Γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης...

Τα ανατολικά σύνορα τής Ελλάδας αυτές τις ημέρες σηκώνουν ένα πολύ μεγάλο βάρος τόσο από τις στοιβαγμένες ψυχές των ανθρώπων που αναζητούν διέξοδο στην Ευρώπη όσο κι από κι από τον ίδιο τον εκβιασμό τής γείτονος απέναντι στην Ε.Ε. Η εργαλειοποίηση προσφύγων / μεταναστών, ακόμα και μικρών παιδιών, που στοχευμένα σχεδιάστηκε ως μοχλός πίεσης τόσο προς την ελληνική κοινωνία όσο και προς την ευρωπαϊκή πολιτική τάξη, προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί δονήσεις εντός της Γηραιάς ηπείρου.

Τούτες οι διαπιστώσεις είναι λίγο πολύ γνωστές, το σκοτεινό σημείο των εξελίξεων όμως ίσως τελικά να μην είναι δυτικά των συνόρων μας αλλά ανατολικά! Ίσως ο επιδιωκόμενος σκοπός όλης αυτής της τεχνηέντως δημιουργηθείσας κατάστασης να μην είναι ο εκβιασμός τής Ευρώπης και του δυτικού κόσμου ευρύτερα αλλά η ενίσχυση της θέσης τού Ερντογάν στο εσωτερικό τής χώρας του και εν γένει στη σφαίρα επιρροής του. Η επιστράτευση μεγάλου πλήθους δημοσιογράφων και μέσων ενημέρωσης που δημιουργούν και διασπείρουν διαρκώς ψεύτικες ειδήσεις εντός της τουρκικής επικράτειας δημιουργεί ένα πολύ ισχυρό κοινωνικό έρεισμα πάνω στο οποίο ο Πρόεδρος της Τουρκίας μπορεί να σταθεί και να το χρησιμοποιήσει ως εφαλτήριο πραγματοποίησης σχεδίων που ακόμα δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Η συσπείρωση τού πληθυσμού πίσω από τον ηγέτη τους, εξαιτίας της επίπλαστης κρίσης που τα ίδια τα ΜΜΕ σκηνοθετούν διασπείροντας φόβο αλλά και αισθήματα εθνικισμού, τον ενδυναμώνει ώστε να μπορέσει να κάνει κινήσεις στη διεθνή πολιτική σκακιέρα που ενδεχομένως να μην έχουμε φανταστεί. Η αμάθεια, η προπαγάνδα και η παραπληροφόρηση, που πληθωρικά διακινείται στην γειτονική μας χώρα αυτές τις μέρες μαζί με τη μισαλλοδοξία κι εκείνο το αίσθημα εθνικής υπεροχής που έχει καλλιεργηθεί χρόνια ολόκληρα στους κόλπους της, αν δεν εκτονωθεί με τρόπο ελεγχόμενο ίσως προκαλέσει εξελίξεις δυσάρεστες όχι μόνο εναντίον της Ελλάδας.

Είναι βέβαιο πως ο Ερντογάν σκηνοθετεί μια ανύπαρκτη ανθρωπιστική κρίση εις βάρος των μεταναστών / προσφύγων και τη μοιράζει αφειδώς δια των ΜΜΕ που χειραγωγεί στους πολίτες της χώρας του κουρελιάζοντας και αχρηστεύοντας εντελώς και την ατομική λογική αλλά και τη συλλογική. Προσπαθεί να μετατρέψει το λαό του σε μάζα ώστε να μπορέσει να τον χειριστεί και τον κινητοποιήσει με όρους μάζας. Να στρέψει τη δυναμική αυτής της μάζας κατά το δοκούν εκεί που ο ίδιος θεωρεί πως μπορεί να χτυπήσει. Διότι, από το επικίνδυνο παιχνίδι τής παραπληροφόρησης που φανατίζει το λαό του δεν κινδυνεύουν μόνο τα ελληνικά σύνορα. Κινδυνεύουν οι ίδιοι οι μετανάστες / πρόσφυγες που φιλοξενούνται στην Τουρκία και που μπορούν εύκολα να στοχοποιηθούν και να ξεσπάσει μια πολύ μεγάλη ανθρωπιστική κρίση εντός των τουρκικών συνόρων, κινδυνεύουν όμως και οι ευαίσθητες πολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται. Κυρίως όμως πρέπει να αντιληφθούμε πως εκκολάπτεται το αυγό ενός φιδιού που έχει ταλαιπωρήσει πολύ τον πλανήτη μας τις τελευταίες δεκαετίες. Το φίδι που λέγεται μισαλλοδοξία και που καλλιεργείται με τρομερή ευκολία από τους πολιτικούς μέσα στα τεμένη και της εκκλησίες των θρησκειών. Ο Ερντογάν σπέρνει το χειμώνα στην περιοχή. Τον χειμώνα πολλοί τον φοβούνται μα υπάρχουν και πολλοί που τον αγαπούν. Κι αυτοί οι τελευταίοι είναι ισχυροί, σ’ αυτούς ίσως πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας, όχι στο παραπέτασμα επικίνδυνου καπνού που σπέρνει στον Έβρο.