Το καλοκαίρι του 2019 (του Γιάννη Γουργιώτη)

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 09 Οκτωβρίου 2019 14:43 Το καλοκαίρι του 2019 (του Γιάννη Γουργιώτη)

Από το παράθυρο του Γραφείου μου, ρίχνοντας για πολλή ώρα απόψε τη ματιά μου στο κομμάτι του έναστρου ουρανού,  στην προέκταση του οπτικού μου πεδίου, αντικρίζω το ολόγιομο φεγγάρι του Σεπτέμβρη. Το ονομάζουν   μικρή πανσέληνο. Δε γνωρίζω γιατί. Ίσως, υποθέτω, αιτία να είναι η σύγκρισή της με την αυγουστιάτικη ολόφωτη, τη λαμπερή πανσέληνο, που η λάμψη της αραιώνει το νυχτερινό σκοτάδι, κάνοντας ευδιάκριτο τον περίγυρο.

Τη σιγαλιά της νύχτας, την απόλυτη ησυχία  τη διέκοπταν υλακές αδέσποτων σκύλων, που περιφέρονται στις γειτονιές του χωριού. Ιδανικές οι συνθήκες για ρέμβη. Οι σκέψεις μου, όμως, είχαν διαποτιστεί από τις βραδινές ειδήσεις, των οποίων τα μηνύματα δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντικά ή ελπιδοφόρα: βομβαρδισμός, π.χ, των πετρελαιοπηγών της Σαουδικής Αραβίας, με αναμενόμενο αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής των καυσίμων. Αυτονόητη η ανησυχία για τα επακόλουθα,  αν δε βρεθεί κάποια συμβιβαστική φόρμουλα.

Κοντά σ’αυτά ήρθαν στη σκέψη μου, αναπόφευκτα, ζητήματα γενικού προβληματισμού, με αναφορά κυρίως στα θέματα της εθνικής μας ασφάλειας.

Αυτή την περίοδο πολλά συμβαίνουν στα ανατολικά της χώρας μας. Ο κίνδυνος για τα χειρότερα υποβόσκει, κρατώντας την αγωνία μας στο κατακόρυφο. Οι τουρκικές προκλήσεις με παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου μας, είναι καθημερινές και συνεχώς εντεινόμενες. Η Τουρκία σχεδιάζει με χάρτες τις διεκδικήσεις της, με κατακτητικές στοχεύσεις πολλών νησιών μας του ανατολικού Αιγαίου. Είναι μια μόνιμη απειλή. Στήνει παγίδες για πρόκληση θερμού επεισοδίου, στηριζόμενη στην υπεροπλία της. Η τουρκική ασυδοσία αυτή την περίοδο είναι απερίγραπτη και συνάμα εξοργιστική. Παραβιάζει κάθε έννοια νομιμότητας, αποσκιρτώντας από τα πλαίσια της διεθνούς νομιμότητας. Η συμπεριφορά της παραπέμπει σε εποχές οθωμανικού σατραπισμού, με γνώρισμα τον  οίστρο της κατάκτησης, του ολέθρου, του αφανισμού.

Με τέτοια γεγονότα γύρω μας, πώς να υπάρχει διάθεση για στοχασμό; Πώς να ηρεμήσει κανείς τη διαταραχή της συνειδήσεώς του; Από την άλλη, στο εσωτερικό της χώρας, παρόλη την κυβερνητική προσπάθεια  να μπει μια τάξη, να ηρεμήσει ο τόπος και να γίνει μια επανεκκίνηση για τη διόρθωση  πολλών ημαρτημένων, οι εκτός τόπου και πραγματικότητας,  πολιτικά και κοινωνικά απροσάρμοστα άτομα, μετέρχονται κάθε μέσον , γενεσιουργό κάθε είδους παθογένειας, να επιτείνουν την κοινωνική αναστάτωση αδιαφορώντας για τα εθνικά συμφέροντα.

Αυτό το καλοκαίρι του 2019 ήταν ιδιαίτερα θερμό,  με πολλά απρόοπτα και καταστροφές σε πολλές χώρες, σε Ευρώπη και σε Αμερική, κυρίως εκεί. Αιτία η κλιματική αλλαγή, της οποίας την πορεία προς  επιδείνωση των αρνητικών φαινομένων, με όλα τα επακόλουθα, υποθάλπει η αναισθησία και η ασυνειδησία των μεγάλων και πλούσιων χωρών της υφηλίου, με ανόητη πρόταξη των οικονομικών τους συμφερόντων, σε σημείο ώστε να αγνοούν τα φαινόμενα του θερμοκηπίου, φαινόμενα που θα αποτελούν εφεξής τον απηνή, τον άτεγκτο τιμωρό της καταστροφικής ανοησίας του  σύγχρονου «πολιτισμένου» κόσμου, που έχει χάσει κάθε επαφή με τη λογική,  με μοιραία θύματα  τους αθώους ανθρώπινους πληθυσμούς της Γης.

Οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές που κατάκαψαν το λιγοστό πράσινο της χώρας μας, πχ το θαυμάσιο πευκοδάσος της Εύβοιας, αλλά  και άλλων περιοχών, ήταν έργο ασυνείδητων εμπρηστών (κατά κοινή ομολογία), οι οποίοι  υποκινούνταν από ανθελληνικά κέντρα. Κατά την άποψή μου, πρόκειται για φανατικούς οπαδούς του αναρχικού ή του ευρύτερου αντιπολιτευόμενου χώρου. Την άποψή μου αυτή στηρίζω στο γεγονός ότι οι φωτιές σημειώνονταν κάτω από ανώμαλες, αλλά ευνοϊκές για εμπρησμό συνθήκες, ήτοι: δυνατό άνεμο, σχετική σκοτεινιά προς το ξημέρωμα, όπου το σκοτάδι γίνεται πιο πυκνό. Το γεγονός ότι γίνονταν ταυτόχρονα σε 2-3 διαφορετικά σημεία, ενισχύει την άποψη, που καταλήγει σε   βεβαιότητα, ότι επρόκειτο για εμπρησμό.

Και αυτό το βράδυ, επίσης, της ατομικής μου περισυλλογής, που διατύπωνα σκέψεις και συναισθήματα στον υπολογιστή μου, στα μέσα του Σεπτέμβρη, κάποια ελληνική πευκόφυτη γωνιά υφίστατο την αδηφάγο μανία της φωτιάς, προς τέρψη  της ηλίθιας διάθεσης κάποιων ανεγκέφαλων υποκειμένων.

Το περίεργο, νομίζω, είναι ότι οι πυρκαγιές έθεταν σε κίνδυνο κατοικημένες περιοχές. Αυτό ήταν τυχαίο ή σκόπιμο; Υπήρχε, άραγε, σατανικό σχέδιο για ανθρώπινα θύματα; Ποιος ξέρει τι μπορεί να συμβαίνει σε νοσηρούς εγκεφάλους, που άλλο δε σκέπτονται παρά την καταστροφή ή τουλάχιστον την πρόκληση αναταραχής στην κοινωνική ζωή!

Επανάληψη τέτοιων φαινομένων κάθε καλοκαίρι, είναι κακό σημάδι για τη μελλοντική πορεία της χώρας μας. Είναι δυσάρεστο δείγμα αφελληνισμού λαϊκού τμήματος, έστω και μικρού για την ώρα,  που κινδυνεύει, όμως,  να πάρει διαστάσεις, κάτω από συνθήκες σύγχυσης, λαθεμένης, ίσως, εκτίμησης και επιλογής, σε επίπεδο πολιτικής φιλοσοφίας,  και αποπροσανατολισμού.

Είναι καταστάσεις που τις προκαλούν πολλοί παράγοντες, μεταξύ αυτών  και  το μεταναστευτικό, αυτό σε μεγάλο βαθμό.  Είναι ένα πρόβλημα, που γιγαντώνεται προοδευτικά, απειλώντας την κρατική μας υπόσταση, την οικονομική μας ισορροπία, την κοινωνική μας ειρήνη, τη δημογραφική μας ομοιογένεια, γενικά την αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας. Απαιτείται συνεχής επαγρύπνηση, περισυλλογή και συνετή διαχείριση της διαμορφούμενης κατάστασης.

Η παλινόρθωση, ψυχικά και πνευματικά, της καθημερινά τραυματιζόμενης  εθνικής συνείδησης, προϋποθέτει πολιτική σταθερότητα, σωφροσύνη, συναίνεση, σωστή παιδεία και εκπαίδευση της νέας γενιάς των Ελλήνων. Χρειάζεται γι’αυτό εργώδης συλλογική προσπάθεια, που είναι δυνατή μόνο με σύμπνοια και αμοιβαιότητα, διαλλακτικότητα, μετριοπάθεια,  συγκαταβατικότητα, προσήνεια και ανοχή. Είναι αρετές οι οποίες συντελούν στον εξανθρωπισμό, στη συναδέλφωση, στην ΠΡΟΟΔΟ, με την αληθινή  διάσταση και όχι με την υποβαθμισμένη και ψευδεπίγραφη έννοια του όρου αυτού, που χρησιμοποιείται από πολιτικούς σχηματισμούς, ως μέσον παραπλάνησης των ψηφοφόρων, για την υφαρπαγή της ψήφου τους.

                                                     Γιάννης Γουργιώτης

Προσαρμοσμένη αναζήτηση