Συναγερμός έχει σημάνει στη Νέα Δημοκρατία για την προεδρική εκλογή. Από τη Λαμία όπου βρέθηκε για να τιμήσει τα 40χρονα γενέθλια του κόμματος ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης άφησε ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα και προσπάθησε να μεταφέρει στα τοπικά στελέχη αυτό το κλίμα εκλογικής ετοιμότητας που κυριαρχεί στα κομματικά επιτελεία της Νέας Δημοκρατίας στην Αθήνα. «Πιστεύω βαθιά ότι θα εκλεγεί Πρόεδρος από αυτή τη Βουλή. Πρέπει όμως να είστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο» είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μεϊμαράκης απευθυνόμενος στα στελέχη της Ν.Δ. στη Φθιώτιδα.

Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης ζήτησε από τα στελέχη ενεργή συμμετοχή όλο αυτό το διάστημα και μάλιστα τους ζήτησε να αναθερμάνουν τις σχέσεις τους με την εκλογική βάση. Μάλιστα τους ζήτησε να εγκαινιάσουν επαφές και εξορμήσεις σε όλα τα χωριά καθώς, όπως είπε, «η μεγάλη πλειοψηφία του λαού δεν επιθυμεί εκλογές σ' αυτή τη φάση» συμπληρώνοντας: «Είναι θετικό για τον τόπο να προκύψει Πρόεδρος της Δημοκρατίας με ισχυρή πλειοψηφία» ενώ ο ίδιος απέφυγε να απαντήσει σε ερωτήσεις αν τελικά είναι αισιόδοξος για την συγκέντρωση των 180 βουλευτών στην τρίτη ψηφοφορία.

Ο κ. Μεϊμαράκης ζήτησε την ενεργοποίηση της εκλογικής βάσης καθώς έχει διαπιστώσει και ο ίδιος ότι «υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό αδιευκρίνιστης ψήφου» όπως χαρακτηριστικά τόνισε, ζητώντας από τα κομματικά στελέχη να προσεγγίσουν αυτή τη δεξαμενή και να μην επηρεάζονται από τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν να καταρρέουν τα ποσοστά της παράταξης,  καθώς όπως υπογράμμισε «αυτή η δεξαμενή είναι πολύ κοντά σε εμάς». Είναι φανερό ότι ο κ. Μειμαράκης απευθύνονταν κυρίως στην πατριωτική δεξιά και στους ψηφοφόρους της ακροδεξιάς.

Αν κρίνουμε πάντως από την συμμετοχή των απλών μελών στην επετειακή εκδήλωση της Νεοδημοκρατικής παράταξης, τότε εύκολα καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγάλες προσπάθειες θα πρέπει να καταβάλλουν το επόμενο διάστημα οι βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος στο νομό για να αφυπνίσουν τα Νεοδημοκρατικά αισθήματα των παραδοσιακών ψηφοφόρων της δεξιάς και να τους κάνουν να επιστρέψουν στην παράταξη.

 Μπορεί ο κ. Μεϊμαράκης να κάλεσε τους βουλευτές να ψάξουν και να βρουν όλους αυτούς που έφυγαν από τη Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια κάνοντας αγώνα από χωρίον εις χωρίον, η επιστροφή όμως των ψηφοφόρων στη σημερινή συγκυρία, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Και ο λόγος που εξηγεί την “ισπανική υποχώρηση”  της δεξιάς  και γενικά των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού στην Ελλάδα είναι κατά την γνώμη μας απλός.

 Απουσιάζει η δύναμη του παραδείγματος από την πλευρά του πολιτικού κόσμου!

 Δεν μπορεί οι Βουλευτές μονίμως να ζητούν από τους ψηφοφόρους θυσίες και να τους καλούν να ζήσουν με 400 και 500 ευρώ σύνταξη και μισθό ενώ αυτοί συνεχίζουν να απολαμβάνουν μισθολογικά και ασφαλιστικά προνόμια. Τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης μεταξύ της κυβέρνησης και των εκπροσώπων των πιστωτών του ελληνικού δημοσίου είναι ιδιαίτερα αρνητικά για το βιοτικό επίπεδο των περισσότερων Ελλήνων και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Η πλειονότητα των Ελλήνων πλέον τα βγάζει δύσκολα πέρα και ειδικά οι άνεργοι. Ακούει συνεχώς από τους πολιτικούς της κυβέρνησης να ζητούν θυσίες από τον ελληνικό λαό για να σωθεί η χώρα αλλά αυτό που δεν βλέπει είναι τι προτίθεται να θυσιάσουν οι ίδιοι οι πολιτικοί για τη σωτηρία της χώρας.

Η πλειονότητα των συμπολιτών μας που βλέπει το πραγματικό του εισόδημα να μειώνεται συνεχώς, την ίδια ώρα διαπιστώνει ότι οι ημέτεροι και τα κυκλώματα εξουσίας εξακολουθούν να θριαμβεύουν σε βάρος των δημόσιων οικονομικών και της πραγματικής οικονομίας. Βλέπει επίσης αυτούς που ψηφίζουν να αυξηθεί η φορολογία για όσους κατάφεραν να κάνουν κάτι στη ζωή τους με την εργασία τους και τον ιδρώτα τους, να διατηρούν το αφορολόγητο του εισοδήματός τους και να φροντίζουν για την τακτοποίηση της δεύτερης και της τρίτης σύνταξης που παίρνουν από το δοκιμαζόμενο ελληνικό δημόσιο και το χρεοκοπημένο ασφαλιστικό σύστημα. Αυτό που κυρίως ενοχλεί και εξοργίζει σήμερα τους πολίτες δεν είναι τόσο οι θυσίες στις οποίες υποβάλλονται γιατί όλοι έχουν αντιληφθεί πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Τους εξοργίζει αφάνταστα όμως το γεγονός ότι υποχρεώνονται να δώσουν τις δύσκολες και σκληρές μάχες της επαγγελματικής και οικογενειακής επιβίωσης για να επιδοτήσουν από το υστέρημά τους ένα αμετανόητο και διεφθαρμένο πολιτικό και κομματικό σύστημα που ουδεμία θυσία επιφυλάσσει για τον εαυτό του.

Αυτός κατά την ταπεινή μας άποψη είναι και ο βασικός λόγος που δεν προχωράνε οι διαρθρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα. Γιατί σκοντάφτουν στα σκανδαλώδη μισθολογικά,  ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά προνόμια του πολιτικού, διοικητικού και δικαστικού συστήματος της χώρας. Και αυτή είναι σήμερα η μεγαλύτερη πολιτική πρόκληση με την οποία βρίσκεται αντιμέτωπος ο Έλληνας φορολογούμενος πολίτης.     

Χρήστος Αλεξανδρής