θρασύτητα, αναίδεια, κυνισμός (του Γιάννη Γουργιώτη)

Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη, 06 Απριλίου 2017 09:57 θρασύτητα, αναίδεια, κυνισμός  (του  Γιάννη  Γουργιώτη)

Από τον τίτλο που δίνω σε τούτο εδώ το άρθρο, γίνεται φανερό ότι το κείμενο που  ακολουθεί δεν θα είναι παρά μια εικόνα ή  αν θέλετε, ένας καθρέφτης που εμφανίζει το είδωλο μιας προσωποποιημένης σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας. Μέσα στο σύγχρονο κοινωνικό αντικατοπτρισμό της χώρας μας, κινούνται και δρουν αφήνοντας τα ίχνη τους  από τη μια οι άρχοντες και οι προύχοντες αυτού του τόπου, οι οποίοι απολαμβάνουν τα υλικά αγαθά τους  αμέριμνα, με περισσή τρυφηλότητα και ηδονική διάθεση, από την άλλη όλοι οι άλλοι Έλληνες, η πλειονότητα, που με αγωνία και προσπάθεια που ξεπερνά τα όρια αντοχής τους, φυσικής και ψυχικής, δεν καταφέρνουν να ισορροπήσουν τις αγωνίες τους που προκαλούνται από το χείμαρρο των οικονομικών δυσχερειών, οι οποίοι, σε αντίθεση με τους πρώτους, δε γνωρίζουν το σπορ της   φοροδιαφυγής ή δεν μπορούν να το ασκήσουν. Η ανέχεια και οι στερήσεις τούς φέρνουν σε απόγνωση, τούς δημιουργούν κατάθλιψη, τούς αφαιρούν την ελπίδα που είναι το κρηπίδωμα του ενδιάθετου αισθήματος για τη ζωή!

Περιττό να αναζητήσουμε τις αιτίες της δυσθυμίας του πλειοψηφικού τμήματος του ελληνικού λαού. Αν εξαιρέσουμε την αφέλεια ή ακόμη και την ανοησία του να εμπιστεύεται τις τύχες του, το μέλλον των παιδιών του σε τυχάρπαστα άτομα, μηδενικής αξιοπιστίας και ικανότητας, σε ανθρωπάκια που εντάσσονται στη χορεία των εκμεταλλευτών του ανθρώπινου πόνου και της «αρπαχτής», δηλονότι στα πολιτικά πρόσωπα ενός απερίγραπτου πολιτικού συστήματος, αυτοί οι άνθρωποι είναι οι κυρίως, οι κατ’ εξοχήν υπεύθυνοι της διολίσθησης της χώρας προς τον αφανισμό. Κυκλοφορούν ασύδοτα ελεύθεροι σκανδαλίζοντας και προκαλώντας το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αντί να τελούν ως εγκληματίες σε ισόβια κάθειρξη. Οι ίδιοι έχουν αποδυναμώσει το κύρος της δικαιοσύνης, αφαιρώντας έτσι το βασικό υπόβαθρο της δικαστικής εξουσίας και τα εχέγγυα μια δημοκρατικής ζωής ισότητας και  ισοπολιτείας

Κοντά στη μεταπολίτευση, ο παπανδρεϊκός τυφώνας έβαλε τα θεμέλια της εξάρθρωσης της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Δάνεια δισεκατομμυρίων και διασκορπισμός τους στο πελατειακό σύστημα. Ναρκοθέτησε τα θεμέλια της ελληνικής οικογένειας. Σήμερα φαίνονται τα αποτελέσματα αυτής της sui generis σοσιαλιστικής πολιτικής. Στην  εναλλαγή της εξουσίας (1991), η Κεντροδεξιά έκανε κάποιες προσπάθειες για αναστροφή του κλίματος, μάταια όμως, γιατί ο κρατικός μηχανισμός είχε αλωθεί από όλους εκείνους που «έφαγαν ψωμί» από τον Ανδρέα! Το ψωμί αυτό αποδείχτηκε πολύ πικρό. Το έκαναν πιο πικρό όλες οι άλλες κυβερνήσεις που επακολούθησαν. Επί πλέον ήταν δανεικό. Τώρα επιστρέφεται στο πολλαπλάσιο με το ξεζούμισμα του χρεωμένου ελληνικού λαού.

Η άνοδος της Αριστεράς στην εξουσία υπήρξε η  «εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης». Οι αριστεροί συνεπικουρούμενοι από ματαιόδοξους της ακροδεξιάς παράταξης (ποιος μίλησε για αταίριαστο γάμο; Ο σκοπός και το συμφέρον, αγιάζουν τα μέσα), έδωσαν μια γερή, υπό πίεση, ώθηση των πραγμάτων προς το βάραθρο. Αυτοί οι μικροί Φαρισαίοι με τις διαδοχικές κυβιστήσεις στο παιγνίδι της εξουσίας, δε διστάζουν να κάνουν το μαύρο άσπρο, να αναιρούν όσα είπαν την προηγούμενη χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας

Ένας πρωθυπουργός που δεν ξέρει τι του γίνεται, δίνει ρεσιτάλ κυνισμού, αβελτηρίας και ανακολουθίας στην άσκηση της εξουσίας. Τον μεθά η παραμονή στην κορυφή. Η ηδονή της εξουσίας τον οδηγεί σε πολιτικά σφάλματα και σε άρνηση να εγκαταλείψει τα ηνία της πολιτικής εξουσίας, με την οποία δεν έχει ουσιαστική σχέση. Εγωκεντρικός, εγωπαθής, Νάρκισσος, παρατείνει πεισματικά την παραμονή στην εξουσία του ίδιου και της κουστωδίας του  Μια εξουσία τόσο ελκυστική, τόσο κερδοφόρα, γλυκιά σαν το μέλι στο οποίο έχουν βουτήξει τα χέρια τους και τα γλείφουν εμετικά. Τέτοια απρόσμενη ευφορία πώς να μην θέλουν να την παρατείνουν όσο γίνεται περισσότερο, παρότι το καράβι είναι μισοβυθισμένο και ο κίνδυνος καταποντισμού είναι πιο πολύ και από ορατός. Τόση αναισθησία, τόση ασυνειδησία, Θεέ μου! Και να φανταστεί κανείς ότι η πολιτική εξουσία στην τωρινή Ελλάδα είναι ένας εντολοδόχος που υπογράφει μνημόνια με αντικείμενο την εκποίηση της πατρώας γης και την περιαγωγή της στους ξένους επικυρίαρχους. Δυστυχώς, έχουμε εισέλθει σε καθεστώς ταπεινής υποτέλειας και παχυδερμικής αναισθησίας των υπευθύνων που βρίσκονται στην εξουσία.

 Η Ελλάδα μας είναι το καλύτερο « φιλέτο» της ευρωπαϊκής ηπείρου. Η λιτότητα και η φτωχοποίηση που επιβάλλουν οι «δανειστές» (με τα ληστρικά επιτόκια), οι πολλαπλοί φόροι, οι συνεχείς μειώσεις μισθών  και συντάξεων, το υψηλό κόστος ζωής, όλα αυτά αποτελούν έναν ασφυκτικό κλοιό τον οποίο αδυνατούν να διασπάσουν οι δυστυχείς συμπατριώτες. Χάνουν και την τελευταία τους ικμάδα που την απομυζούν αιμοδιψή και απάνθρωπα όντα. Έφτασαν στο σημείο να χάνουν και τα σπίτια τους εκατοντάδες συμπολιτών. Τα «κόκκινα δάνεια» που οδηγούν στην απαλλοτρίωση της περιουσίας, ακόμη και της πρώτης κατοικίας, είναι το χειρότερο δείγμα ταπείνωσης, εξευτελισμού, υποτέλειας!

Πρόκειται εδώ για μελετημένο στρατήγημα του διεφθαρμένου και υποταγμένου στον ιστορικό υλισμό ευρωπαϊκού ( βλ Γερμανικού) Διευθυντηρίου για το βήμα-βήμα ξεπούλημα της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων. Οι πλειστηριασμοί έχουν ένα και μοναδικό σκοπό: την ολική αφαίρεση του δικαιώματος των Ελλήνων στην ατομική περιουσία, η οποία θα περιέλθει στους ξένους, με βάση το δίκαιο της επιλογής των Δανειστών. Δηλαδή αλλαγή  de facto και de jure της ιδιοκτησίας και μεταβίβασή της στους σύγχρονους δυνάστες, οι οποίοι ονειρεύονται ένα ιδανικό θέρετρο με ήλιο, με θάλασσα, με εύκρατο κλίμα. Αυτό είναι η Ελλάδα, μαζί με τις ανεκμετάλλευτες πηγές πλούτου που έχει το έδαφός της και οι θάλασσές της. Η χώρα μας έχει μπει στο μάτι του κυκλώνα. Όλοι κάτι θέλουν να αρπάξουν από αυτήν.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, οι ψοφοδεείς πολιτικοί μας περί άλλα μεριμνούν και τυρβάζουν. Κολλημένοι στις καρέκλες της εξουσίας και περιβαλλόμενοι από ένα κύκλο ανθρώπων που δε φροντίζουν παρά για το λιπώδες σαρκίο τους, δίνουν τη χαριστική βολή στη δύστυχη πατρίδα. Ισχυρίζονται ότι μεριμνούν για την ευημερία της, ότι πέτυχαν πρωτοφανή ανάπτυξη της οικονομίας και άλλες τέτοιες πομφόλυγες. Μεγάλη απάτη, θρασύτητα και ακραίος κυνισμός μπροστά στον κίνδυνο που διατρέχει η Πατρίδα. Σχεδιάζουν να εξαντλήσουν την τετραετία! Τόσο επιτυχημένη η αριστερή Κυβέρνηση! Περιφέρονται γύρω από μια αξιολόγηση που έχει στοιχειώσει και στοιχίζει στην οικονομική ζωή. Αξιολόγηση που όλο την αναβάλλουν προσχηματικά.! Δε χρειάζονται περισσότερα για τη χαρτογράφηση της δυστυχίας αυτής της Χώρας και για την ανθρωπογεωγραφία όσων βρίσκονται στην εξουσία

 Οι δικές μου προτάσεις: Η δικαιοσύνη της χώρας μας, μόνη ελπίδα αυτή, να αποκτήσει την αυτονομία της, ως η τρίτη Εξουσία παύοντας να είναι η ουρά της Εκτελεστικής εξουσίας, να απονέμει τη δικαιοσύνη δίκαια και αντικειμενικά.  Να συσταθεί ad hoc μια ανώτατη, ανεξάρτητη Εθνική Αρχή, από ηθικές προσωπικότητες που να διερευνά τα ημαρτημένα και τις ευθύνες των πολιτικών από τη μεταπολίτευση και μετά και να προβαίνει στις αυστηρότερες κυρώσεις με δήμευση των περιουσιών τους που προέρχονται από παράνομες δραστηριότητες: φοροδιαφυγή, από μίζες, από τη συμμετοχή στην κοινή ευωχία στο πάρτι των δανεικών δισεκατομμυρίων και τόσα άλλα «ων ουκ έστι αριθμός». Αυτά τα μέτρα είναι αναγκαίες προϋποθέσεις, συνθήκες sine qua non με την  προσδοκία να αποφευχθούν τα χειρότερα εις βάρος της χώρας, του λαού της και ειδικότερα για το μέλλον της νεολαίας αυτής της χώρας.

                                 Γιάννης  Γουργιώτης

Προσαρμοσμένη αναζήτηση