Στην Ιστορία ανήκει εδώ και μερικές ώρες το 21ο Μουντιάλ, που φιλοξενήθηκε στα γήπεδα της Ρωσίας. Τι ξεχωριστό είδαμε σε αυτό το Παγκόσμιο με ξεάιρεση το VAR;

Οπως επίσης, θα αναφέρει πως στην διοργάνωση της Ρωσίας, οι «αστέρες» της εποχής, δεν κατάφεραν να οδηγήσουν σε διάκριση την εθνική τους ομάδα κι επέστρεψαν νωρίς στην πατρίδα.

Ένα χαρακτηριστικό του Μουντιάλ, που ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής με τον θρίαμβο της Γαλλίας, είναι πως από τους τελευταίους τέσσερις διεκδικητές, οι τρεις δεν συγκαταλέγονταν στα λεγόμενα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Η Κροατία και το Βέλγιο ήταν δυνατές ομάδες αλλά αουτσάιντερ, ενώ η νεανική Αγγλία, έκανε μία «μεγάλη» έκπληξη με την παρουσία της στα ημιτελικά. Μόνο η Γαλλία ήταν μεταξύ των επικρατέστερων ομάδων για την κατάκτηση του τροπαίου, μαζί με τη Βραζιλία και τη Γερμανία, αλλά και την Ισπανία και για κάποιους και την Αργεντινή. Από αυτά τα πέντε ποδοσφαιρικά «μεγαθήρια», μόνο οι «πετεινοί» κατάφεραν να επιβεβαιώσουν τις προβλέψεις.

Το VAR ήρθε για να μείνει

Η χρήση του VAR, απένειμε, χωρίς αμφιβολία, δικαιοσύνη στον αγωνιστικό χώρο, όμως για την... ακριβοδίκαιη εφαρμογή και αποτελεσματικότητά του, απαιτείται αρκετή δουλειά. Οι διαιτητές πρέπει να αποκτήσουν μεγαλύτερη εμπειρία και να αφομοιώσουν στο παιχνίδι τους, τους λόγους... επίκλησης της τεχνολογίας στην λήψη ορθών αποφάσεων. Και είναι βέβαιο, πως οι... ρομαντικοί του ποδοσφαίρου δεν θα το αποδεχθούν ποτέ, δεδομένου ότι υποστηρίζουν πως πρόκειται για «παρέμβαση» στην ταχύτητα εξέλιξης ενός αγώνα, με μετρήσιμους και αστάθμητους παράγοντες. Με άλλα λόγια, εκτιμούν ότι με το VAR θα χαθεί «η μαγεία του παιχνιδιού».

Πού χάθηκαν οι μεγάλες δυνάμεις; 

Είναι σίγουρο πως για χρόνια θα είναι αντικείμενο συζήτησης. Γερμανία, Ισπανία, Αργεντινή και Βραζιλία έμειναν νωρίς «εκτός νυμφώνος».

Πιθανότατα αυτό να οφείλεται κυρίως στη «μείωση της ψαλίδας» ανάμεσα στους «μεγάλους» και τους «μικρούς» του ποδοσφαίρου, δηλαδή στις συνέπειες της ποδοσφαιρικής παγκοσμιοποίησης. Γίναμε μάρτυρες άλλωστε μίας Βραζιλίας η οποία ενσωμάτωσε πολλά ευρωπαϊκά ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά στο παιχνίδι της και μία Αργεντινή που δεν μπορούσε να παράξει ποδόσφαιρο. Είδαμε την Ισπανία κουρασμένη από τις... 1.000 πάσες σε ένα 90λεπτο, είδαμε τη Γερμανία να μην έχει αγωνιστικό προσανατολισμό και σχεδιασμό μέσα στο γήπεδο. Με εξαίρεση την Βραζιλία που «έπεσε» σ΄ ένα κατακπλητικό Βέλγιο και για περίπου 20 λεπτά στον προημιτελικό θα μπορούσε να διεκδικήσει την πρόκριση στην παράταση, οι άλλες τρεις κορυφαίες ομάδες, παραδόθηκαν σχεδόν «αμαχητί». Τηρουμένων, βεβαίως, των αναλογιών. 

Παράλληλα, είδαμε να κυριαρχεί το 4-2-3-1 -όπως συμβαίνει και σε παγκόσμιο συλλογικό επίπεδο, με ελάχιστες εξαιρέσεις- και να το χρησιμοποιούν αποτελεσματικά, ομάδες που θεωρούνται -και είναι- κατώτερες. Ομως το ομαδικό πνεύμα, η στοχοπροσήλωση και η διαρκής συγκέντρωση αυτών των ομάδων, τους έφερε μπροστά σε θετικά -και σε αρκετές περιπτώσεις- εντυπωσιακά αποτελέσματα. Οπως, λόγου χάρη, η νίκη της Νότιας Κορέας και του Μεξικού επί της Γερμανίας με 2-0 και 1-0, αντίστοιχα, όπως οι ισοπαλίες του Ιράν με την Πορτογαλία (1-1) και του Μαρόκου με την Ισπανία (2-2) και όπως το 1-1 της Αυστραλίας με τη Δανία, της Ελβετίας με την Βραζιλία και της Ισλανδίας με την Αργεντινή. 

Στα γήπεδα της Ρωσίας, είδαμε τους -κατά γενική ομολογία- κορυφαίους τρεις παίκτες του πλανήτη, να απογοητεύουν και να ετοιμάζουν βαλίτσες για διακοπές από πολύ νωρίς. Ο Λιονέλ Μέσι δεν κατάφερε να «σηκώσει» την -ομολογουμένως- απογοητευτική Αργεντινή, καθώς δεν υπήρξε κανένας ικανός συμπαραστάτης του, ο Κριστιάνο Ρονάλντο έμεινε στα τέσσερα γκολ από την φάση των ομίλων και ο Νεϊμάρ... κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του, επειδή παρέμεινε στο χορτάρι για σχεδόν 14 λεπτά, μετά από μαρκαρίσματα που δέχθηκε!

Στα αξιοσημείωτα αυτου του Μουντιάλ, συμπεριλαμβάνεται και το γεγονός ότι δεν «άνοιξε μύτη»! Σε καμία από τις πόλεις που φιλοξένησαν αγώνες και προπονήσεις των 32 ομάδων, δεν σημειώθηκε το παραμικρό επεισόδιο, επίτευγμα που πιστώνονται οι Αρχές ασφαλείας της κυβέρνησης Πούτιν.

Εξίσου σημαντική για την εύρυθμη εξέλιξη και ολοκλήρωση της διοργάνωσης, αποδείχθηκε η απόδοση των διαιτητών. Με εξαίρεση την μη εξέταση από το VAR του πέναλτι που έκανε ο Μπόατενγκ στον Μπεργκ κατά τη διάρκεια του αγώνα Γερμανία-Σουηδία, και αντίστοιχα τον μη καταλογισμό του επιθετικού φάουλ που έκανε ο Ζούμπερ στον Μιράντα, στο γκολ της ισοφάρισης της Ελβετίας απέναντι στη Βραζιλία, δεν υπάρχει κάποιο μεμπτό σημείο ή φάση, που έσφαλε ο διαιτητής και καθόρισε ένα αποτέλεσμα ή αδίκησε κάποια ομάδα. Παρά το γεγονός ότι στο Μουντιάλ «σφύριξαν» διαιτητές από το Ιράν, από την Γκάνα και από άλλες υπό ανάπτυξη ποδοσφαιρικά χώρες, το επίπεδο σε αυτόν τον τομέα κυμάνθηκε σε επίπεδα που άγγιξαν το άριστα.

Πλέον, το κορυφαίο ποδοσφαιρικό γεγονός, δίνει ραντεβού σε τέσσερα χρόνια για τα γήπεδα του Κατάρ και για το πρώτο ...χειμωνιάτικο Μουντιάλ της σύγχρονης Ιστορίας.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ