Επιστήμονες και ακτιβιστές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για το κλίμα από το 1970, όμως σύμφωνα με την έκθεση οι κυβερνήσεις δεν κάνουν τίποτα ουσιαστικό

Αντιμέτωπος με μια από τις πιο ζεστές χρονιές στην ιστορία βρίσκεται, όπως όλα δείχνουν, ο κόσμος. Αν δε επιβεβαιωθούν οι σχετικές προβλέψεις τότε, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (ΠΜΟ, WMO), ηπερίοδος 2015-2019 θα είναι η πιο ζεστή πενταετία που έχει καταγραφεί ποτέ. 

Είναι πολύ νωρίς για να αποδοθεί οριστικά στην κλιματική αλλαγή το κύμα καύσωνα που πλήττει αυτή τη στιγμή την Ευρώπη, όμως ο καύσωνας αυτός είναι «σίγουρα το λογικό επακόλουθο» των ακραίων καιρικών φαινομένων που συνδέονται με τις συνέπειες των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ανέφερε η υπηρεσία του ΟΗΕ.

«Τα κύματα καύσωνα θα γίνουν πιο έντονα, πιο παρατεταμένα, πιο ακραία, θα αρχίζουν νωρίτερα και θα τελειώνουν αργότερα», δήλωσε στη διάρκεια ενημέρωσης των δημοσιογράφων την Παρασκευή στη Γενεύη η εκπρόσωπος του ΠΜΟ Κλερ Νάλις. «Βρισκόμαστε ακόμη μόλις στα τέλη Ιουνίου, όμως φαίνεται πως η γη βιώνει τα πέντε πιο ζεστά χρόνια που έχουν καταγραφεί ποτέ, από το 2015 μέχρι και το 2019», δήλωσε η εκπρόσωπος. Από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο, το 2019 ήταν η τρίτη πιο ζεστή χρονιά, πρόσθεσε.

Το καμπανάκι για τον κίνδυνο ενός κλιματικού "απαρτχάιντ"

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ που δόθηκε στη δημοσιότητα την περασμένη Τρίτη, ο κόσμος πορεύεται προς ένα «κλιματικό απαρτχάιντ», όπου οι πλούσιοι θα πληρώνουν για να γλιτώσουν από τα χειρότερα αποτελέσματα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης ενώ οι φτωχοί θα επηρεάζονται στον μεγαλύτερο βαθμό. 

Η έκθεση, που υποβλήθηκε στο Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ από τον ειδικό εισηγητή του διεθνούς οργανισμού για την ακραία φτώχεια, Φίλιπ Άστον, αναφέρει πως οι επιχειρήσεις υποτίθεται ότι θα έπαιζαν έναν κρίσιμο ρόλο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, αλλά δεν μπορεί κανείς να στηρίζεται σε αυτές ότι θα φροντίσουν τους φτωχούς.

«Μια υπερβολική εξάρτηση από τον ιδιωτικό τομέα μπορεί να οδηγήσει σε ένα σενάριο κλιματικού απαρτχάιντ στο οποίο οι πλούσιοι πληρώνουν για να γλιτώσουν την υπερθέρμανση, την πείνα, και τις συγκρούσεις, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος αφήνεται να υποφέρει», έγραψε.

Αναφέρθηκε στους ευάλωτους κατοίκους της Νέας Υόρκης που έμειναν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ή παροχή υπηρεσιών ιατρικής φροντίδας όταν χτύπησε ο τυφώνας Σάντι το 2012, ενώ «τα κεντρικά γραφεία της Goldman Sachs προστατεύονταν από δεκάδες χιλιάδες δικούς της αμμόσακους και ηλεκτρικό ρεύμα από τη γεννήτριά της».

Η εξάρτηση αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα για την προστασία από τα ακραία καιρικά φαινόμενα και την αύξηση της στάθμης της θάλασσας «θα οδηγούσε σχεδόν σίγουρα σε μαζικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με τους πλούσιους να επωφελούνται και τους πιο φτωχούς να μένουν πίσω», έγραψε.

«Ακόμη και με το καλύτερο σενάριο, εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα αντιμετωπίσουν διατροφική ανασφάλεια, αναγκαστική μετανάστευση, αρρώστιες, και θάνατο.»

Τι κάνουν οι κυβερνήσεις;

Στην έκθεσή του διατυπώνει επικρίσεις για τις κυβερνήσεις λέγοντας ότι δεν κάνουν τίποτε παραπάνω από το να στέλνουν αξιωματούχους σε διασκέψεις για να εκφωνούν «σοβαρές ομιλίες», αν και επιστήμονες και ακτιβιστές για το κλίμα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου από τη δεκαετία του 1970.

«Τριάντα χρόνια συμβάσεων μοιάζουν να έχουν κάνει πολύ λίγα. Από το Τορόντο στο Νόρντβεϊκ κι από το Ρίο στο Κιότο και στο Παρίσι, η γλώσσα που χρησιμοποιούν είναι εντυπωσιακά παρόμοια καθώς οι χώρες συνεχίζουν να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα», έγραψε ο Άλστον.

«Οι χώρες αγνόησαν κάθε επιστημονική προειδοποίηση και όριο και αυτό που θεωρείτο κάποτε καταστροφική υπερθέρμανση μοιάζει τώρα το καλύτερο σενάριο».

Από το 1980, μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες υπέστησαν 241 καιρικές και κλιματικές καταστροφές που κόστισαν ένα δισεκατομμύριο δολάρια ή και παραπάνω, με σωρευτικό κόστος 1,6 τρισεκ. δολάρια.

Υπήρξαν κάποιες θετικές εξελίξεις, με τις τιμές της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές να πέφτουν, τον άνθρακα να γίνεται μη ανταγωνιστικός, τις εκπομπές να μειώνονται σε 49 χώρες, και 7.000 πόλεις, 245 περιοχές και 6.000 εταιρίες να δεσμεύονται για έναν μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

Ωστόσο παρότι σταματά την εξάρτησή της από τον άνθρακα, η Κίνα εξακολουθεί να ‘εξάγει’ εργοστάσια παραγωγής ενέργειας που λειτουργούν με άνθρακα και απέτυχε να περιορίσει τις δικές της εκπομπές μεθανίου. Από την πλευρά του, ο Ζαΐχ Μπολσονάρου της Βραζιλίας σχεδιάζει να επιτρέψει τις εξορύξεις στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, να τερματίσει την οριοθέτηση των εδαφών των αυτοχθόνων και να εξασθενίσει την περιβαλλοντική προστασία.

«Στις Ηνωμένες Πολιτείες,, που ήταν μέχρι πρόσφατα η χώρα με τις μεγαλύτερες εκπομπές στον κόσμο, ο πρόεδρος (Ντόναλντ) Τραμπ έχει βάλει πρώην λομπίστες σε ρόλους εποπτείας, υιοθέτησε θέσεις της βιομηχανίας, επέβλεψε μια επιθετική απόσυρση περιβαλλοντικών κανονισμών και φιμώνει και αναστατώνει την επιστήμη του κλίματος», σύμφωνα με την έκθεση του ειδικού εσηγητή του ΟΗΕ.

πηγή: thetoc.gr

Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ