(του Νίκου Τζιόπα)

 

Συναναστρέφομαι περιστασιακά με τσιγγάνους στη Γερμανία που ζω το τελευταίο διάστημα. Και πραγματικά τους θαυμάζω για την αφοσίωση που έχουν στη ράτσα τους, την περηφάνια τους για την καταγωγή τους και την προσπάθειά τους να την συντηρήσουν όπως συντηρούν τα ήθη και έθιμά τους, τη γλώσσα τους….

Θαυμάζω όμως και το γερμανικό κράτος το οποίο τους συμπεριφέρεται όπως ακριβώς και στους γερμανούς: Δεν τους αντιμετωπίζει ούτε ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας ούτε ως… πρώτης!

Από παιδί θυμάμαι τους «δικούς μας» τσιγγάνους (Ρομά τους λένε εσχάτως, γύφτους τους λέει ο λαός) να βρίσκονται στην ίδια κατάσταση που είναι και σήμερα στην Ελλάδα. Από τις διηγήσεις του πατέρα μου, της μάνας μου, της γιαγιάς μου διαπίστωσα ότι αυτή η κατάσταση έχει ρίζες. Διαβάζοντας ιστορία και διηγήσεις περιηγητών συνειδητοποίησα ότι η κατάσταση αυτή χάνεται στα βάθη των αιώνων ίδια και απαράλλαχτη!

Αν θέλουμε να μιλάμε ρεαλιστικά και όχι να ονειροβατούμε θα πρέπει να δούμε στα μάτια την πραγματικότητα: Οι Ρομά δεν θέλουν να αλλάξουν. Έτσι θα ζουν όσο η πολιτεία «τους χαιδεύει τα αυτιά», έτσι θα ζουν όσο τους αντιμετωπίζουμε ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας ή και… πρώτης.

Γιατί πρώτης;

Γιατί εγώ δεν ξέρω κανέναν Έλληνα που η πολιτεία του δίνει δωρεάν χώρο εγκατάστασης. Δεν ξέρω κανέναν Έλληνα που η αστυνομία να μην του κάνει έλεγχο στο αυτοκίνητο γιατί «θα μπλέξει». Δεν ξέρω κανέναν Έλληνα που να ζητιανεύει προνόμια όλη την ώρα ή να διαμαρτύρεται από το πρωί μέχρι το βράδυ γιατί οι φορείς της πολιτείας δεν ασχολούνται συνέχεια μαζί του. Δεν είδα ποτέ την πολιτεία να ασχολείται με τέτοιο φανατισμό για την υγιεινή και την εκπαίδευση των υπολοίπων πολιτών όπως με τους Ρομά. Για δοκιμάστε να έχετε το σπίτι σας όπως δείχνει η φωτογραφία....




Εκείνο που ξέρω είναι ότι οι Ρομά, ένα πράγμα κάνουν ομαδικά και με θρησκευτική πίστη στο Νόμο: ΨΗΦΙΖΟΥΝ! Στα δικαστικά μέγαρα κοιτώντας κάποιος το καθημερινό πινάκιο των δικών θα καταλάβει που έχουν γραμμένο το νόμο οι Ρομά.

Και βέβαια τα «τζιμάνια» οι πολιτικοί μας που ονειρεύονται μόνο ψήφους και καρέκλες δεν ζορίζονται ιδιαιτέρως. Μια χαρά ασχολούνται με ανθρώπους που θέλουν να ζουν όπως γουστάρουν. Αρκεί να πέφτουν τα ψηφαλάκια (με τη συνοδεία εικοσάευρων, ενίοτε, τα πράγματα γίνονται πιο απλά!).

Ως άνθρωπος που ασχολούμαι με τα κοινά θα ήμουν άτιμος εάν έγραφα τούτο το άρθρο για να βρίσω τους Ρομά ή να τους μειώσω. Με ενδιαφέρει η ομαλή λειτουργία της διοίκησης του ελληνικού κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης όπως και η αξιοπρεπής διαβίωση όλων των πολιτών της.

Γι αυτό και προτείνω λύση, απλή και άμεσα εφαρμόσιμη:

Να αντιμετωπίσουμε τους Ρομά όπως όλους ακριβώς τους πολίτες της χώρας: Ισότιμα δικαιώματα, ισότιμες υποχρεώσεις. Έτσι πάει. Αν τους αρέσει καλώς. Αν όχι, μπορούν ελεύθερα με τη χρήση του ελληνικού διαβατηρίου να επιλέξουν μια άλλη ευρωπαική χώρα της αρεσκείας τους και να δούμε μετά αν μπορούν να ζήσουν όπως ζουν στην Ελλάδα.

Οι νόμοι δεν πρέπει να θεσπίζονται για να μαζεύουν «ψηφαλάκια» οι πολιτικοί. Γιατί αυτό δεν είναι καλό για κανέναν. Ούτε για τους Ρομά.

Υ.Γ.: Λόγω συντομίας δεν αναφέρθηκα στα επιδόματα που εισπράττουν οι Ρομά. Εκεί χρειάζεται διδακτορική διατριβή!

Νίκος Τζιόπας