Οι παιάνες, τα ΟΥΚ και ο λαϊκισμός (Του Γιώργου Καλλιώρα)

Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη, 02 Απριλίου 2015 11:13 Οι παιάνες, τα ΟΥΚ και ο λαϊκισμός (Του Γιώργου Καλλιώρα)
Κατά την διάρκεια  της στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου 2015 και την ώρα που ομάδα ΟΥΚ περνούσε μπροστά από τους επισήμους ακουστικέ η ιαχή:
 «Και το όνειρο μας είναι, στην Πόλη εμείς να μπούμε, σημαία να υψώσουμε, τον ύμνο εμείς να πούμε»;
Την επομένη ημέρα βουλευτής του ΣΙΡΙΖΑ ζήτησε την  τιμωρία τους και τους χαρακτήρισε ακροδεξιούς και ότι η ιαχή τους είναι πρόκληση κατά της δημοκρατείας.
 
Προσωπικά κρίνω την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ξέρω το όνομα της αλλά και ούτε θέλω να το μάθω προπέτη, ανεύθυνη και επικίνδυνη για τον τόπο για τους λόγους που θα αναφέρω παρακάτω,
Στις πρώτες ανθρώπινες συρράξεις πριν την μάχη οι αλληλοσυγκρουόμενοι  ούρλιαζαν δυνατά με στόχο να τρομοκρατήσουν τους αντιπάλους τους και να τους τρέψουν σε φυγή  Πολλά χρόνια αργότερα στην αρχαία Ελλάδα  οι  πολεμιστές πριν από κάθε μάχη  κραύγαζαν πολεμικούς ύμνους και ιαχές με σκοπό να εξάψουν το πολεμικό τους μένος και να τονώσουν το ηθικό τους. Οι Αρ­χαί­οι Έλ­λη­νες εί­χαν κα­θιερώ­σει γνω­στές πο­λε­μι­κές ια­χές, συμ­βάλλο­ντας α­πο­τε­λε­σμα­τι­κά στην έ­ξα­ψη του πο­λε­μι­κού μέ­νους των μα­χητών και την ε­ξύ­ψω­ση του η­θι­κού τους. Εί­χαν δε κα­θιερώ­σει πο­λε­μι­κούς παιά­νες, τους ο­ποί­ους χρη­σι­μο­ποιού­σαν στις μά­χες.
 
Στην αρχαία Σπάρτη οι  πολεμιστές βαδίζοντας προς την μάχη έψαλαν διάφορους παιάνες με σκοπό να τονώσουν το ηθικό τους για να μπορέσουν να συντρίψουν τους αντιπάλους τους. Αυτοί οι πολεμικοί ύμνοι- παιάνες ουσιαστικά ήταν μια επίκληση στον θεό Απόλλωνα και στην θεά Άρτεμη για να τους δώσουν την νίκη.
 
Η ονομασία παιάνας ίσως προέρχεται από το αρχαίο παίω: Χτυπώ ,συντριβώ συγκρούομαι ,πέφτω επάνω. Από κάποιο σημείο και έπειτα οι ύμνοι- Παιάνων εξελίχτηκαν σε αντικείμενο έμπνευσης και δημιουργίας μεγάλων ποιητών της αρχαιότητας όπως ο Τυρταίος , ο Πίνδαρος και ο Βακχυλίδης.
Ο Τυρταίος γεννημένος στις αρχές του 7ου π.χ. στις Αφιδνές της Λακεδαιμονίας σημερινό Δαφνί , είναι ο αυτός που συνέθεσε τον παιάνα που οδήγησε τους Σπαρτιάτες στην νίκη κατά των Μεσσηνίων  και αργότερα ο ίδιος παιάνας έγινε ο εθνικός ύμνος της Σπάρτης.

Άγετ’ ώ Σπάρτας ευάνδρω
κώροι παρέρων πολιατάν
λαιά μέν ίτυν προβάλεσθε,
δόρυ δ’ευτόλμως άνχεσθε,
μη φειδόμενοι τας ζωάς.
Ου γαρ πάτριον τα Σπάρτα!
Εμπρός της παλικαρομάνας Σπάρτης
παιδιά, πατέρων πολιτών
με χέρι αριστερό προβάλλετε ασπίδα
δόρυ δια του δεξιού υψώσατε με τόλμη
δίχως ζωές να φείδεστε.
Διότι δεν είναι συνήθεια στην Σπάρτη.
Ο Πίνδαρος γεννήθηκε γύρω στο 522 με 518 στην πόλη Κυνός Άργους πόλη της Θήβας. Πέθανε γύρω στο 443με 438 π.χ.
Σε όλη του την ζωή ακλούθησε την ίδια ανάγκη με τον Τυρταίο δημιουργώντας πολύ σπουδαία κείμενα πολλά από τα οποία έχουν διασωθεί.
Ο Βακχυλίδης ήταν ανιψιός του Σιμωνίδη του Κείου του περίφημου ποιητή και σύνθετη του «ω ξείν αγγέλειν Λακεδαιμινιοις» Ο ίδιος παρέδωσε ένα μεγάλο έργο από παιάνες.

Στη ναυ­μα­χί­α της Σα­λα­μί­νος εί­ναι χα­ρα­κτη­ρι­στι­κός ο παιά­νας που τρα­γουδού­σαν οι Έλ­λη­νες : «Ω παί­δες Ελ­λή­νων, ί­τε, ε­λευ­θε­ρού­τε Πα­τρίδ΄ ε­λευθε­ρού­τε δε παί­δας, γυ­ναί­κας, θε­ών τε πα­τρώ­ων έ­δη, θή­κας τε προ­γό­νων - νυν υ­πέρ πά­ ντων ο α­γών» (Αι­σχύ­λος Πέρ­σες 402-5) (Με­τα­φρ.: Ε­μπρός Ελ­λή­νων ε­σείς παιδιά, ε­μπρός να ε­λευ­θε­ρώ­σε­τε πα­τρί­δα, τέ­κνα και γυ­ναί­κες και των πα­τρι­κών σας θε­ών τα ιε­ρά, προ­γό­νων τά­φους. Για ό­λα αυ­τά εί­ναι που πο­λε­μά­τε αυ­τή την ώ­ρα.)  Ο Μέ­γας Α­λέ­ξαν­δρος χρη­σι­μοποί­η­σε τον παιά­να για να ε­ξα­λεί­ψει τον πα­νικό των στρα­τιω­τών της ε­μπρο­σθοφυ­λα­κής που βιά­ζο­νταν να φθά­σουν το Δαρ­είο στον πο­τα­μό Τί­γρη. Ο βα­σι­λιάς διέ­τα­ξε τον σαλ­πι­γκτή να ση­μά­νει τον παιάνα της α­φο­βί­ας και τους άν­δρες της πρώ­της γραμ­μής να βά­λουν τα ό­πλα τους μπρο­στά στα πό­δια τους και να πουν και στους άλ­λους στρα­τιώ­τες να κά­νουν το ί­διο. Έ­τσι, λοι­πόν, έ­φυ­γε ο πα­νι­κός και οι στρα­τιώ­τες σή­κω­σαν τα ό­πλα και συ­νέ­χι­σαν προς τη μά­χη.

Όπως καταλαβαίνουμε στην αρχαιότητα όλες οι ελληνικές πόλεις  είχαν τους δικούς τους ύμνους-παιάνες που τους χρησιμοποιούσαν για να εμψυχώνουν τους μαχητές τους.
Αλλά δεν ήταν μόνο οι παιάνες που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες υπήρχαν και τα εμβατήρια  τα οποία ήταν μια μίξη μουσικών οργάνων συνήθως πνευστών, και τύμπανων και πολεμικών παιάνων τα οποία καθοδηγούσαν τα στρατιωτικά τμήματα. 
 
Η πο­λε­μι­κή ε­μπει­ρί­α εί­χε δι­δά­ξει τους Λά­κω­νες να ε­μπι­στεύ­ο­νται τον αυ­λό, ως στρα­τη­γό στις μάχες Η σπαρ­τια­τι­κή φά­λαγ­γα προ­χω­ρού­σε πά­ντα αρ­γά και με τά­ξη ε­να­ντί­ον του α­ντι­πάλου, κάτω από την  μου­σι­κή του αυ­λού που παιά­νι­ζε ει­δι­κά αυ­λή­μα­τα,, κα­τάλ­λη­λα για βά­δι­σμα, γνωστά ως «Κα­στό­ρειον Μέ­λας». Ε­πί­σης, κατά την έ­φο­δο εναντίον του ε­χθρού, ο­πό­τε ο ρυθ­μός του εμ­βα­τη­ρί­ου γι­νό­ταν γρήγορος  ψάλλοντα α­πό ό­λους τους πολε­μι­στές πο­λε­μι­κοί παιά­νες που και πάλι συ­νο­δεύ­ο­νταν α­πό αυ­λη­τές. Στην Κρήτη  υπήρχε αυλός και λύρα που καθοδηγούσε τους πολεμιστές κατά την ώρα της μάχης.
 
Από τότε μέχρι σήμερα όλα τα κράτη γνωρίζοντας την ανάγκη των εμβατήριων για τις ένοπλες δυνάμεις τους όχι μόνο τα καθιέρωσαν αλλά τα ανήγαγαν σε μουσική τέχνη όπως η Γαλλία το 1589 όταν ο συν­θέ­της Αρ­μπώ άρ­χι­σε να συν­θέ­τει μου­σι­κή κα­τάλ­λη­λη για το βά­δι­σμα στρατιω­τι­κών τμη­μά­των. Τον 17ο αιώ­να ο Λου­λί συ­νέ­θε­σε εμ­βα­τή­ρια για την μπάντα του βα­σι­λιά Λου­δο­βί­κου ΙΔ΄, ε­νώ ο Κου­πε­ρί και ο Μπάχ χρη­σι­μο­ποί­η­σαν το εμ­βα­τήριο στις συν­θέ­σεις τους και ο Μό­τσαρ­τ στη χο­ρευ­τι­κή του μου­σι­κή. Κα­τά τη Γαλ­ λι­κή Ε­πα­νά­στα­ση και την αυ­το­κρα­το­ρί­α του Να­πο­λέ­οντα Βονα­πάρ­τη γρά­φτη­καν στη Γαλ­λί­α πολ­λά εμ­βα­τή­ρια, έ­να α­πό τα ο­ποί­α α­πο­τε­λεί και το ση­με­ρι­νό ε­θνι­κό ύ­μνο της χώ­ρας, η «Μασ­σα­λιώ­της», της οποίας ό­μως η με­λω­δί­α γρά­φτη­κε πριν α­πό τη Γαλ­λι­κή Ε­πα­νά­στα­ση. Κα­τά τους 19ο και 20ο αιώ­να, το εμ­βατή­ριο α­πέ­κτη­σε πολ­λές ό­ψεις. Έ­τσι, έ­χουμε το πέν­θι­μο εμ­βα­τήριο του Μπε­τό­βεν στην 3η συμ­φω­νί­α του, το γα­μήλιο εμ­βατή­ριο α­πό τους Μέ­ντελ­σον και Βά­γκνερ και το ε­θνι­κό ή φολ­κλο­ρι­κό εμβα­τή­ριο των Σού­μπερ­τ, Σού­μαν, Μπερ­λιόζ κ.α. Πα­ρά­δο­ση εμ­βα­τη­ρί­ων με ή­πιο σχε­τι­κά ύ­φος α­νέ­πτυ­ξαν οι αυ­στρια­κοί συν­θέ­τες
Μό­τσαρ­τ, Σού­μπερ­τ και Μά­λερ, ε­νώ οι Βρε­τα­νοί συ­νέ­θε­σαν εμ­βα­τή­ρια με θε­ατρι­κό πε­ρισ­σό­τε­ρο πα­ρά στρατιω­τι­κό χα­ρα­κτή­ρα, ό­που ό­μως σε πολ­λά α­πό αυ­τά εμ­φα­νί­ζε­ται και η πα­ρα­δοσια­κή σκο­τσέ­ζι­κη γκά­ι­ντα που τους δί­δει έ­να ύ­φος αρ­κε­τά φολ­κλο­ρι­κό. Γε­νικά, μπο­ ρού­με να πού­με ό­τι κά­θε χώ­ρα α­πο­τυπώ­νει το χα­ρα­κτή­ρα του λα­ού της στα εμ­βα­τή­ρια και έ­τσι π.χ. έ­χου­με γαλ­λι­κά εμ­βα­τή­ρια ό­που κυ­ριαρ­χούν τα σαλπίσμα­τα που α­πο­τε­λούν τον κε­ντρι­κό πυ­ρή­να της με­λω­δί­ας και τα γερ­μα­νι­κά εμ­βα­τή­ρια ό­που κυ­ριαρ­χούν τα βα­ρύ­τερα πνευ­στά όρ­γα­να και ο ρυθ­μός τους εί­ναι κά­πως βρα­δύ­τε­ρος α­πό ε­κεί­νο των γαλ­λι­κών. Τέ­λος, στον 20ο αιώ­να, α­να­πτύ­χθη­κε και στις Η­ΠΑ μί­α ει­δι­κή σχο­λή εμ­βα­τη­ρί­ων χά­ρη στον α­με­ρι­ κα­νό συν­θέ­τη John Philip Sousa που έ­γρα­ψε αρ­κε­τές δε­κά­δες εμ­βα­τη­ρί­ων, τα οποία παί­ζο­νται σε πα­γκό­σμια κλί­μα­κα, με πε­ρισ­σό­τε­ρο δια­δε­δο­μέ­νο τον στρα­τιω­τι­κό ύ­μνο των Πε­ζοναυ­τών.
 
Την εποχή της τουρκοκρατείς και την εποχή της  Ελ­λη­νι­κής Ε­πα­νά­στα­σης του 1821 το ι­σχυ­ρό όπλο των Ελ­λή­νων τό­σο πριν, ό­σο και κα­τά τη διάρ­κεια της Ελ­λη­νι­κής Ε­πα­νά­στα­σης ή­ταν και τα δη­μο­τι­κά τρα­γού­δια που συ­νέ­βα­λαν στην ε­νί­σχυ­ση της α­γω­νι­στι­κής διά­θε­σης των πολεμι­στών. Τα τρα­γού­δια αυ­τά ε­ξυ­μνούν την αν­δρεί­α , την α­γά­πη προς την πα­τρί­δα και τη δί­ψα για την ε­λευ­θε­ρί­α. Τα προ­πα­γαν­δι­στι­κά μη­νύμα­τα δια­δί­δο­νταν με το τρα­γού­δι α­πό στό­μα σε στό­μα πα­ντού, ε­ξυ­μνώ­ντας τους Κλέ­φτες και τους Αρμα­το­λούς.
 
Και ερχόμαστε στο σήμερα. Η ομάδα υποβρυχίων καταστροφών του πολεμικού μας ναυτικού γνωστή  ως ΟΥΚ είναι η ποιο επίλεκτη ομάδα των ενόπλων δυνάμεων Στις τάξεις τις υπηρετούν οι άσσοι των άσσων οι καλύτεροι άντρες των ενόπλων δυνάμεων   Όνειρο και επιθυμία κάθε άντρα που φέρει εθνόσημο είναι να περάσει το σχολείο των ΟΥΚ και να ενταχτεί στην ομάδα. Στα πλαίσια της εκπαίδευση όπως στους αρχαίους χρόνους έτσι και σήμερα οι άντρες των ΟΥΚ  χρησιμοποιούν  κάποιους παιάνες, κάποιους ύμνους, κάποια τραγούδια, στιχάκια κλπ. Το ίδιο συμβαίνει και στους πεζοναύτες, στα ΛΟΚ, στους στρατιώτες, στους ναύτες ,και στους αεροπόρους  κλπ.  Για τις στρατιωτικές  μονάδες αυτού του είδους τα στιχάκια είναι ένα καθημερινό φαινόμενο το οποίο έχει γίνει συνήθεια μέσα στον ιδιαίτερο και σκληρό τρόπο ζωής τους. Αυτά τα στιχάκια τους βοηθούν να έχουν ρυθμό στην εκπαίδευση τους άλλα παράλληλα τονώνουν το ηθικό τους, Τα στρατιωτικά τμήματα σε όλη τους την σταδιοδρομία έμαθαν όταν παρελαύνουν και περνούν μπροστά από επισήμους  να απευθύνουν παιάνες ,ποιήματα και ιαχές για να δείχνουν το υψηλό ηθικό τους. Αυτό έκαναν σε όλη τους την ζωή αυτό έκαναν και στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Για αυτούς ήταν κάτι το συνηθισμένο και ήταν τμήμα της καθημερινότητας τους. Αυτή η συνήθειας ήταν μια πραγματικότητα που την γνώριζαν όλοι οι στρατιωτικοί όπως και όλοι οι κατά συνείδηση πολιτικοί.
 
Αυτά τα παλικάρια που η εν λόγο βουλευτής ζήτησε την τιμωρία τους ήταν πάνω στα Ίμια την ώρα που οι συνάδελφοι της παρέδιδαν την σημαία στον αέρα. Αυτά παλικάρια έχουν φέρει σε πέρας αποστολές που η εν λόγο βουλευτής και οι συνάδελφοι της ούτε καν το έχουν βάλει στο μυαλό της.
 
Επίσης αυτά τα παλληκαριά έχουν βγάλει την πατρίδα μας ασπροπρόσωπη όντως και εκτός συνόρων σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ και διαφόρων άλλων χωρών σε αντίθεση με τους πολιτικούς που μας έχουν κάνει ρεζίλι.
Η εν λόγο βουλευτής προτού ανοίξει το στόμα της θα μπορούσε να ρωτήσει και να μάθει τι σημαίνουν οι ιαχές των στρατιωτικών τμημάτων Θα μπορούσε επίσης να ρωτήσει και να μάθει ποια είναι τα ΟΥΚ και τι έχουν προσφέρει στην πατρίδα μας αλλά δεν το έκανε.
 
Θα ήθελα επίσης να πω πως και εγώ θέλω τα παιδιά μου να ζήσουν σε έναν κόσμο χωρίς βία, στρατούς και πολέμους αλλά είναι αδύνατον για την εποχή μας τουλάχιστον. Αν θέλουμε να έχουμε ειρήνη θα πρέπει να έχουμε πολύ καλές ένοπλες δυνάμεις διότι είναι οι μόνες αυτή την στιγμή που μπορούν να μας εγγυηθούν την ασφάλεια και την ειρήνη στον τόπο μας και αυτό η εν λόγο βουλευτής θα έπρεπε να το ξέρει.
 
Τέλος η  εν λόγο βουλευτής θα μπορούσε να κάνει μια αναφορά στο υπουργείο εθνικής άμυνας να αναφέρει τις παρατηρήσεις της και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Αλλά προτίμησε τον δρόμου του λαϊκισμού και της στείρας πολιτικής. Καταχώρισε τις απόψεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με σκοπό την αυτοπροβολή της κάνοντας κακό στις ένοπλες δυνάμεις αλλά και στην ελληνική κυβέρνηση που τόσο ανάγκη έχει αυτή την εποχή από την λαϊκή στήριξη ..
 
Υ/Γ Για όλα τα παραπάνω κρίνω την εν λόγο βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ανεύθυνη, προπέτη και επικίνδυνη για την χώρα. 
 
Γ. Καλλιώρας 
Απόστρατος αξιωματικός Π. Ν .
 

http://www.army.gr/files/File/STRATIOTIKH%20EPITHEORHSH/SEP_OKT_09/2009-5-2.pdf

Ακολούθησε το LamiaReport στο Facebook... για να μη χάνεις είδηση!
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ:
επιστροφή στην κορυφή
Προσαρμοσμένη αναζήτηση