Συνεχίζει τον αγώνα της η τοπική κοινωνία προκειμένου να πείσει την κεντρική εξουσία ότι οι αναθεωρημένες συμβάσεις παραχώρησης στο θέμα των διοδίων και της εκμετάλλευσης του κλειστού αυτοκινητόδρομου πλήττουν τα τοπικά συμφέροντα και υπονομεύουν το δικαίωμα των πολιτών στη Φθιώτιδα για ελεύθερη διέλευση.

Συμφωνούμε με την άποψη που διατυπώθηκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο ότι ο αγώνας αυτός δεν μπορεί να γίνει με κραυγές και συνθήματα. Χρειάζεται σοβαρή επιχειρηματολογία από την πλευρά των θεσμικών εκπροσώπων της Τοπικής και Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Χρειάζεται τεκμηρίωση.

Ενδεχομένως οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις να είχαν φέρει κάποιο θετικό αποτέλεσμα και πολλά πράγματα να είχαν αλλάξει στις συμβάσεις παραχώρησης εάν είχαν γίνει την περίοδο που οι διαπραγματεύσεις της ελληνικής κυβέρνησης με τις εταιρείες βρισκόταν σε εξέλιξη και δεν είχαν πάει για κύρωση στη Βουλή.

Δυστυχώς εκείνη την περίοδο το Κίνημα κατά των Διοδίων μάλλον είχε ξεφουσκώσει κάτω και από την απειλή των δικαστικών διώξεων σε βάρος των μελών του, ενώ από την πλευρά των βουλευτών το θέμα κρατήθηκε σε χαμηλά επίπεδα. Με λίγα λόγια δεν έγινε καμία σοβαρή προσπάθεια ενημέρωσης του κόσμου για το τι ακριβώς θα ψηφιζόταν.

Ο εξωδικαστικός συμβιβασμός της κυβέρνησης Σαμαρά με τις παραχωρησιούχες εταιρείες και τις Τράπεζες κατέληξε σε μια συμφωνία η οποία στη συνέχεια έγινε νόμος του κράτους και τα ημιτελή έργα στον Εθνικό δρόμο άρχισαν να κατασκευάζονται στο όνομα της επανεκκίνησης της οικονομίας και του success story στο οποίο είχε επενδύσει επικοινωνιακά η κυβέρνηση και ο υπουργός Υποδομών Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

Όλα αυτά συνέβησαν και κανένας δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει χωρίς να προσφύγει στη δικαιοσύνη με όλα τα ένδικα μέσα που έχει στη διάθεσή του. Σε κάθε περίπτωση το θέμα των διοδίων δεν είναι απλό. Αντίθετα πρόκειται για ένα πολύπλοκο και πολυδιάστατο ζήτημα.

Δεν είναι καθόλου υπερβολή να υποστηριχθεί ότι το θέμα των διοδίων σχετίζεται με την αξιοπιστία της χώρας. Σε μια εποχή που η χώρα αναζητά εναγωνίως επενδυτές, την ώρα που ψάχνει στις αγορές χρηματοδότες σκεφθείτε τι αντίκτυπο θα είχε στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον η εικόνα μιας χώρας, ενός κράτους που αθετεί τις νομικές συμβάσεις που υπογράφει με τις εταιρείες και γενικά είναι έτοιμο να ακυρώσει νόμους λειτουργώντας συγκυριακά και μετρώντας το πολιτικό κόστος.

Μαθαίνουμε τελευταία ότι το θέμα των διοδίων θα μεταφερθεί και στην Ευρωβουλή σύμφωνα με δήλωση του ευρωβουλευτή Νότη Μαριά. «Δυστυχώς» - σημειώνει στη δήλωσή του ο κ. Μαριάς - «το 2007 οι τότε κυβερνητικοί βουλευτές δέχτηκαν και ψήφισαν τις λεόντειες συμβάσεις σε βάρος των Ελλήνων πολιτών για έργα που στην πραγματικότητα είχαν χρηματοδοτηθεί κατά ένα μεγάλο μέρος από εθνικούς πόρους».

Είναι μια άποψη που έχει υποστηριχθεί και από το σημερινό Δήμαρχο Λαμίας Νίκο Σταυρογιάννη, ότι δηλαδή στο θέμα των διοδίων έχουν πάει περίπατο οι κοινοτικές οδηγίες που προβλέπουν το επιχειρηματικό ρίσκο.

Με τις συμφωνίες αυτές που συμπληρώθηκαν το 2013 ενισχύθηκαν οι εργολαβικές εταιρείες αλλά χαρατσώνεται ο ελληνικός λαός με υπέρογκα τέλη διοδίων. Οι εξελίξεις στο θέμα των διοδίων αποδεικνύουν περίτρανα ότι οι αρχικές συμβάσεις κατοχύρωναν πλήρως τα συμφέροντα των παραχωρησιούχων εταιρειών που έφθασαν στο σημείο να διεκδικούν αποζημιώσεις ακόμη και για τα πιο απίθανα πράγματα.

Υπερεκτιμήθηκαν τότε από την κυβέρνηση Καραμανλή οι δυνατότητες της δημόσιας διοίκησης του ελληνικού κράτους να ανταποκριθεί με συνέπεια στις υποχρεώσεις που αναλάμβανε έναντι των κατασκευαστριών εταιρειών.

Σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο να επιβαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός για έργα που υποτίθεται ότι είναι ιδιωτικά, να πληρώνουμε διόδια για ανύπαρκτα έργα υποδομής και να καταβάλλουμε αποζημιώσεις στους παραχωρησιούχους για καθυστερήσεις στα έργα που αναγνωρίστηκαν από την κυβέρνηση Σαμαρά ότι έγιναν με ευθύνη του ελληνικού δημοσίου.

Επομένως εάν θέλουμε να πετύχουμε κάτι στο θέμα των διοδίων δεν θα πρέπει να δίνουμε την εντύπωση ως τοπική κοινωνία ότι έχουμε “ζωστεί τα φυσεκλίκια” αλλά ότι έχουμε επιχειρήματα και δίκαια αιτήματα.

Χρήστος Αλεξανδρής