Βλέποντας τον κάθε παπάρα, τηλεπερσόνα πρωϊνάδικου, αποτυχημένο πολιτικό που πρέπει να καθίσει στο σκαμνί, πουλημένο δημοσιογράφο, πάσης φύσεως λαμόγια, θυμωμένα και φοβισμένα ανθρωπάκια, αλλά και κάποιους ¨αγαπητούς¨ συναδέλφους που και ο Μακιαβέλλι θα υποκλίνονταν μπροστά στην ιατρική (?) τους ιδιοφυΐα, να λένε και να ουρλιάζουν ασυναρτησίες κατά του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ, σκέφτομαι ότι αν υπήρχε πρόστιμο (έστω 5€) για κάθε παπαριά που θα ξεστόμιζε κάποιος δημόσια,θα μπορούσαμε τώρα να ξεχρεώναμε όχι μόνο το δικό μας χρέος, αλλά κι ολόκληρης της Ευρωζώνης.

Γιατί (και κινδυνεύω να δεχτώ πρόστιμο) το τελικό διακύβευμα του δημοψηφίσματος δεν είναι η πρόταση Γιούνγκερ (δεν υπάρχει πλέον και δεν θα την ξαναδούμε ποτέ), δεν είναι ευρώ ή δραχμή (δεν υπάρχει τρόπος να εφαρμοστεί η δραχμή καθώς θα κυκλοφορούν 400 δις € στην αγορά που τώρα είναι κάπου παρκαρισμένα και κοιμούνται), δεν είναι μέσα ή έξω στην Ευρώπη (το ερώτημα είναι άτοπο λόγω παγκοσμιοποίησης, γεωπολιτικών ισορροπιών, ΝΑΤΟ κλπ.). Όλα τα παραπάνω είναι στάχτη στα μάτια μας.

Το ερώτημα του δημοψηφίσματος είναι: Θέλουμε αυτή τη κυβέρνηση ή κάποια άλλη να εφαρμόσει την νέα συμφωνία που αναπαύεται σε κάποιο συρτάρι των Βρυξελλών, υπογεγραμμένη ήδη από όλες τις πλευρές και με ημερομηνία 7/7/2015 ?

Αυτή τη συμφωνία δεν την ξέρουμε, δεν την έχουμε δει αλλά είναι σίγουρο ότι θα περιέχει ελαφρώς σκληρότερα δημοσιονομικά μέτρα από την πρόταση Τσίπρα, πιθανώς θα θίγει οργανωμένα συντεχνιακά συμφέροντα, διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (που δεν τόλμησαν οι προηγούμενοι να κάνουν), κάποια δέσμευση για το χρέος με απεμπλοκή του ΔΝΤ και σημαντικό αναπτυξιακό πακέτο με στενή εποπτεία.

Στην περίπτωση που κερδίσει το ΝΑΙ, η συμφωνία θα βαφτιστεί Νέο Μνημόνιο Γιούνγκερ, οι εδώ θιασώτες θα πανηγυρίζουν, οι Θεσμοί θα έχουν δικαιωθεί στα μάτια των πολιτών τους και επειδή είναι μεγαλόψυχοι κι εμείς δείξαμε καλή διαγωγή θα κάνουν κάποιες παραχωρήσεις. Η εντολοδόχος κυβέρνηση και σύσσωμη η αντιπολίτευση (πλην του ΚΚΕ φυσικάκαι της Χ.Α.) θα υπερψηφίσουν το νέο μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους, μετά η κυβέρνηση θα παραχωρήσει την θέση της σε μία άλλη τεχνοκρατών, κοινής αποδοχής με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ που θα έχει απωλέσει πλέον όλα τα αριστερά του στοιχεία. Ο λαός θα είναι ανακουφισμένος που δεν τον πέταξαν έξω από το ευρώ. Και μετά θα έρθουν τα αγγούρια.

Στην περίπτωση που κερδίσει το ΟΧΙ, η συμφωνία θα βαφτιστεί Έντιμη Συμφωνία με τους Θεσμούς, οι εδώ θιασώτες θα πανηγυρίζουν, οι Θεσμοί θα έχουν δικαιωθεί στα μάτια των πολιτών τους γιατί τελικά μας επέβαλλαν μία πιο σκληρή συμφωνία από εκείνη του κ. Τσίπρα και επειδή είναι δημοκράτες και δεν θα μπορούν να αμφισβητήσουν (και στα μάτια των πολιτών τους) την δύναμη ενός δημοψηφίσματος, θα κάνουν κάποιες παραχωρήσεις.Η κυβέρνηση και σύσσωμη η εντολοδόχος αντιπολίτευση (πλην του ΚΚΕ φυσικά και της Χ.Α.) θα υπερψηφίσουν το νέο μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους.Ο λαός θα είναι μεθυσμένος από τη νίκη του εναντίον των βαρβάρων αλλοδαπών και μη. Εδώ τα αγγούρια για το λαό θα έρθουν νωρίτερα αλλά για λίπανση, αντί για βαζελίνη θα στηθούν κρεμάλες πολιτικές και ποινικές για Σαμαρά, Βενιζέλο, Γεωργιάδη, εκδότες κλπ. Μέχρι το χειμώνα η κυβέρνηση θα έχει απωλέσει πλέον τα περισσότερα αριστερά της  στοιχεία (λόγω των αγγουριών που λέγαμε), πιθανόν και τους ΑΝΕΛ και θα έχει χάσει την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία. Επομένως μια κυβέρνηση κοινής αποδοχής, πάλι με κορμό τον (εναπομείναντα) ΣΥΡΙΖΑ, πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα και πιθανώς Υπουργό Οικονομικών τον κ. Βαρουφάκη (νωπή λαϊκή εντολή λόγω δημοψηφίσματος γαρ), θα είναι γεγονός.

Σε κάθε περίπτωση η συμφωνία/μνημόνιο θα ψηφιστεί από τη βουλή και θα σερβιριστεί σε έναν αμήχανο λαό που θα την εφαρμόσει είτε γιατί την επέλεξε ο ίδιος (ΝΑΙ) είτε γιατί απέρριψε ο ίδιος όλες τις εναλλακτικές (ΟΧΙ). Η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε σοσιαλδημοκρατικό κόμμα είναι αναπόφευκτη.

Η σκληρή αντίφαση είναι ότι για να βγει η οικονομία από το τέλμα καλείται  μια αριστερή κυβέρνηση που αποτελείται από νέα πρόσωπα, μορφωμένα, αδιάφθορα και ηθικά να εφαρμόσει σκληρά, νεοφιλελεύθερου τύπου, μέτρα και διαρθρωτικές αλλαγές. Και να μην παρεκκλίνει ούτε χιλιοστό.

Δυστυχώς στις προηγούμενες κυβερνήσεις (από την εποχή του Κωστάκη) παρόλο που υπήρχε η ταμπέλα του φιλελευθερισμού, τα άτομα που τις αποτελούσαν ήταν τόσο διεφθαρμένα, διαπλεκόμενα σε πάσης φύσεως μήκη και πλάτη και ανίκανα που ήταν αδύνατον να εφαρμόσουν τους δύο βασικούς πυλώνες των αρχών του φιλελευθερισμού, δηλ. της ηθικής και της ικανότητας.

Θα ήθελα πάρα πολύ μια ΝΔ με αρχηγό τον Τσίπρα και συνοδοιπόρους τον Βαρουφάκη, την Κωνσταντοπούλου, τον Τσακαλώτο και τους περισσότερους του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχώς για τη ΝΔ (που την ψήφιζα τόσα χρόνια) και για τον τόπο, τα νέα ή ανερχόμενα στελέχη της δεν φαίνεται να έχουν καμία ποιοτική διαφορά σε σχέση με τα παλιά. Τουναντίον είναι χειρότερα. Είναι θλιβερό και επικίνδυνο για τον τόπο να μην υπάρχει μια ικανή Δεξιά (Συντηρητική, Χριστιανοδημοκρατική όπως θέλετε πέστε την) παράταξη.

Αυτό είναι το καλύτερο δυνατό σενάριο σχετικά με το διακύβευμα, τον χρόνο και τον τρόπο που γίνεται το δημοψήφισμα καθώς και για τις σχέσεις μας με τους εταίρους. Όλα τα άλλα σενάρια δεν θέλω να τα σκέφτομαι καν.