«Με αφορμή  την εμπειρία μου  στον ΕΟΠΥΥ καταθέτω κάποιες σκέψεις – διαμαρτυρία .

Την Παρασκευή 10/11 πήγα να καταθέσω τα δικαιολογητικά για ζεύγος γυαλιών για μια κυρία  η οποία κατοικεί  στην Φθιώτιδα (εκτός Λαμίας).
 
Η κυρία είναι συνταξιούχος, έχει 75% αναπηρία, δεν έχει μέσον μετακίνησης, και έχει κάνει ορθοπεδικό χειρουργείο προ  σαράντα ημερών. Συνεπώς η  μετακίνησή της είναι δύσκολη και φυσικά πρέπει να πληρώσει ταξί.
 
Στον ΕΟΠΥΥ  (όπως ζητά το γράμμα του νόμου) ζήτησαν την κυρία αυτοπροσώπως ή την επικύρωση της υπογραφής της. Δηλαδή να σταλεί η αίτηση στον  τόπο κατοικίας  της (ΕΛΤΑ ή Κούριερ), να πάει ο αστυνομικός στο σπίτι να βεβαιώσει την υπογραφή της, να σταλεί πίσω η αίτηση, να κατατεθούν τα δικαιολογητικά για να εγκριθεί αποζημίωση 100 ευρώ ανεξάρτητα από το κόστος.
 
Και διερωτώμαι: δεν υπάρχει άλλος τρόπος επιβεβαίωσης σήμερα το 2017 ότι είναι υπαρκτό πρόσωπο όταν στην αίτηση υπάρχουν  όλα τα στοιχεία  (τηλέφωνα, ΑΦΜ, ΙΒΑΝ) και το ίδιο το βιβλιάριο του ασφαλισμένου; Πρέπει να ταλαιπωρούνται συνάνθρωποί μας  με προβλήματα υγείας επειδή  δεν υπάρχει η παραμικρή ευελιξία και η ευθυνοφοβία των δημοσίων υπαλλήλων μπροστά στη γραφειοκρατία αυτού του κράτους;
Κάποιες παράλογες καταστάσεις  θα διορθωθούν ποτέ; Τότε όλη αυτή η εξέλιξη της τεχνολογίας που βοηθά τον πολίτη; Ποτέ επιτέλους θα επικρατήσει η κοινή λογική;»

Αναγνώστρια