Η μεγαλύτερη μορφή διαφθοράς είχε πει ο Νίτσε είναι η ηθικολογία! Αυτό ισχύει και στις μέρες μας. Συνταράχτηκε το πανελλήνιο από την είδηση ότι ο πολιτικός που πάντα με τις ερωτήσεις του στη Βουλή υπερασπιζόταν τους φτωχούς και αδικημένους Έλληνες πολίτες, ο πολιτικός που τον διέκριναν έντονα αισθήματα φιλοπατρίας διατηρούσε 6 εκ. ευρώ σε οφ σόρ εταιρείες του εξωτερικού.

Συνταράχτηκε το πανελλήνιο από την είδηση ότι ο πολιτικός που έβαλε πλάτη για να περάσει από τη Βουλή το πρώτο μνημόνιο με τα αιματηρά  μέτρα σωτηρίας της ελληνικής οικονομίας εμπλέκεται στο σκάνδαλο με τα εξοπλιστικά προγράμματα και το όνομά του σύμφωνα με τα πορίσματα της εισαγγελικής αρχής φέρεται να είναι αναμεμειγμένο σε βρώμικες ιστορίες με μίζες και ξέπλυμα βρώμικου πολιτικού χρήματος.

Για μια ακόμη φορά σ’ αυτόν τον τόπο οι ρομφαίες της υψηλής ηθικής αποδεικνύονται μαχαιροπήρουνα φθηνής μοιρασιάς. Και αυτό δυστυχώς είναι το υπ’ αριθμόν ένα διαχρονικό πρόβλημα που  εμποδίζει όλους μας (κράτος, πολιτικό σύστημα, επιχειρηματίες, Τοπική Αυτοδιοίκηση, κοινωνία και απλούς πολίτες) να μετεξελιχθούμε σε μια κανονική δημοκρατία, να υπερβούμε τις αδυναμίες μας και τις παθογένειες και να φθάσουμε να γίνουμε μια κανονική δυτικού τύπου Δημοκρατία.

Το γεγονός ότι υπάρχει μεγάλο χάσμα ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις μας. Πληρώσαμε και πληρώνουμε ακριβά τον πόλεμο κατά της διαφθοράς που λένε ότι έχουν κηρύξει οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Πληρώσαμε και εξακολουθούμε να πληρώνουμε ακριβά την επανίδρυση του κράτους, τον εκσυγχρονισμό του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος, τις μεταρρυθμίσεις που συνεχώς εξαγγέλλονται από τα στόματα των υπουργών της εκάστοτε κυβέρνησης.

Στην πράξη ισχύει αυτό που έγραψε ο Νίκος Δήμου σε ένα από τα βιβλία του ότι η δυστυχία του να είσαι Έλληνας και δη Έλληνας πολιτικός είναι να προσπαθείς να μεγαλώσεις το όνειρο από την πραγματικότητα. Αυτό έκαναν την τελευταία δεκαπενταετία οι Έλληνες πολιτικοί. Αναλώνονταν σε μεγάλα λόγια γνωρίζοντας ότι στην πράξη τίποτα δεν θα γίνει από αυτά που εξαγγέλλουν. Το μόνο που έκαναν και εκεί υπήρχε μια διακομματική συναίνεση ήταν η κάθε κυβέρνηση να μεγαλώνει τα ελλείμματα και τα χρέη και να φορτώνει τον λογαριασμό στις πλάτες των φορολογουμένων πολιτών.

Κάναμε τα πάντα για να φέρουμε την Τρόικα στην Ελλάδα. Απατεωνιές, σκάνδαλα, λαμογιές, σπατάλες, αμέτρητους διορισμούς, μίζες με τα εξοπλιστικά προγράμματα, τα δημόσια έργα, τις προμήθειες, τα επιδοτούμενα ευρωπαϊκά προγράμματα.  Και όλα αυτά στο όνομα της εθνικής άμυνας, στο όνομα του εκσυγχρονισμού του κράτους, στο όνομα της στήριξης των οικονομικά και κοινωνικά αδυνάτων, στο όνομα της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος.

Όλοι έκαναν το καθήκον τους. Ακόμα και ο Καρατζαφέρης που δεν ήταν ποτέ υπουργός, αλλά στήριζε ενίοτε τις κυβερνήσεις με την ψήφο του στη Βουλή. Στήσαμε ένα σύστημα διεφθαρμένο που όμως είχε την πολιτική και κοινωνική νομιμοποίηση γιατί όλοι βολεύονταν και κανένας δεν αντιδρούσε. Όσοι πήγαιναν κόντρα στο ρεύμα δεν επανεκλεγόταν και έπαιρναν την άγουσα για τα αποδυτήρια!

Χρήστος Αλεξανδρής