«ΤΟ ’60 Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ 15% ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΡΩΓΑΝΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥΣ ΦΑΓΗΤΟ, ΠΟΛΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΑΥΤΟΥ ΤΩΝ ΣΥΣΣΙΤΙΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ. Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ, ΑΛΛΑ ΤΟ 15% ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ»

 Χρήστος ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

 Πανικός στις δημοσιογραφικές επάλξεις. Αλαλαγμοί στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Κορώνες απογοήτευσης από τους επαΐοντες. Διθύραμβοι για την «νέα» μορφή πολιτικής πρακτικής, από τους ΜΗ επαΐοντες. Ξανανέβηκαν στα καφενεία οι τόνοι της πολιτικολογίας μεταξύ των θαμώνων. «Τι πράγματα είναι αυτά που κάνουν, είναι άσχετοι», λένε οι μεν. «Γιατί ξεχνάτε τι έκαναν οι προηγούμενοι;», τους απαντούν οι συμπαθούντες. Και συνεχίζεται η κουβέντα περί της οικονομικής κρίσης και της διαπραγμάτευσης, που καλά κρατεί 4 μήνες τώρα. Ο Έλληνας το ‘χει στο αίμα του, ρε παιδί μου. Θέλει να ανακατευτεί. Να πολιτικολογήσει. Να στηρίξει τον πολιτικό σχηματισμό που ψήφισε στις τελευταίες εκλογές. Όχι μόνο να τον στηρίξει. Να υπεραμυνθεί υπέρ αυτού του πολιτικού σχηματισμού, με νύχια και με δόντια. Να ματώσει για την «φανέλα». Να «ψήσει» περισσότερο τον εαυτό του και λιγότερο τους άλλους, ότι δεν έκανε ΛΑΘΟΣ.

   Και όλοι μας φωνάζουμε. Φωνάζουμε ότι έχουμε δίκιο. Όλοι μας φωνάζουμε ότι έχουμε δίκιο. Τι δίκιο έχουμε όμως; Και σε ποιο ακριβώς πράγμα; Τα τελευταία χρόνια, λίγο-πολύ, έχουμε σχεδόν καταλήξει στο εξής: Ότι αυτό που λέμε Ευρωπαίοι, έχουν στήσει έναν τεράστιο ιστό αράχνης, μια Πανευρωπαϊκή συνομωσία, για να μας καταστρέψουν. Ναι. Να μας αφανίσουν απ’ το χάρτη. Ναι, Ναι. Δεν θέλουν να μας βλέπουν, ένα πράγμα. Μας ζηλεύουν. Μας ζηλεύουν πάρα, μα πάρα, πολύ. Γιατί; Τι πάει να πει γιατί. Γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε ρε παιδί μου. Είμαστε εμείς οι ΕΛΛΗΝΕΣ.

   Εμείς που δώσαμε τα φώτα στον Κόσμο! Εμείς που εφήυραμε την Δημοκρατία. Που χτίσαμε την Ακρόπολη. Δικά μας τα Μαθηματικά, η Φυσική, Η Ιατρική. Εμείς οι Έλληνες. Και αυτοί οι αγράμματοι, που δεν ξέρουν τι τους γίνεται μας βλέπουν και βγάζουν σπυριά. Γι’ αυτό μας έβαλαν στα μνημόνια. Για να μας πνίξουν. Και για σιγουριά, έχουν στείλει κάτι μεγάλα αερόπλανα να μας ψεκάζουν συνεχώς. Να μας σβήσουν απ’ το χάρτη. Εντελώς.

  Αν χρωστάμε; Ποιος το ρώτησε αυτό; Όχι ρε. Δεν χρωστάμε. Τίποτα δεν χρωστάμε και σε κανένα. Επειδή το λένε αυτοί οι Ευρωπαίοι; Οι τοκογλύφοι; Τους δώσαμε τόσα χρόνια λεφτά. Πόσα θέλουν ακόμα; Κοράκια, κοράκια ευρωπαίοι. Και καλά θα κάνουν τα κοράκια να συντομεύσουν την καταβολή της επόμενης δόσης, γιατί δεν πάει άλλο. Έχει στεγνώσει η αγορά. Α! Ναι. Πρέπει να έρθουν τα λεφτά να πάρουν όσοι είχαν πάθει ζημιά από το χαλάζι και τις πλημμύρες.

   Αυτή είναι η σύγχρονη Ελλάδα. Αυτοί είναι οι σύγχρονοι Έλληνες (;). Που ο καθένας λέει ότι μαλ…. του κατέβει.

• Αυτός ο Έλληνας που όταν στήνει πανηγύρια, γεμίζει αφίσες όλες τις κολώνες, τους τοίχους, τα τζάμια  και κάθε ελεύθερη επιφάνεια του χωριού του.
• Αυτός ο Έλληνας που θεωρεί ότι οι κοινωνικοί κανόνες αφορούν όλους τους άλλους, εκτός από τον εαυτό του.
• Αυτός ο Έλληνας που αφήνει τις σακούλες με τα σκουπίδια του έξω από τον κάδο, γιατί σιχαίνεται να πιάσει το καπάκι.
• Αυτός ο Έλληνας που δεν διστάζει να κατεβαίνει σε διαμαρτυρία, γιατί το πρόστιμο του Κ.Ο.Κ. για παραβίαση του κόκκινου, είναι δυσβάσταχτα ψηλό και δεν μπορεί να το πληρώσει ο φτωχός λαός !!!
•  Αυτός ο Έλληνας που θεωρεί φασιστικό να τον «γράψουν» για δίπλωμα, επειδή αυτός οδηγεί για να βγάλει το μεροκάματο κι όχι για διασκέδαση!!!!
• Αυτός ο Έλληνας που, με μεγάλη μαεστρία, έκρυβε τα εισοδήματά του από την εφορία για δεκαετίες και τώρα που τον πιάσανε, ωρύεται ότι τον κλέβει το Κράτος!!
• Αυτός ο Έλληνας που πληρώνει το 60% των μηνιαίων εισοδημάτων του στα φροντιστήρια, γιατί τα δημόσια σχολεία έχουν διακοσμητικό ρόλο. Στις χαμηλές βαθμίδες. Γιατί στις ανώτερες, αποτελούν εστίες άντλησης εκατομμυρίων ευρώ, από διάφορους επιτηδείους και σε αρκετές περιπτώσεις λειτουργούν ως μηχανισμοί οργάνωσης και εκπροσώπησης «σκοτεινών» πολιτικών σχηματισμών.
• Αυτός ο Έλληνας που όταν χρειαστεί να προσθέσει στο βιογραφικό του ένα, δύο ή παραπάνω μεταπτυχιακούς τίτλους, το θεωρεί αυτονόητο να προσφύγει στα οργανωμένα κυκλώματα που «παράγουν» εργασίες έναντι αμοιβής.
• Αυτός ο Έλληνας που δέχεται ως φυσιολογικό, κάθε ΑΝΩΜΑΛΙΑ και κάθε ΑΝΩΜΑΛΟ που τον τριγυρνά, δηλώνοντας : Τι με νοιάζει εμένα!!
• Αυτός ο Έλληνας που το ‘χει απωθημένο, όσο ψηλά και να φτάσει, να βουτήξει απ’ το γιακά ένα μπάτσο.
• Αυτός ο Έλληνας που θα τρέξει να προσκυνήσει στο πολιτικό γραφείο της γειτονιάς του για να ικανοποιήσει το τεράστιο ΕΓΩ του, και γίνεται όμηρος του ίδιου του πολιτικού και του γραφείου του. Από κει και πέρα οι εντολές δίνονται προφορικά, γραπτά, ηλεκτρονικά ή με αγγελιαφόρο και εκτελούνται με θρησκευτική ευλάβεια.
• Αυτή είναι η Ελληνίδα που θα πέσει στα «πατώματα στα τέσσερα», για να απαλλαγεί ο γιόκας της απ’ τον στρατό!!!

   Και το πρόβλημα μας είναι οι άλλοι. Οι ξένοι. Έχουμε δει το θέμα να έχουμε εμείς το πρόβλημα; Ναι ρε πατριώτες. Κάποτε θα πρέπει να σοβαρευτούμε. Να βγούμε μπροστά και να το παραδεχτούμε. Είμαστε προβληματικοί και πρέπει να λάβουμε αγωγή για να γίνουμε καλά. Να θεραπευθούμε.

   Να σταματήσουμε να τρέχουμε κάθε φορά που βλέπουμε «ξένο» στη δημοσιά. Πάνε κοντά διακόσια χρόνια που φύγανε οι Τούρκοι. Να σταματήσουμε να φοβόμαστε ότι θα μας κλέψουν το βρώμικο φθαρμένο μαντήλι με το ξεροκόμματο. Κανείς δεν ζηλεύει την ΑΠΛΥΣΙΑ και τα ξένα σάλια. Να σταματήσουμε να κρατάμε την αναπνοή μας, κάθε φορά που βλέπουμε να περνά αεροπλάνο με «ουρά»!! Επειδή είμαστε απαίδευτοι και δεν γνωρίζουμε δεν σημαίνει ότι πρέπει να φοβόμαστε.

• Να δεχθούμε ότι αφού πήραμε δανεικά, πρέπει να τα επιστρέψουμε. Γιατί εμείς τα πήραμε.
• Να δεχθούμε ότι αυτός ο φαύλος κύκλος, του να κυνηγάμε μάγισσες και φαντάσματα μας τρώει τα σωθικά.
• Να δεχθούμε ότι δεν είμαστε οι εκλεχτοί του Σύμπαντος και θα πρέπει να ιδρώσουμε για να έχουμε «κέρδη».
• Να δεχθούμε ότι καταστρέψαμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα και τα παιδιά μας ΑΓΝΟΟΥΝ την Ελληνική γλώσσα. Η άρρωστη αντίληψη της ισοπέδωσης προς τα κάτω αποτελεί ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.
• Να δεχθούμε ότι στερούμαστε Παιδείας. Και να ξεκαθαρίσουμε ότι ο Παντελίδης, η Πάολα και η Τσαμπά δεν είναι ακριβώς το πρότυπο υψηλής κουλτούρας.
• Να δεχθούμε ότι απωλέσαμε και το τελευταίο ψήγμα ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑΣ, προ πολλού. Θα πρέπει να κάνουμε μακρύ και δύσκολο αγώνα για να την ξανακερδίσουμε.
• Να δεχθούμε ότι είμαστε ΠΟΛΙΤΕΣ και δεν πρόκειται να μας σώσει κανένας από «μηχανής» πολιτικός, ενώ εμείς θα παρακολουθούμε από τον καναπέ μας. Και βέβαια, ως Πολίτες, να προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε τους σύγχρονους ρυθμούς του ανεπτυγμένου Κόσμου, αποβάλλοντας θεωρήσεις περί Βάρκιζας, κατάλυσης του αστικού Κράτους και άλλες τέτοιες φαντασιώσεις του ΤΕΚΕ.