Mε κομμένη την ανάσα οι συμπολίτες μας παρακολουθούν την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές . Τη μια μέρα ακούμε οτι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία και την επομένη πληροφορούμαστε οτι η ρήξη είναι προ των θυρών . Το πρωί μας λένε οτι θα μείνουμε τελικά στο ευρώ και το βράδυ μαθαίνουμε οτι ετοιμαζόμαστε για επιστροφή στη δραχμή .

Παρακολουθούμε το δελτίο ειδήσεων ενός τηλεοπτικού σταθμού και πληροφορούμαστε οτι οι δανειστές έκαναν δεκτές τις προτάσεις του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης και αλλάζοντας κανάλι πέφτουμε πάνω σε δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που μιλάνε για χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές .Την ιδια ωρα τα σενάρια που γίνονται στο εσωτερικό της χώρας αφήνουν ολα τα ενδεχόμενα ανοιχτά .

Τη λύση θα τη δώσει η Βουλή υποστηρίζουν κάποιοι . Τη λύση πρέπει να τη δώσει ο λαός αποφαίνονται  άλλοι.

Οι στιγμές λένε στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ιστορικές και το "βαρύ φορτίο" δεν αφορά πλέον μόνο τη Ελλάδα αλλά συνολικά την Ευρώπη.Μ’ αυτά και μ’ αυτά κοντεύουμε να τρελαθούμε ολοι . Η οικονομία συρρικνώνεται καθημερινά .

Η αγορά εχει παγώσει κυριολεκτικά . Οι επιχειρήσεις που παραμένουν ακόμη εν ζωή ‘’γλιτώνοντας ‘’ απο τα πακέτα διάσωσης του Σαμαρά –Βενιζέλου βλέπουν τις αντοχές τους να εξαντλούνται με την νέα κυβέρνηση .Ποιοί αλήθεια δεν αντιλαμβάνονται την τραγωδία χιλιάδων επιχειρήσεων και νοικοκυριών ; Ποιοί δεν βλέπουν οτι ο χρόνος κυλάει σε βάρος της ελληνικής οικονομίας εξαντλώντας κάθε απόθεμα εμπιστοσύνης υπήρχε στην αγορά ; Πήγαμε για μαλλί και κινδυνεύουμε να βγούμε κουρεμένοι .

Η σκληρή διαπραγμάτευση φαίνεται νε εχει μεγαλύτερο κόστος απο την ‘’μαλθακή ‘’ που υποτίθεται έκαναν οι προηγούμενοι κυβερνήτες .Με τον εναν ή τον αλλο τρόπο αποκαλύπτεται σε ολο της το μεγαλείο η αδυναμία του πολιτικού προσωπικού να διαχειριστεί  με επιτυχία την κρίση .Ρίξαμε μόνοι μας την χώρα στα βράχια και περιμένουμε απο τους αλλους να μας σώσουν χωρίς ωστόσο εμείς να διδαχθούμε τίποτα απο την κρίση και χωρίς να κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε νοοτροπίες ,αντιλήψεις και πρακτικές που μας οδήγησαν σε ασφυξία και αδιέξοδο .

Δεν είναι τυχαίο οτι πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της καταιγίδας και ενω τα ταμεία είναι αδεια συζητάμε ακόμα για το αν πρέπει να καταργήσουμε το καθεστώς των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων . Με τα ταμεία αδεια ακόμη συζητάμε για το αν ηταν αντισυνταγματικές οι περικοπές στις συντάξεις . Για να διευκολύνουμε τις συζητήσεις λέμε ναί οι περικοπές που εγιναν ηταν αντισυνταγματικές αλλά εδω που εχουμε φτάσει ο αγώνας γίνεται για να γλιτώσουμε την πείνα και την εξαθλίωση .

Κατά συνέπεια  προτεραιότητα δεν εχει  η βιωσιμότητα των νόμων που εχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τη χρεοκοπία της χώρας .Προτεραιότητα εχει η βιωσιμότητα της οικονομίας ,των επιχειρήσεων που πληρώνουν ακόμη φόρους και εισφορές και των εργαζομένων που στηρίζουν με τα γλίσχρα ακόμη εισοδήματά τους την κατανάλωση στην αγορά .

Προτεραιότητα εχει η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας για την απορρόφηση των νέων πτυχιούχων που μαραζώνουν στην ανεργία βλέποντας τα ονειρά τους να συντρίβονται στις μυλόπετρες της μεγάλης οικονομικής κρίσης .Ολος αυτός ο κόσμος ακούει με έκπληξη σήμερα τους πολιτικούς να ανακοινώνουν προσλήψεις στο δημόσιο τομέα ,να επανασυστήνουν με πομπώδη τρόπο την ΕΡΤ και να αρνούνται πεισματικά να προχωρήσουν στην κατάργηση αχρηστων υπηρεσιών και οργανισμών που κοστίζουν ακριβά στην τσέπη του ελληνα φορολογούμενου .

Ολος αυτός ο κόσμος ακούει με εκπληξη τους σημερινούς κυβερνώντες να επικαλούνται οπως και οι προηγούμενοι διάφορα προσχήματα για την αδυναμία τους να συλλάβουν την πραγματική φοροδιαφυγή και να οργανώσουν αποτελεσματικά τη δημόσια διοίκηση και την ιδια ωρα να αντιδρούν γιατί οι Ευρωπαίοι δεν μας  καταλαβαίνουν και δεν ικανοποιούν τα δίκαια αιτήματά μας προωθώντας μια πολιτική λύση.

Οταν ενα κράτος δεν θέλει να μειώσει τις δαπάνες του πρέπει να βρεί τρόπο για να τις χρηματοδοτήσει. Και δυστυχώς απο αρχαιοτάτων χρόνων μόνο δύο τρόποι υπάρχουν . Η φορολογία και ο δανεισμός .Δύο εργαλεία που σήμερα δεν λειτουργούν . Διότι η φορολογία είναι εξουθενωτική για τις επιχειρήσεις και δεν παράγει αποτελέσματα για τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού και ο δανεισμός απο τις αγορές είναι πανάκριβος για μια χώρα που είναι καταχρεωμένη .

Επομένως έχουμε απόλυτη ανάγκη τα λεφτά των πιστωτριών χωρών της Ευρώπης για να επιβιώσουμε και ας μην τρέφουμε αυταπάτες . Οι θεωρίες που προβλήθηκαν κατά καιρούς οτι υπάρχουν πηγές χρηματοδότησης και αλλου ή οτι θα μας δανείσουν οι Κινέζοι και οι Ρώσοι ή οτι θα δημιουργούσαμε τη συμμαχία του Νότου και θα αλλάζαμε την Ευρώπη οπως εμείς επιθυμούσαμε , κατέρρευσαν οπως ενας λόφος απο τραπουλόχαρτα αφου εξυπηρετούσαν πολιτικές σκοπιμότητες και τίποτα περισσότερο .

Έρχεται η ωρα της ανώμαλης προσγείωσης στην τραγική πραγματικότητα . Έρχεται η ωρα να πέσουν μύθοι και λεοντές . Έρχεται η ωρα να διαλυθεί και η τελευταία πιο μεγάλη αυταπάτη που καλλιεργούσαν ολες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις που ανέλαβαν με εντολή του λαού να διαχειριστούν την μεγαλύτερη κρίση της μεταπολίτευσης .

Οτι δηλαδή μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανό με κάθε θυσία ενα οικονομικό μοντέλο που κατέρρευσε και χρεοκόπησε τη χώρα .

Χρήστος Αλεξανδρής