Εαν κάποια συζήτηση επρεπε να διεξάγεται σήμερα στους κόλπους της κυβερνητικής αριστεράς αυτή δεν είναι  αλλη απο το πως η ελληνική οικονομία θα ξεφύγει απο την παγίδα της υφεσης.

Την ωρα δηλαδή που η οικονομία βυθίζεται σε μεγαλύτερη κρίση και συνεχίζει να καταστρέφει επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας, η κυβερνητική αριστερά εαν ηθελε να είναι συνεπείς με τις δεσμεύσεις που ανελαβε εναντι του κόσμου της εργασίας και των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων για την προστασία των οποίων υποτίθεται πασχίζει ,θα επρπε να πράττει το αυτονόητο . Να πέφτει δηλαδή στη μάχη για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας με θετικές προτάσεις για τη συγκράτηση της υφεσης και διευκόλυνση των αναγκαίων αλλαγών στο κράτος αλλά και με προστασία των κοινωνικά αδύναμων .

Δυστυχώς τίποτε απ’ολα αυτά δεν συμβαίνει . Η κυβερνητική αριστερά με ευθύνη του πρωθυπουργού αποποιείται την διαχείριση της κρίσης στο ονομα ιδεολογικών οραμάτων και φαντασιώσεων . Ακόμη μια φορά περι αλλων κόπτονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ . Ενω η κοινωνία φλέγεται τα στελέχη της κυβερνητικής αριστεράς συζητούν τα οργανωτικά του κόμματος σαν να μην τρέχει τίποτα το σημαντικό .

Ενω η κρίση αφήνεται αχαλίνωτη να κατατρώει τις σάρκες της αγοράς και των επιχειρήσεων ,προτεραιότητα ‘’μείζονος σημασίας ‘’ για το ΣΥΡΙΖΑ εχει το ξεκαθάρισμα εσωτερικών λογαριασμών του κόμματος . Ενω στα λόγια και τη θεωρία η Αριστερά υπηρετεί το λαό ,στην πράξη αποδεικνύεται οτι δυστυχώς τρέφεται με τις αγωνίες ενός κόσμου που ελπίζει σε βοήθεια . Δεν αντιλαμβάνονται αραγε τα κυβερνητικά στελέχη της Αριστεράς οτι ενόσω τα πράγματα στην οικονομία αγριεύουν ,το κόστος προσαρμογής στην πραγματικότητα μεγιστοποιείται και παρατείνεται ιδίως για τον κόσμο της εργασίας ;

Εκτός και αν ασπάζονται και αυτοί τη θεωρία της Αριστερής Πλατφόρμας και κάποιων βαρεμένων πνευμάτων της μαρξιστικής αντίληψης των πραγμάτων οτι δηλαδή η κρίση παραμένει αναπότρεπτη ,αποτελεί συστατικό στοιχείο του καπιταλισμού και οποιος επιχειρεί την αποτροπή της  απλά χάνει το χρόνο του. Με λαική εντολή οι  προηγούμενες κυβερνήσεις ‘’αποπέμφθηκαν‘’ απο την εξουσία γιατί οι θυσίες που επιβλήθηκαν για την αντιμετώπιση της κρίσης ηταν αδικες και αναποτελεσματικές  .

Σήμερα συμβαίνει το εντελώς αντίθετο . Ενω επισήμως η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ  δεν ζητά καμία θυσία απο το λαό στην πράξη της ζωής υποβάλλονται σε αυτές καταναγκαστικά οσοι δεν είναι σε θέση να τις αποφύγουν οπως οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι . Ενω οι ανθρωποι του πλούτου και οι μεγαλοκαταθέτες παραμένουν ανενόχλητοι και ουδείς Αριστερός  τους εμπόδισε να βγάλουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό , πριν ακόμη κλείσουν οι Τράπεζες και επιβληθούν οι ελεγχοι στην κίνηση των κεφαλαίων .

Επιδιώκει αραγε ‘’η πρώτη φορά αριστερά ‘’ κάποια λύση στα προβλήματα των ταλαιπωρημένων πολιτών που υπομονετικά περιμένουν να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο ή το μόνο που μπορούν να τους υποσχεθούν είναι παρηγοριά ;Τελικά η πρώτη φορά αριστερά κομίζει κάποια ελπίδα για τον κόσμο της εργασίας , του μόχθου και τους κοινωνικά αδύναμους  ή  με την αδράνεια των στελεχών της και την ακατανόητη ρητορική περί ριζοσπαστισμού , το μόνο που κάνει είναι να συσσωρεύει μεγαλύτερη  απελπισία ; Αλλωστε ριζοσπαστικές δεν είναι οι ιδέες που εξασφαλίζουν την ικανοποίηση των εμπνευστών τους αλλά αυτές που δίνουν προοπτική στους νέους ανθρώπους ,στον κόσμο της εργασίας και της παραγωγής . Του καθημερινού μόχθου και της δημιουργικής προσπάθειας .
 
   ΥΓ : Ναί αλλά ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει πολιτικά κυρίαρχος θα αντιτείνουν κάποιοι . Τους απαντάμε οτι δεν αρκεί να ανοίγει ο δρόμος ,πρέπει και ο δρομέας να είναι σε θέση να τον διανύσει !                                                                                                                                                                              

Χρήστος Αλεξανδρής