Το άλλο πρόσωπο της Monroe: Φαλακρή και αγνώριστη χωρίς μακιγιάζ

Δημοσιεύτηκε: Σάββατο, 16 Μαΐου 2015 18:11 Το άλλο πρόσωπο της Monroe: Φαλακρή και αγνώριστη χωρίς μακιγιάζ
Πιπεράτες αποκαλύψεις για τους διασήμους της δεκαετίας του 1960 έρχονται στο φως από προσωπικά γράμματα της αρθρογράφου της Daily Mail Olga Franklin στις αδερφές της.
 
Όταν κάλυπτε το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, κλήθηκε να καλύψει την επίσκεψη της Marilyn Monroe στην Αγγλία για τα γυρίσματα της ταινίας The Prince And The Showgirl με τον Laurence Olivier.
 

Στο απόγειο της δόξας της, η Marilyn Monroe έφτασε στο Λονδίνο με τον σύζυγό της θεατρικό συγγραφέα Arthur Miller.

Ιούλιος 1956

"Αγαπητή Beryl,

Η Marilyn Monroe έφτασε αυτή την εβδομάδα με τον σύζυγό της Arthur Miller είναι εξαιρετική. Μια γυναίκα με 2 πρόσωπα. Ίσως είμαστε όλοι έτσι. Μόνο που οι δύο όψεις της φαίνεται να αντιφάσκουν με κάποιο τρόπο.
 

Η πρώτη της εμφάνιση ήταν με το πανωφόρι κάποιου πάνω στο κεφάλι της για να αποφύγει τις κάμερες. Ξέρεις, όπως περνούν κρυφά τους εγκληματίες στο Old Bailey. Όταν έβγαλε το παλτό, ένιωθε ασφαλής επειδή κανείς δεν μπορούσε να την αναγνωρίσει.

Εύλογο να καταλάβουμε γιατί το να φρεσκάρει το μακιγιάζ και τα μαλλιά της έπαιρνε πολύ χρόνο. Έμοιαζε με ένα από αυτά τα κορίτσια που εργάζονταν στα παλιά ABC καφέ πριν από τον πόλεμο με λευκό εξαντλημένο πρόσωπο και ιδρωμένα ακατάστατα πολύ συχνά βαμμένα μαλλιά.
 

Ο καμεραμάν μας με έβαλε να σκαρφαλώσω στη σκάλα για να του κρατήσω τον φακό. Σοκαρίστηκα κοιτώντας κάτω και βλέποντας το περίφημο ξανθό κεφάλι να είναι καραφλό στην κορυφή και να ξεχωρίζει από τα αραιά μαλλιά της το ροζ κρανίο.

Λίγες ημέρες αργότερα βρισκόμασταν στο στούντιο περιφραγμένοι για να περάσουν οι Marilyn Monroe με τον Arthur Miller. Η εμφάνισή της ήταν εκπληκτική. Η τσαλακωμένη ξανθιά σερβιτόρα είχε εξαφανιστεί.
 

Τα φρεσκολουσμένα μαλλιά της έπεφταν πάνω στα μάγουλά της και το πρόσωπό της είχε μεταμορφωθεί. Δεν ήταν μόνο όμορφη αλλά είχε λαμπερή ομορφιά και γοητεία.

Έμοιαζε ψηλή, λεπτή και εύθραυστη σε έναν ελκυστικό μανδύα που έκρυβε κάθε ίχνος ηδονής. Ένα μεγάλο βογγητό απόλαυσης βγήκε από τους εικονολήπτες που περίμεναν πολύ καιρό για αυτό.

Ήταν ένα έργο τέχνης, ένας ζωντανός φόρος τιμής στους αισθητικούς. Υπό τον χαμηλό φωτισμό, δεν υπήρχε ούτε ένα ψεγάδι στην εμφάνισή της και τίποτα που να μοιάζει λάθος. Εκτός από τον Arthur Miller που φαινόταν να μην έχει θέση εκεί και να νιώθει άβολα".
 
Προσαρμοσμένη αναζήτηση