Γράφει ο Γιάννης Γουργιώτης

Το μεταναστευτικό αφορά κατά κύριο λόγο τη χώρα μας. Στην αρχική του φάση το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίστηκε επιπόλαια, με ελαφρότητα. Η προηγούμενη κυβέρνηση εφάρμοσε πολιτική ανοιχτών θυρών, μέγα λάθος. Απέδειξε ότι της έλειπε η διπλωματική ικανότητα, η προοπτική των πολιτικών εξελίξεων, όταν μάλιστα αυτές αφορούν την Ελλάδα, μια χώρα που έχει την ατυχία να περιβάλλεται ανατολικά, σε απόσταση αναπνοής, από έναν  γειτονικό λαό, ο οποίος έχει σημαδέψει ιστορικά τη φυλετική μας μοίρα και ο οποίος δεν έπαψε ποτέ να μας υποβλέπει έχοντας τις χειρότερες διαθέσεις έναντι της χώρας μας. Ασταθής παράγων η Τουρκία, τάσσεται πότε με την Ανατολή και άλλοτε με τη Δύση, ανάλογα με το από πού πνέει ο πολιτικός άνεμος. Η πονηριά και η «μπαμπεσιά» είναι τα βασικά γνωρίσματα της πολιτικής της ηγεσίας στη διεθνή παρουσία τους. Έχει γίνει πληθυσμιακά μεγάλη χώρα και μεγάλη αγορά. Είναι ο  λόγος που οι πάντες έχουν προσεγγίσει την Τουρκία συνάπτοντας μαζί της οικονομικές δοσοληψίες. Η γεωγραφική της θέση, επίσης, στα σύνορα με την άλλη Μεγάλη, έως τώρα, Δύναμη, τη Ρωσία, αντίπαλης των ΗΠΑ δύναμης, της δίνει ένα σημαντικό πλεονέκτημα, για ευνόητους γεωστρατηγικούς λόγους.

Ο σημερινός ηγέτης της Τουρκίας, ο Ερντογάν, έχει αυτό-ανακηρυχτεί σε Σουλτάνο. Είναι ένας αδίσταχτος και πανούργος ηγέτης. Συγκέντρωσε στο έδαφός της χώρας του εκατομμύρια μουσουλμάνων της Μ. Ανατολής: Αφγανούς και Πακιστανούς, κυρίως, ή Άραβες Μαγκρεμπιανούς{Μαροκινούς, Λίβυους κλπ), τους οποίους χρησιμοποιεί ως πολιορκητικό μηχανισμό. Βασικά, με αυτόν εξυπηρετεί τα σχέδιά του εις βάρος της Ελλάδας. Πολλοί από το πολιτικό μας σύστημα δεν εννοούν να αντιληφθούν τους τακτικισμούς του Ερντογάν. Τώρα όμως θα κατανόησαν ποιες είναι οι επιδιώξεις του. Μόλις πριν από λίγες ημέρες άνοιξε τα σύνορά του και οδήγησε ένα μέρος από τα εκατομμύρια των «αποθηκευμένων» προσφύγων  του  στον Έβρο, στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Εκεί ο στρατός μας, η χωροφυλακή και οι συνοριοφύλακες μας φυλάσσουν τα σύνορά μας. Οι Τούρκοι μεταφέρουν εκεί δωρεάν με λεωφορεία μετανάστες, κυρίως γυναικόπαιδα, με μικρά παιδιά. Η πονηριά των γειτόνων σε πλήρη αποκάλυψη!. Κάνουν όμως και κάτι άλλο: Τούρκοι αστυνομικοί ή συνοριοφύλακές τους κόβουν οι ίδιοι τη συρμάτινη περίφραξη για να δημιουργήσουν πέρασμα ή οδηγούν τους μετανάστες σε αφύλακτες διαβάσεις. Για να εμποδίσουν δε την υπαναχώρηση και επιστροφή των μεταναστών, το come back προς την Ανδριανούπολη, χρησιμοποιούν καπνογόνα και κάθε πίεση. Η κατάσταση είναι τραγική.

Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η Ευρώπη, ως εγγυητής της ασφάλειας των μελών της, απουσιάζει εκκωφαντικά, αφήνοντας την Ελλάδα μόνη, αβοήθητη σε στεριά και σε θάλασσα. Δεν έχουν κατανοήσει οι Ευρωπαίοι το μέγεθος του κινδύνου εκ του μεταναστευτικού! Αυτή η αδράνεια και η υποταγή στις απειλές του Ερντογάν δεν έχουν καμιά εξήγηση.  Κάποιοι, τέλος πάντων θα πρέπει να περιορίσουν τις φιλοδοξίες και τις βλέψεις των Τούρκων που θέλουν να παίζουν το ρόλο του χωροφύλακα στη Μεσόγειο! Τα σχέδιά τους να αποκτήσουν μέγεθος πρώτης κρατικής δύναμης και συνάμα να επιβάλουν το Ισλάμ ως κυρίαρχο θρήσκευμα, είναι προσβολή και ύβρης κατά του χριστιανισμού. Είναι εντροπή και καταισχύνη για τις Μεγάλες χριστιανικές δυνάμεις: Ευρώπη, Αμερική, Ρωσία, να ρίχνουν νερό στο μύλο του Ισλάμ. Αλήθεια πού είναι οι παλιοί χριστιανικοί  λαοί που πολέμησαν τους Μωαμεθανούς, τους απίστους δηλαδή; Τώρα οι όροι αντιστράφηκαν. Οι χριστιανοί είναι αυτοί που αποκαλούνται «άπιστοι» από τους ισλαμιστές! Είναι λυπηρό που οι δήθεν προοδευμένοι δυτικοί λαοί αφήνουν το ισλάμ να προχωρά βήμα βήμα προς τη φθορά και την αλλοίωση του χριστιανικού στοιχείου με στόχο την επιβολή του στις χριστιανικές κοινωνίες. Αυτός ο στόχος είναι εξόφθαλμα ορατός στη χώρα μας. Τον επιδιώκει ο Ερντογάν και η παρέα του στέλνοντας τα μπουλούκια των ποικιλώνυμων μεταναστών στα νησιά μας, τα οποία ασφυκτιούν, υποφέρουν, έχουν χάσει την ηρεμία τους, τη ζωή τους. Η ελληνική πολιτεία πρέπει να υψώσει στεντορεία τη φωνή για βοήθεια, γιατί το μεταναστευτικό δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδας. Να απειλήσει ότι θα ανοίξει τα σύνορά της, εις πείσμα των συμφωνιών που την κρατούν φιμωμένη, αιχμάλωτη, ως μια  ορφανή, παραπεταμένη, ασήμαντη οντότητα. Ποια; Τη χώρα που ήταν παρούσα στη διαχρονική της πορεία σε όλους τους αγώνες που αφορούσαν το σύνολο της Ευρώπης, χωρίς να υπολογίζει τις θυσίες σε ανθρώπινο δυναμικό και σε παρεμφερείς απώλειες! Να ζητήσει άμεσα η Χώρα μας την κατάργηση του Δουβλίνου 2., που  βολεύει όλους τους άλλους, που δε βιώνουν από κοντά το πρόβλημα, αναγκάζοντας έτσι την Ελλάδα να αγωνίζεται απεγνωσμένα να περισώσει την κρατική  της ακεραιότητα και την πολιτισμική της ταυτότητα. Είναι εθνικό μας χρέος να διασώσουμε τα κεκτημένα μας, χρέος που εκπορεύεται από την ιστορία μας και τις παραδόσεις της φυλής μας. Συνθήκες και συμφωνίες όπως αυτή του Δουβλίνου είναι μια καταδίκη της Ελλάδας να περιέλθει σε καθεστώς βαθμιαίας εξαφάνισης, γιατί τι άλλο θα συμβεί αν η χώρα κατακλυσθεί από εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια αλλόφυλους; Αυτό θέλει η Ευρώπη; Η πολιτική που εφαρμόζει δίνοντας συγχωροχάρτι στην τουρκική λαίλαπα να ενεργεί ασύδοτα και αυτάρεσκα, το υπονοεί.

Όσον αφορά στη διαδικασία ταυτοποίησης των παρανόμως εισερχομένων στη χώρα μας, έχω να παρατηρήσω πως σημειώνονται καθυστερήσεις στο ζήτημα αυτό,  ενώ οι νησιώτες μας υποφέρουν, ασφυκτιούν αλλά και κινδυνεύει η υγεία τους από τη μόλυνση του περιβάλλοντός τους, αφού λείπουν οι ανάλογες υποδομές στους καταυλισμούς των μεταναστών.

Κάθε παραστατική ενέργεια από μέρους μας να γίνει άμεσα. Οφείλει η  Ελλάδα να πράξει κάθε τι που θα τη βγάλει από τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει εξαιτίας της ευρωπαϊκής αβελτηρίας.

Διατυπώνω για μια ακόμη φορά την άποψή μου, ότι το πρόβλημα των μεταναστευτικών εισροών θα λυθεί με την εξουδετέρωση των διακινητών και την εξαφάνιση των ΜΚΟ, που αποτελούν την Πέμπτη φάλαγγα στην παρούσα συγκυρία. Επίσης θα ήταν σημαντική η βοήθεια των ευρωπαίων με την ενίσχυση του στόλου μας με μικρά, ευέλικτα και ταχύπλοα σκάφη τους, ώστε η φύλαξη των θαλασσίων συνόρων μας, που είναι και ευρωπαϊκά –αυτό δυστυχώς το ξεχνούν οι συνεταίροι μας-να είναι περισσότερο αποτελεσματική. Θα ήταν και μια απάντηση προς τον τουρκικό παράγοντα, ότι η Ευρώπη δεν είναι ξέφραγο αμπέλι και δεν μπορεί ο κάθε τυχοδιώκτης να εισέρχεται σε αυτή απρόσκλητα, όντας συνήθως φορέας αρνητικού πολιτιστικού φορτίου και συντελώντας στον εκμαυλισμό της ηθικής υπόστασης των λαών  της.  

Γιάννης Γουργιώτης