Ο υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Φθιώτιδα μιλάει στο LamiaReport και το Δημήτρη Κωνσταντόπουλο για τα κριτήρια με τα οποία οι πολίτες θα πρέπει να επιλέγουν τους πολιτικούς που θα τους εκπροσωπούν.

«Η στάση ζωής του καθενός, το βιογραφικό του κι όχι η αναγνωρισιμότητά του, πρέπει να αποτελούν το βασικό κριτήριο επιλογής του από τους πολίτες....», τονίζει ο Θανάσης Μιχελής, εκφράζοντας ταυτόχρονα την απορία γιατί να διαμαρτυρόμαστε για το επίπεδο των πολιτικών στη βουλή αφού εμείς οι ίδιοι τους εκλέγουμε. «Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Επίσης θέτει το ερώτημα, πως είναι δυνατόν να σώσουν τη χώρα εκείνοι που την έφεραν στο χείλος του γκρεμού και μάλιστα με τα ίδια πρόσωπα;

Συνέντευξη:

LR: Κύριε Μιχελή, ποια είναι η διαφορετική πολιτική που εφαρμόσατε ως ΣΥΡΙΖΑ; Μνημόνια το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, από το 2010 έως το 2014, μνημόνιο ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2015έως 2018.

ΑΠ: Ενδιαφέρουσα η ερώτησή σας. Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά τα τρία μνημόνια και την εξέλιξή τους, τις διαφορετικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν και τα διαφορετικά τους αποτελέσματα.

Παραμένει βέβαια ως ερώτημα, που πήγαν τα 190 δις δάνεια και τα 62 δις θυσιών;

Το 2010 η χώρα είχε ένα υπέρογκο χρέος, έλλειμμα περί το 15% και βρίσκονταν προ της χρεωκοπίας. Όλα αυτά ως αποτέλεσμα πολιτικών που εφαρμόστηκαν από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, πολιτικές που έφεραν τα «μνημόνια».

Ακολούθησαν τα 4,5 χρόνια διακυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ (Μάιος 2010 -Ιανουάριος 2015). Τότε έγιναν δύο δανειακές συμβάσεις με τις οποίες η χώρα πήρε δάνεια 190 δις Ευρώ και προχώρησε - έλαβε εισπρακτικά μέτρα 62 δις Ευρώ. Όμως επειδή δεν τηρήθηκαν όλες οι συμβατικές υποχρεώσεις, ούτε του πρώτου, ούτε του δεύτερου «μνημονίου», αυτά δεν ολοκληρώθηκαν κι έτσι η χώρα παρέμεινε δέσμια έως τις εκλογές του 2015. Στο αναφερόμενο ως mail Χαρδούβελη καταγράφονται όλα όσα δεν τηρήθηκαν και οφείλονταν να τηρηθούν. Παραμένει βέβαια ως ερώτημα, που πήγαν τα 190 δις δάνεια και τα 62 δις θυσιών;

Στα χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ (Ιανουάριος 2015 έως σήμερα) η χώρα υπέγραψε τρίτη δανειακή σύμβαση («μνημόνιο» του Αυγούστου του ’15 με κοινοβουλευτική πλειοψηφία 221 ψήφων. Στήριξη και από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), με τη οποία έλαβε δάνειο 86 δις Ευρώ και υποχρεώθηκε σε εισπρακτικά μέτρα 10-12 δις Ευρώ.

Από μια πρώτη σύγκριση αντιλαμβάνεται κανείς πως σε ίδια χρονικά διαστήματα, δυο διαφορετικών διακυβερνήσεων οι μεν (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) έλαβαν υπερδιπλάσιο δάνειο και πενταπλάσια εισπρακτικά μέτρα χωρίς αποτέλεσμα αποδέσμευσης της χώρας από τα μνημόνια, η δε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε τελικά να αποδεσμεύσει τη χώρα από τα μνημόνια τηρώντας τις συμβατικές της υποχρεώσεις. Παραμένει ως μόνη βασική υποχρέωση η τήρηση πλεονάσματος 3,5%.

Αξιοσημείωτο είναι δε πως τον Ιανουάριο του 2015 το αποθεματικό του κράτους ήταν λιγότερο από 0,5 δις Ευρώ ενώ σήμερα πλέον των 31 δις Ευρώ.

Όλα τα παραπάνω αν και πολλές φορές έχουν αναφερθεί στη Βουλή, έντεχνα αποσιωπώνται από τα ΜΜΕ και ο κόσμος τα αγνοεί.

Το παλαιότερο σύνθημα των δεξιών «ψωμί κι ελιά και Κώστο βασιλιά», επιβεβαιώνει....

Ταυτόχρονα στο διάστημα αυτό και κυρίως μετά τον Αύγουστο του ’18, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πήρε μέτρα ανακούφισης των οικονομικά ασθενέστερων. Τι να πρωτοαναφέρω: Την παροχή ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης σε όλους, τα επιδόματα στήριξης των παντελώς αδύναμων, τους διορισμούς γιατρών και προσωπικού στα νοσοκομεία, κλπ. Ουσιαστικά μέτρα στήριξης μιας κοινωνίας που σε πολύ μεγάλο ποσοστό βρίσκονταν κάτω από το όριο της διαβίωσης. Είναι μια πολιτική που η δεξιά δεν αντιλαμβάνεται και προφανώς την θεωρεί αντιαναπτυξιακή. Πολλές είναι οι πρόσφατες δηλώσεις στελεχών της ΝΔ γι΄ αυτό.

LR: Αφού έτσι είναι τα πράγματα, τότε γιατί στις πρόσφατες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ηττήθηκε;

ΑΠ: Κατ΄ αρχήν να σημειώσω πως τα παραπάνω αριθμητικά δεδομένα δεν αμφισβητούνται. Κατά συνέπεια και τα συμπεράσματα τους. Απλά αποσιωπώνται ή αποφεύγεται να τα συζητούν όλοι, πλην των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατά δεύτερο και επί της ουσίας του ερωτήματός σας: Η ψήφος του πολίτη δεν είναι αποτέλεσμα μόνο των συγκεκριμένων δεδομένων μιας εφαρμοζόμενης πολιτικής. Την επηρεάζουν, αν όχι την καθορίζουν, πολλοί άλλοι παράγοντες και κυρίως οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Το παλαιότερο σύνθημα των δεξιών «ψωμί κι ελιά και Κώστο βασιλιά», επιβεβαιώνει πως αντιλήψεις κι όχι αντικειμενικά κοινωνικά δεδομένα καθόριζαν πολιτικές επιλογές. Και οι αντιλήψεις, ως αποτέλεσμα αμάθειας ή ημιμάθειας, μαζί με την προπαγάνδα καθοδηγούσαν και καθοδηγούν πολιτικά σημαντική μερίδα πληθυσμού. 

Ο πολίτης πρέπει να είναι ενεργός.

Όλα τα προλεγόμενα δεν απαλλάσσουν τη κυβέρνηση από λάθη, παραλείψεις και άστοχες συμπεριφορές. Θέτουν όμως το βασικό ερώτημα: Πως είναι δυνατόν οι πολιτικές δυνάμεις που έφεραν τη χώρα στο όριο της κατάρρευσης, με μείωση του ΑΕΠ κατά 25%, που διαχειρίστηκαν άστοχα την περίοδο 2010-2015, να εμφανίζονται σήμερα ως αυτές που θα την οδηγήσουν στην ανόρθωση και μάλιστα με τα ίδια πρόσωπα;

LR: Τελικά εσείς ποια κριτήρια προτείνεται να επιλέγει ο πολίτης τον πολιτικό που θα τον εκπροσωπεί;

ΑΠ: Κατ΄ αρχήν ο πολίτης πρέπει να είναι ενεργός. Να μην περιορίζεται και μόνο στην ψήφο κι αυτή τελευταία με μικρή συμμετοχή. Να μετέχει σε κάθε δραστηριότητα διαμόρφωσης πολιτικών και δράσεων. Να επιλέγει κατά πρώτον πολιτικό πρόγραμμα και κατά δεύτερο πρόσωπο που θεωρεί ικανό να το εφαρμόσει. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτά φαντάζουν ρομαντικά, επισημαίνω όμως ότι μόνον έτσι δεν θα είμαστε ένα λαός «πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος».

Κατά δεύτερο, θα επισήμανα πως ο καθένας ανάλογα με τα συμφέροντα της κοινωνικής τάξης που ανήκει και την όλη κοινωνική του μόρφωση έχει και τα δικά του κριτήρια. Και ανάλογα ποια κυριαρχούν έχουμε και τα αντίστοιχα αποτελέσματα.

Σήμερα περισσότερο από παλαιότερες εποχές ο κόσμος σχολιάζει αρνητικά το χαμηλό επίπεδο του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Όμως διερωτώμαι, ο ίδιος κόσμος δεν είναι αυτός που το επέλεξε; Επέλεξε κατά λάθος άλλον αντί άλλου ή μήπως πρόκειται για μια κοινωνική υποκρισία; Θα έλεγα λοιπόν πως «εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω».

Καταλήγω λοιπόν πως η στάση ζωής του καθενός, το βιογραφικό του κι όχι η αναγνωρισιμότητά του, πρέπει να αποτελούν το βασικό κριτήριο επιλογής του από τους πολίτες. 

LR: Για το Νομό μας τι έχετε να σημειώσετε;

ΑΠ: Ο Νομός μας έχει ιδιαίτερα φυσικά, ιστορικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά. Είναι στο κέντρο της χώρας. Έγινε κέντρο - κόμβος διερχόμενων  συγκοινωνιακών γραμμών, με τα μεγάλα έργα που πρόσφατα ολοκληρώθηκαν. Έχει ιστορικό και φυσικό πλούτο. Όμως από την μεταπολεμική ιστορική πορεία, αλλά κυρίως την κοινωνική του σύνθεση είναι ένας Νομός συντηρητικών κατοίκων, που δυσκολεύονται να προχωρήσουν σε καινοτομίες. Δεν είναι τυχαίο πως η σταδιακή αποβιομηχάνισή του, τις δεκαετίες από το ΄80 και μετά, πέρασε χωρίς ουσιαστικές αντιδράσεις. Μια οραματική πρόταση δεν υλοποιήθηκε ή έστω δεν υπήρξε ως σχέδιο.

Οι βουλευτές, με κύριο έργο τους το νομοθετικό, μαζί με την αυτοδιοίκηση που από τη θέση της έχει το θεσμικό ρόλο για τις πόλεις και το Νομό είναι ανάγκη να συμπλεύσουν, όπου είναι εφικτό, παραμερίζοντας προσωπικές πολιτικές.

LR: Γιατί λοιπόν να ψηφίσουμε το Θανάση Μιχελή;

ΑΠ: Στο ερώτημα αφήνω να απαντήσει έμπρακτα ο πολίτης. Δική μου ευθύνη είναι η γνωστοποίηση της πορείας μου ως εκπαιδευτικού και πολιτικού προσώπου και κυρίως των αρχών και αξιών που υπηρετώ. Κι αυτό το τελευταίο καταγράφεται όχι μόνο από το βιογραφικό μου αλλά από τη στάση ζωής.

Η δική μου στάση ζωής (κοινωνική, πολιτική, επαγγελματική) είναι γνωστή στη Λαμία και στη Φθιώτιδα. Σας ευχαριστώ