Το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδας (Ο.Ε.Ε.) ιδρύθηκε το 1980 με τον Ν. 1100/80 και σύμφωνα με το θεσμικό του πλαίσιο είναι ο επιστημονικός σύμβουλος της πολιτείας και της κοινωνίας.

Στο Ο.Ε.Ε. εγγράφονται ως μέλη, οι πτυχιούχοι οικονομικών σπουδών των ΑΕΙ. Η Πολιτεία του ανέθεσε την οργάνωση του επαγγέλματος του λογιστή-φοροτεχνικού και την χορήγηση των αντίστοιχων επαγγελματικών ταυτοτήτων.

Το Οικονομικό Επιμελητήριο, όπως λειτουργεί σήμερα αντί να είναι φορέας ανάδειξης της οικονομικής σκέψης και πηγή προτάσεων για την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική, έχει εξελιχθεί σε ένα γραφειοκρατικό βραχίονα της δημόσιας διοίκησης που περιορίζεται στη διαχείριση. Το νομικό πλαίσιο λειτουργίας του είναι ξεπερασμένο και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής με αποτέλεσμα χιλιάδες οικονομολόγοι να μην εγγράφονται ως μέλη ή ακόμη κι αν εγγράφονται να θεωρούν πως δεν τους προσφέρει τίποτε ουσιαστικό.

Το Οικονομικό Επιμελητήριο πρέπει να προχωρήσει σε θεσμικές αλλαγές ως προς τη διοίκηση, την οργάνωση και τον τρόπο εκλογής και λειτουργίας των οργάνων του σύμφωνα με τις αρχές της συλλογικότητας, της αντιπροσωπευτικότητας, της αναλογικότητας, της διαφάνειας και του πλουραλισμού της έκφρασης. Παράλληλα, θα πρέπει να γίνει πιο ευέλικτο στον τρόπο λήψης των αποφάσεων του, ώστε να μπορεί να είναι αποδοτικός ο τρόπος λειτουργίας του για τους οικονομολόγους και την ελληνική κοινωνία. Το Επιμελητήριο πρέπει να είναι εξωστρεφές, σε επαφή με άλλους φορείς, την πολιτεία, τις τοπικές κοινωνίες, αλλά και αντίστοιχους φορείς του εξωτερικού. Πρέπει να προωθεί και να στηρίζει τις θέσεις του, αλλά παράλληλα θα πρέπει να γίνεται και δέκτης  των θέσεων και των προτάσεων και των άλλων φορέων.

Για να αποκτήσει και πάλι ουσιαστικό ρόλο και να μην συνεχιστεί η θεσμική του απαξίωση θα πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες αλλαγές. Ενδεικτικά:

1. Αντιπροσωπευτικότερο εκλογικό σύστημα με εκλογή των μελών της Συνέλευσης των Αντιπροσώπων σύμφωνα με τη δύναμη των 16 Τοπικών Τμημάτων.
2. Ενίσχυση του ρόλου των Τοπικών Τμημάτων με τη δημιουργία πλαισίου για την ανάπτυξη των μεταξύ τους συνεργασιών και συνεργειών.
3. Βελτίωση και επέκταση των σεμιναρίων και των διαδικασιών εκπαίδευσης των οικονομολόγων και λογιστών τόσο με e-learning, όσο και με τη δημιουργία εκπαιδευτικού κέντρου με πανελλαδική εμβέλεια, για την καλύτερη υλοποίηση σεμιναρίων επιμόρφωσης, πιστοποίησης και κατάρτισης για όλους τους οικονομικούς κλάδους, σε συνεργασία με ακαδημαϊκά ιδρύματα, επιστημονικούς φορείς και επαγγελματικές ενώσεις.
4. Συγκρότηση επιστημονικής επιτροπής και χρηματοδότηση της επιστημονικής έρευνας.
5. Στενότερη συνεργασία με τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας.
6. Δημιουργία τμημάτων με αντίστοιχες ομάδες εργασίας ανά οικονομικό κλάδο που θα καταλήγουν σε συγκεκριμένες προτάσεις και θα ενεργούν προς την κατεύθυνση επίλυσης ειδικών επαγγελματικών ζητημάτων.
7. Καλύτερη προβολή, αξιοποίηση και διαχείριση του επαγγελματικού ταμείου οικονομολόγων, ώστε να προσελκυθούν περισσότερα μέλη να συμμετάσχουν, καθώς η απορύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας προσφέρει το περιθώριο.
8. Απαλλαγή από εισφορές των συνταξιούχων.
9. Ρύθμιση των μακροχρόνιων οφειλών των μελών του ΟΕΕ.

Την Κυριακή 11.12.16 χιλιάδες οικονομολόγοι καλούνται να εκλέξουν τη νέα διοίκηση του Ο.Ε.Ε. Το πρόβλημα είναι πως όποια διοίκηση και να εκλεγεί το Ο.Ε.Ε. θα παραμείνει δέσμιο των κυβερνητικών αγκυλώσεων και της δυσλειτουργίας της δημόσιας διοίκησης, καθώς η διοίκηση του Επιμελητήριου δεν έχει τη δυνατότητα να προβεί σε δομικές αλλαγές του τρόπου οργάνωσης και λειτουργίας του χωρίς η κυβέρνηση να προβεί σε αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση. Ουσιαστικά το Ο.Ε.Ε. δεν έχει πλήρη ελευθερία κινήσεων, αλλά δεσμεύεται από ένα απαρχαιωμένο και  γραφειοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας που μόνο μέσα από Νόμο μπορεί να αλλάξει. Αυτή θα πρέπει να είναι και η βασική προτεραιότητα της νέας διοίκησης του Ο.Ε.Ε. Να προχωρήσει σε ριζική αναμόρφωση της δομής και της οργάνωσης του Ο.Ε.Ε. και να πιέσει την πολιτεία να υιοθετήσει με Νόμο τις αλλαγές, ώστε να θεσμοθετηθεί η ουσιαστική αυτονομία του Ο.Ε.Ε. από την πολιτεία.

Το Οικονομικό Επιμελητήριο έχει όλες τις προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε χρήσιμο θεσμό και φορέα υπεύθυνης επιστημονικής και επαγγελματικής έκφρασης Προτεραιότητα του Επιμελητηρίου πρέπει να είναι να γίνει χρήσιμο στα μέλη του και ωφέλιμο με τις παρεμβάσεις του για τη χώρα, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξει το πλαίσιο που καθορίζει τη λειτουργία του.