Ένα από τα πράγματα που λάτρευα από μικρό παιδί ήταν η δημιουργία. Εκείνη την εποχή η νεολαία είχε για διασκέδαση τον κινηματογράφο και τα γήπεδα ποδοσφαίρου. Όμως τότε τα γήπεδα ήταν διαφορετικά, γιατί ήταν αλάνες γεμάτες πέτρες, και εμείς κλοτσούσαμε μια μπάλα που φτιάχναμε μόνοι μας με πανιά, ράβοντάς τα μεταξύ τους. Αυτό όμως μας έμαθε να δουλεύουμε το μυαλό και να δημιουργούμε.
Δημιουργία, λέξη μαγική, λέξη ευλογημένη! Γιατί όταν δημιουργείς κάτι, στο τέλος νιώθεις μια ικανοποίηση συγκλονιστική, μια ευφορία ψυχής, κάτι που μπορεί να το νιώσει μόνο αυτός που δημιουργεί και αυτό είναι η καλύτερη ανταμοιβή που θα μπορούσε να υπάρξει. Το συναίσθημα αυτό είναι δύσκολο να περιγραφεί, γιατί νιώθεις σαν μικρός Θεός φτιαγμένος για έναν ιερό σκοπό που πρέπει να εκπληρώσεις. Είναι σα να έχει ακουμπήσει πάνω σου το χέρι του Θεού και νιώθεις ευλογημένος.
Όταν έχεις μέσα σου το στοιχείο αυτό, διαμορφώνεις ένα χαρακτήρα μοναδικό με σύνεση και τόλμη. Ο Θεός που μας έφτιαξε, αυτός ο ανεπανάληπτος καλλιτέχνης που πλάθει ανθρώπους σχεδόν στην όψη όμοιους, όμως που λίγο να διαφέρουν, έχει δωρίσει στον καθένα μας κάτι ξεχωριστό. Αν το εκμεταλλευτούμε δημιουργικά, μπορούμε να φτιάξουμε απίθανα πράγματα, πύργους παραμυθένιους.
Δεν είναι τυχαίο το ότι ο άνθρωπος επικράτησε πάνω στον πλανήτη που τον λένε γη ούτε και αμελητέο. Επικράτησε, γιατί διαθέτει μυαλό σε εξελιγμένη μορφή με «πυξίδες και πλακέτες» θα έλεγα σύγχρονες, που να διαφέρουν από τα υπόλοιπα ζώα. Το εργαλείο όμως αυτό θα πρέπει να το ακονίζουμε για να είναι ετοιμοπόλεμο στις δύσκολες στιγμές. Έτσι θα βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματα που παρουσιάζονται καθημερινά, χωρίς να βγαίνουμε από τους στόχους μας, που θα πρέπει να έχουμε βάλει.
Η ζωή δεν είναι πάντα σπαρμένη με ροδοπέταλα και κόκκινα χαλιά, ούτε εύκολη είναι. Κατά καιρούς έχει σκαμπανεβάσματα και εμπόδια που θα πρέπει να ξέρεις να τα περάσεις. Όμως για να τα πετύχεις όλα αυτά, θα πρέπει να έχεις βάλει στόχους. Οι στόχοι αυτοί για επιτευχθούν χρειάζεται σύνεση και μελέτη. Το κάθε βήμα της ζωής θα πρέπει να είναι προγραμματισμένο και με σχέδιο, βγαλμένο μέσα από εμπειρίες και παραδείγματα και όχι « πάμε και όπου βγούμε».
Η κοινωνία μας για να πάει μπροστά χρειάζεται μυαλά δημιουργικά, που να μπουν μπροστά σαν το κεσέμι που οδηγεί τα κοπάδια σε πλούσιους βοσκότοπους και ξέρει να αποφεύγει τους κινδύνους. Ζούμε σε μια κοινωνία απάνθρωπη και ανάλγητη και αν δεν βρεθούν οι κατάλληλοι μπροστάρηδες που θα βγουν μέσα από το λαό, και που θα πιστεύουν σε αξίες, τότε ο κατήφορος θα συνεχιστεί χωρίς τέλος. Ο καθένας νέος, αν θέλει να σταδιοδρομήσει στη ζωή, από μικρός θα πρέπει να βάλει στόχο. Μόνο που αυτός για να επιτευχθεί, θα πρέπει να ιδρώσει και συνέχεια να προσπαθεί, γιατί όπως έλεγαν και οι πρόγονοί μας «τα αγαθά κόποις κτώνται».
Αθανάσιος Κάππος
