Ασφυκτικά γεμάτο το θέατρο από νωρίς με μικρούς και μεγάλους για να απολαύσουν την παράσταση του Θεάτρου Σκιών του Μιχάλη Χατζάκη με το έργο «Ο Καραγκιόζης και οι Καλικάντζαροι», μια πρωτοβουλία του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης

Μετά το τέλος της παράστασης, όλα τα παιδιά τα περίμενε ο Αγιος Βασίλης με τα ξωτικά του

Λίγα λόγια για την παράσταση από τον κ. Μιχάλη Χατζάκη:

Η παράσταση αντλεί την υπόθεσή της από μια χριστουγεννιάτικη παράδοση της Θεσσαλίας που κατεγράφη από τον πατέρα της λαογραφίας μας Νικόλαο Πολίτη με τον τίτλο «Η Μάρω». Ένα κορίτσι ορφανό, η Μάρω, υποχρεώνεται από τη μητριά της να πάει στο μύλο για ν’ αλέσει. Αυτό ισοδυναμεί σχεδόν με εξόντωση, αφού οι μύλοι, τα χαλάσματα και οι ερημιές καταδυναστεύονται από τους καλικαντζαραίους ή κωλοβελόνηδες που με αρχηγό τους τον Μαντρακούκο μισούν και απεργάζονται τους χριστιανούς.

Η Μάρω με την καλοσύνη και με την εξυπνάδα της κατορθώνει να τους ξεγελάσει, όχι όμως και η κόρη της κακιάς μητριάς που για να πλουτίσει από τα παγανά πήγε ηθελημένα να τα συναντήσει.

Η «Μάρω» ενέπνευσε και τον Γιώργο Θεοτοκά που έγραψε για το θέατρο «Το όνειρο του δωδεκάμερου» το 1947. Στο θέατρο σκιών όμως η παράσταση απέκτησε μιαν άλλη οντότητα. Με τη δισδιάστατη απεικόνιση αποδόθηκε όλο το μαγικό στοιχείο που εμπεριέχεται στη διήγηση και παράλληλα με τις σκιές και το ονειρικό κλίμα του αχνόφωτου πανιού μετουσιώθηκε κυριολεκτικά σε έναν ποιητικό οίστρο. Επιπρόσθετα το κωμικό στοιχείο έπρεπε για δύο λόγους να δεσπόσει στην παράσταση. Πρώτον γιατί ο Καραγκιόζης αποτελεί σημείο αναφοράς του απολυτρωτικού γέλιου και δεύτερον για να αποκτήσει η παράσταση με τις φαιδρές αντιπαραβολές της το αντίπαλον δέος στη ζοφερή μεταφυσική παρουσία

«Ο Καραγκιόζης και οι Καλικάντζαροι» είναι πράγματι από τις ωραιότερες παραστάσεις του θεάτρου σκιών και κόσμημα της νεοελληνικής μας γραμματείας.

Τα παιδιά δικαίως τη λατρεύουν και οι μεγάλοι νιώθουν το δέος που απορρέει από κάθε αυθεντική δημιουργία.