Μια διαφορετική συνέντευξη του υποψήφιου Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας Φάνη Σπανού στο LamiaReport και τον Κυριάκο Καραγιάννη…

Το ραντεβού κλείστηκε για λίγο πριν τις 2:00' το μεσημέρι. Το πρόγραμμα του νυν Αντιπεριφερειάρχη Εύβοιας και υποψήφιου Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας, Φάνη Σπανού στη Λαμία ήταν ιδιαίτερα φορτωμένο και βρήκαμε ένα κενό μεταξύ 2 και 3 «για να πιούμε ένα καφέ», όπως είπαμε στο τηλέφωνο.

Αφού ξεκαθαρίσαμε ότι η συνέντευξη δε θα έχει σχέση με πολιτική, του ζήτησα να βρεθούμε εκτός γραφείου, κάτι που δέχθηκε με μεγάλη χαρά.

Η πρότασή μου ήταν ο φιλόξενος χώρος του Studio Project Photography στην οδό Έσλιν 51. Φθάσαμε συγχρόνως και αφού χαιρετηθήκαμε, ανεβήκαμε μαζί ένα κομμάτι της ανηφόρας πίσω από τους ιστορικούς «Μύλους του Μουζέλη». Δε φάνηκε να παραπονιέται ούτε από το ψιλόβροχο, αλλά ούτε και από την ιδιαιτερότητα της πόλης μας, οι ανηφόρες της οποίας προσφέρονται για… φυσική κατάσταση.

Αφού επαναλάβαμε ότι η κουβέντα μας θα είναι για τον άνθρωπο Φάνη και ότι θα μιλάμε στον ενικό, εισήλθαμε στο όμορφο καφέ του Κώστα Χούπα, μαζί με τις συνοδείες μας, καθώς εγώ είχα κοντά μου το «team» που θα μας κάλυπτε φωτογραφικά, ενώ ο Αντιπεριφερειάρχης είχε παρέα το συνεργάτη του, Χρήστο.

Προσωπικά με τράβηξε αμέσως το τεράστιο παράθυρο προς την κοιλάδα του Σπερχειού και τα χαλάσματα των Μύλων, επιλογή που επικρότησε με ενθουσιασμό και ο πρωταγωνιστής της διαφορετικής αυτής συνέντευξης.

- Η πλάκα είναι ότι σε κάλεσα για καφέ και καφέ δεν πίνω…

«Ούτε εγώ πίνω…» μου απάντησε και με έβαλε σε πειρασμό για την επόμενη ερώτηση.

- Να υποθέσω ότι δεν καπνίζεις κιόλας, όπως εγώ;

«Όχι δεν καπνίζω», μου λέει με το γνωστό του χαμόγελο και τα γαλανά του μάτια ανοίγουν από έκπληξη.

- Καλά πες μου ότι είσαι και ΑΕΚ να σε ψηφίσω κιόλας…

«Καλά τώρα ή κάποιοι σου χουν πει για μένα και μου κάνεις πλάκα ή πραγματικά έχουμε πολλά κοινά», μου λέει γελώντας και γελώ και 'γω μαζί του.

- Δεν είχα ιδέα. Δε θα σε ρωτήσω όμως αν είσαι και Λαμία, σου επιτρέπω να είσαι Χαλκίδα. Πρέπει να υποστηρίζουμε άλλωστε όλες τις ομάδες των πόλεων μας.

«Αγαπώ πολύ το ποδόσφαιρο. Θεωρώ πολύ σημαντικό η Περιφέρειά μας να έχει και δυνατές επαγγελματικές ομάδες, αλλά και σοβαρές ακαδημίες. Αυτό φυσικά ισχύει συνολικά για τον αθλητισμό».

[Αφού βολευτήκαμε στις πολυθρόνες και μας έφεραν τις ζεστές σοκολάτες μας, αρχίσαμε την κουβέντα.]

- Λοιπόν πες μου μόνος σου μερικά πράγματα για τον εαυτό σου. Τι θα έλεγες σε κάποιον που δε σε γνωρίζει. Ποιος είσαι, τι δουλειά κάνεις, για την οικογένειά σου, ότι θα ‘λεγες εν πάση περιπτώσει, σε κάποιον με τον οποίο συναντιέσαι πρώτη φορά.

«Είμαι ο Φάνης! Είμαι παντρεμένος με την Μαρία και έχουμε τρία αγόρια, τον Χρήστο και τους δίδυμους Θανάση και Σταύρο. Έχω σπουδάσει Πολιτικός Μηχανικός και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Έχω δουλέψει σχεδόν δέκα χρόνια στην οικογενειακή μας επιχείρηση. Κοινώς από μικρός στα βάσανα, σε όλους τους τομείς».

[Το όνομα Σπανός μπορεί στη Φθιώτιδα να μην ήταν εξαρχής τόσο γνωστό, στην Εύβοια όμως είναι συνώνυμο με την Αυτοδιοίκηση. Ο θείος του, Γιάννης Σπανός ήταν δήμαρχος Χαλκίδας για 15 χρόνια. Αν και εκλέχτηκε βουλευτής Ευβοίας σε τρεις εκλογικές αναμετρήσεις, για όλους είναι ο "Δήμαρχος".]

- Η κληρονομιά είναι βαριά; Αισθάνεσαι το βάρος ότι είναι υποχρέωσή σου να προσφέρεις στον τόπο σου και επέλεξες την αυτοδιοίκηση ή αποτελεί σκαλοπάτι για να ασχοληθείς με την κεντρική πολιτική σκηνή;

«Αγαπώ τον τόπο μου. Με πάθος! Αυτό με έφερε στην τοπική αυτοδιοίκηση και με κρατάει τα τελευταία 9 χρόνια. Και θέλω να συνεχίσω να το κάνω. Δυσκολεύομαι να φανταστώ τον εαυτό μου κάπου διαφορετικά. Θεωρώ ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να προσφέρεις, καθώς βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή. Ειδικά στην Περιφέρεια, συνδυάζεις την καθημερινότητα με τη στρατηγική  ανάπτυξη και αυτό είναι κάτι ξεχωριστό».

[Δεν αφήνω την κουβέντα να σοβαρέψει και τον ρωτώ τι αμάξι οδηγεί και πόσα χιλιόμετρα κάνει ημερησίως από την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς του.]

- Πρέπει το καντράν να έχει γράψει πολλά χιλιόμετρα. Σε βλέπω παντού, Εύβοια, Φωκίδα, Βοιωτία, Φθιώτιδα, Ευρυτανία και όχι απαραίτητα πάντα με την ίδια σειρά.

«Και έχει να γράψει ακόμα περισσότερα. Η προσωπική γνωριμία με τους ανθρώπους είναι αυτό που συμβάλει στο να χτίσεις και μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους. Είναι τελείως διαφορετικό να σε γνωρίζουν κοιτώντας σε στα μάτια, από τα να σε γνωρίζουν βλέποντάς σε στην τηλεόραση. Αυτό είναι κάτι που ξεπερνάει τις εκλογικές σκοπιμότητες. Για να γίνεις καλός Περιφερειάρχης, πρέπει να διεισδύσεις με ουσιαστικό τρόπο στις τοπικές κοινωνίες, να έρθεις σε πραγματική επαφή με τα προβλήματα και τις ευκαιρίες τους».

- Στη Λαμία όμως υπάρχουν δεσμοί φιλίας. Είσαι και νονός μιας χαριτωμένης ζουζούνας.

«Ναι, η Λαμία για μένα δεν είναι απλά η έδρα της Περιφέρειας με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το  ενδιαφέρον που οφείλουμε να δείξουμε. Είναι και μια πόλη που έχω περάσει πολύ όμορφες στιγμές. Που έχω συγγενείς και φίλους. Και, φυσικά, μια υπέροχη βαφτιστήρα, την Ελπίδα».

- Κάποια στιγμή γνωστός βουλευτής της Εύβοιας, που ήταν και στην ανακοίνωση της υποψηφιότητάς σου, έκανε λόγο ότι η έδρα της Περιφέρειας έπρεπε να είναι στη Χαλκίδα. Υπάρχει πραγματικά κόσμος που ενδιαφέρεται που θα είναι η έδρα, γιατί εγώ προσωπικά θα ενδιαφερόμουνα για το πως θα εξυπηρετηθώ από το κράτος και τις υπηρεσίες του;

«Η Λαμία, είναι και θα παραμείνει η έδρα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Ακόμη περισσότερο, πρέπει να δουλέψουμε  για  να αναβαθμιστεί ως διοικητικό κέντρο  της  Κεντρικής Ελλάδας. Αυτό είναι απολύτως ξεκάθαρο. Ταυτόχρονα, θεωρώ πως αυτό που ενδιαφέρει πραγματικά  τους πολίτες, ιδίως έξω από τα αστικά κέντρα, είναι να μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους άμεσα και χωρίς ταλαιπωρία. Αυτό το κάνουμε σε πολύ μεγάλο βαθμό και θα συνεχίσουμε να βελτιώνουμε τις υπηρεσίες μας συνεχώς.»

- Κάτι όμως που προσωπικά δε διαπραγματεύομαι είναι για την έδρα του Πανεπιστημίου. Πρέπει να υπάρχει Πανεπιστήμιο Στερεάς όπως η Περιφέρεια. Και τμήματα και στους πέντε νομούς. Γιατί αισθάνομαι ότι η Περιφερειακή συνείδηση πάει περίπατο με το σχέδιο Γαβρόγλου;

«Είμαστε η μοναδική Περιφέρεια χωρίς ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Ο Κώστας Μπακογιάννης έχει ήδη θέσει τα θεμέλια αυτού του αιτήματος και για να είμαι πιο ακριβής αυτής της ανάγκης. Στην ίδια λογική θα συνεχίσουμε και μεις. Γιατί το μέλλον των παιδιών μας, είναι το βασικό μας κίνητρο για να αγωνιζόμαστε καθημερινά»

- Μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες για τη «Συμφωνία των Πρεσπών»….

«Δεν κατατάσσω τον εαυτό μου στους σκληρούς δογματικούς. Όμως εδώ έχουμε αντικειμενικά μια κακή συμφωνία. Μπορεί να υπηρετεί διάφορους στόχους, είτε υπερεθνικούς, είτε απλά μικροκομματικούς, αλλά σίγουρα δεν υπηρετεί τη χώρα. Παθιάζομαι, αλλά είναι πολύ σημαντικό…»

Η κουβέντα προχωρούσε πολύ, η θέα έκλεβε την παράσταση πίσω από την βρεγμένη από τη βροχή τζαμαρία και πάνω στη χαλάρωση, ήρθε η φωνή του Χρήστου να μας θυμίσει την ώρα. Σε δέκα λεπτά στο γραφείο υπήρχε ραντεβού. Ίσα που προλαβαίνω για μία ακόμη ερώτηση.

- Υπάρχει υποψήφιος που φοβάσαι;

«Πιστεύω ότι οι πολίτες θα επιλέξουν αυτόν που θα κρίνουν ως πιο έτοιμο να αναλάβει  την ευθύνη της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Έχουμε μπει σε μια πολύ καλή τροχιά. Αλλά έχουμε ακόμη πολύ δρόμο και χρειαζόμαστε συνέχεια και συνέπεια. Αυτό προσφέρει και η δική μας πρόταση στους πολίτες. Είμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε σκληρά και με γνώση. Αυτό δεν αφορά τόσο τις εκλογές, όσο την επόμενη μέρα με τις πραγματικές ανάγκες και προκλήσεις».

-Συνεργασίες βλέπεις να γίνονται τώρα με την απλή αναλογική;

«Όσο ισχυρή πλειοψηφία και να λάβουμε, θα επιδιώξουμε συνεργασία με υγιείς και δημοκρατικές δυνάμεις. Συνεργασία που θα ωφελήσει τον τόπο μας και τους πολίτες. Γνωρίζουμε καλά, άλλωστε, τι σημαίνει να συνεργάζεσαι. Το κάνουμε με επιτυχία από την πρώτη στιγμή που αναλάβαμε την διοίκηση της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Να στο πω και διαφορετικά; Έχουμε αποδείξει πως δεν έχουμε ανάγκη την απλή αναλογική για να δουλέψουμε όλοι μαζί.»

Έχουμε ήδη σηκωθεί και πηγαίνουμε να χαιρετίσουμε τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για αυτόν τον εκπληκτικό χώρο που φιλοξένησε την κουβέντα μας.

Λίγο πριν ανοίξουμε την κλασική σιδερένια πόρτα, τον ρωτώ για τις βουλευτικές εκλογές.

«Θα τη βγάλει ο Αλέξης ή θα έχουμε εκλογές πριν τις αυτοδιοικητικές;» τον ρωτάω χαμογελώντας.

Με το ίδιο χαμόγελο και ενώ χαιρετιόμαστε για να πάει ο καθένας στη δουλειά του μου λέει: «Περισσότερο ανησυχώ να τη βγάλει η χώρα. Αλλά μη με βάζεις να πω άλλα, είπαμε, εμείς κάνουμε αυτοδιοίκηση».

Προτίμησα να κρατήσω και γω το στόμα μου κλειστό. Μου πέρασαν χίλιες δυο εικόνες από το μυαλό με τις κοκορομαχίες και τις κορώνες στη Βουλή και είπα να κρατήσω εκείνες που απόλαυσα νωρίτερα από την κοιλάδα του Σπερχειού.

«Θα τα ξαναπούμε…» του είπα.

«Οπωσδήποτε! Σε ευχαρστώ για την ωραία κουβέντα μας!», ήταν η απάντησή του…