Η Α.Σ. Μούτα Δομοκού ξεκινά τις υποχρεώσεις του Ανδρικού τμήματος μπάσκετ το Σάββατο στο Καρπενήσι για το πρωτάθλημα της Γ'ΕΣΚΑΣΕ.

Η ομάδα του Δομοκού πέρυσι τερμάτισε προτελευταία στο πρωτάθλημα με 3 νίκες και 5 ήττες. Να σημειωθεί ότι το 2011 στέφθηκε πρωταθλήτρια της Γ' ΕΣΚΑΣΕ, το 2012 πρωταγωνίστησε στην Β' ΕΣΚΑΣΕ τερματίζωντας στην 3η θέση.

Το 2013 η ομάδα πάλεψε αξιόμαχα με νεαρούς και ντόπιους παίχτες και παρέμεινε στην  Β' κατηγορία  αλλά την επόμενη σεζόν δεν κατέβηκε στις υποχρεώσεις της Β' κατηγορίας και υποβιβάστηκε στην Γ' ΕΣΚΑΣΕ,όπου και 2 χρόνια τώρα χτίζεται το μέλλον της ομάδας πάνω σε νεαρούς αθλητές της περιοχής.

Τεχνικός των αγωνιστικών τμημάτων και των ακαδημιών είναι ο Ρήγας Παναγιώτης από την σεζόν 2012 - 2013. Ο νεαρός τεχνικός έχει αγωνιστεί στις ακαδημίες του Α.Σ.ΦΘΙΩΤΙΣ, ΠΑΜΦΘΙΩΤΙΚΟΣ, Α.Σ.Ε.ΜΠΟΥΚΑΛΗ, ΛΟΚΡΟΣ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ, VERVIERS-PEPINSTER (ΒΕΛΓΙΟΥ) , ΕΣΠΕΡΟΣ ΛΑΜΙΑΣ, Α.Σ.ΜΟΥΤΑ ΔΟΜΟΚΟΥ,ΠΡΩΤΕΑΣ ΛΑΜΙΑΣ.

Η ομάδα του Δομοκού έχει μέσο όρο ηλικίας 20,5 ετών και το ρόστερ της  αποτελείται από 5 άνδρες,8 έφηβους και 4 παίδες.

Αξίζει να αναφερθεί πως στις ακαδημίες του συλλόγου της περιοχής είναι εγγεγραμμένα-ενεργά (από 5- 19 ετών) περίπου 85 παιδιά,αποτέλεσμα σκληρής και αδιάκοπης δουλειάς προπονητή-διοίκησης-γονέων

Στόχος της ομάδας πέρυσι και φέτος είναι να καταφέρει να δώσει εμπειρίες στα νέα παιδιά και να παίξει όμορφο και ανταγωνιστικό μπάσκετ χωρίς καμία πίεση για αποτελέσματα.

Διαβάστε παρακάτω συνέντευξη που μας παραχώρησε ο προπονητής της ομάδας Παναγιώτης Ρήγας:

-Καλησπερα Παναγιωτη και πολλα συγχαρητηρια για τη δουλεια σου που παρακολουθω εδω και πολυ καιρο στις ακαδημιες μπασκετ Δομοκου οπου εργαζεσαι.

>Ευχαριστω πολυ Γιωργο,να εισαι καλα και ευχαριστω για τον χρονο που μου διαθετεις σημερα.

-Τελικα ποσο δυσκολο ειναι να''σκοτωσεις'' τον παιχτη μεσα σου..;

>Αποφασισαμε με την διοικηση του συλλογου το πιο σοφο - να μεινω μονο στο προπονητικο κομματι κ να μην εμπλακω σαν παιχτης-προπονητης,οσο κ αν η καρδια μου ζητουσε το αντιθετο! Ειναι δυσκολο η αληθεια ειναι και ετσι αποφασισα στον ελευθερο χρονο μου φετος ,να βοηθησω σαν παιχτης,φιλους στον Πρωτεα Λαμιας,μια ανταγωνιστικη ομαδα της Β΄ Τοπικης κατηγοριας,που θελει να πρωταγωνιστησει φετος στο πρωταθλημα.

-Ποια ειναι η μεχρι τωρα καριερα σου σαν παιχτης,ποτε σκοπευεις να ''κρεμασεις'' τα παπουτσια σου και τι αναμνησεις εχεις τοσα χρονια;

>Γνωρισα το αθλημα σε ηλικια 9 ετων,οταν ο μεγαλος μου αδελφος Νικος και το προτυπο μου,σαν αθλητης τοτε του Α.Σ.ΦΘΙΩΤΙΣ,με πηγε απο το χερι και με εγραψε το 1987 στις ακαδημιες του συλλογου.Απο τοτε μαγευτηκα και μεχρι σημερα δηλωνω ''αρρωστος'' με το μπασκετ!! Επαιξα στις ακαδημιες Α.Σ.Φθιωτις,στον Παμφθιωτικο Λαμιας,στα εκπαιδευτηρια Μπουκαλη,στον Λοκρο Αταλαντης,στο Verviers-Pepinster του Βελγιου οταν μετακομισα στο εξωτερικο στην πολη που μεγαλωσε η συζηγος μου,στον Εσπερο Λαμιας,στην Α.Σ.Μουτα Δομοκου και σημερα στον Πρωτεα Λαμιας.
Για το ποτε θα αποχωρησω,δεν μπορω να πω ακριβεια.Οσο αντεχει το σωμα τις εντολες του μυαλου μεσα στο γηπεδο,θα ειμαι παρων!

Σε ολες τις ομαδες ειχα εντονες αναμνησεις,ομορφες και ασχημες.Στις ακαδημιες Φθιωτις εμαθα τα περισσοτερα μυστικα του αθληματος.στα εκπαιδευτηρια Μπουκαλη πανηγυρισα το 1ο μου πρωταθλημα,στο περασμα μου στο εξωτερικο μια βαλιτσα εμπειρια απο παιχτες διαφορων εθνικοτητων και απο τον Αλεξει τον ρωσσο προπονητη την μεταμορφωση μου και μια διαφορετικη νοοτροπια και τροπο ζωης σε ξενη χωρα! Η κορυφωση μου ηρθε στον Εσπερο Λαμιας που πανηγυρισα 2 πρωταθληματα και μια ανοδο στην Γ'εθνικη κατηγορια αλλα η εντονοτερη αναμνηση και εμπειρια ηταν οτι ειχα συμπαιχτες που εβλεπα καποτε στην τηλεοραση οπως ο Αποσκιτης,ο Γιανουζακος,ο Μητροπουλος,ο Σοφογιαννης Μ. Ειναι τοσα πολλα που εχω να πω,που θα χρειαστουν πολλες παραγραφοι!

-Ποια η διαφορα του να εισαι αθλητης απο το να καθεσαι στην ακρη του παγκου και να καθοδηγεις εσυ ο ιδιος τους αθλητες;

>Ο αθλητης ενστικτωδως ειναι εγωιστης και κοιταει λιγο παραπανω τον εαυτο του,παρολα αυτα,επειδη το αθλημα ειναι ομαδικο και προσαρμοζεται στα θελω του συνολου,οφειλει να πειθαρχει,να σεβεται και να δουλευει σκληρα,μεσα σε ενα ασφαλες και οικογενειακο περιβαλλον για να αποδωσει τα μεγιστα για τους στοχους της ομαδας.Να βαζει τον εαυτο του κατω απο την ομαδα. Βεβαια ολο αυτο,ενας προπονητης πρεπει να το δημιουργησει για τους παιχτες του και το βρισκω εξαιρετικα ενδιαφερον σαν προκληση.Το δυσκολο κομματι ειναι οτι σαν προπονητης κοιτας πρωτα το κοινο καλο και πρεπει να διαχειριστεις διαφορετικους χαρακτηρες,η ομαδα να δουλευει σαν μια γροθια και κυριως χωρις τραυματισμους. Απο εκει κ επειτα στην προπονηση προετοιμαζεις τον παιχτη και την ομαδα για αυτα που θα αντιμετωπισει και στο παιχνιδι μπαινουν τα δυσκολα γιατι δινεις μια ''παρασταση'' και οφειλεις να κανεις αυτα που δουλεψες,να διαβασεις τον αντιπαλο και να κρυψεις τα αδυνατα σημεια σου,χτυπωντας παραλληλα τα αδυνατα σημεια του αντιπαλου για να κερδιζεις η εστω να παρουσιασεις καλη εικονα σαν συνολο.

-Σαν προπονητης ακαδημιων,τι εχεις να μας πεις για τα μικρα παιδια που μαθαινουν μπασκετ;

>Αυτο και αν ειναι προκληση!! Λατρευω να δουλευω με μικρα παιδια,μεσα σε ολη αυτην την αθωοτητα,τα χαμογελα και τα γελια,τα παιχνιδια και ολες αυτες τις φωνες που οι απεξω πονοκεφαλιαζουν ακουγωντας! Νιωθω ευλογημενος που δουλευω με μικρα παιδια και ιδιαιτερη τιμη προς τους γονεις που με εμπιστευθηκαν τοσα χρονια στην διαπαιδαγωγηση και στην εκμαθηση του παιχνιδιου στα βλασταρια τους.

-Ποσα παιδια υπαρχουν στον συλλογο, τι ηλικιες διδασκεις και τι δυσκολιες βρισκεις ανα ηλικια;

>Εχουμε περιπου στα 80 παιδια απο Προνηπια-Νηπια, πρωτες ταξεις Δημοτικου,Ε' και ΣΤ' και αγωνιστικα τμηματα Γυμνασιου,Λυκειου και Ανδρων.

Στα μικροτερα τμηματα δουλευουμε στην κινηση των παιδιων,στην αντιληψη και στην αντιδραση,στην συγκεντρωση και στην πειθαρχια,μεσω προπαρασκευαστικων παιχνιδιων και λιγοτερο τεχνικων δεξιοτητων. Οσο ανεβαινουμε τμηματα και εμπειρια παιδιων,προσθετουμε περισσοτερο βασικες δεξιοτητες οπως πασα,ντριπλα,σουτ,αμυνα κλπ. μεσω παιχνιδιου γιατι το μπασκετ ειναι παιχνιδι και το παιδι διδασκεται μεσω παιχνιδιων και διασκεδαστικων ασκησεων.Μεγαλωνοντας στα προ-αγωνιστικα τμηματα τα παιδια μπαινουν σε βασικες αρχες τακτικης αμυνας κ επιθεσης,σε συνεργασιες 3-4 κ 5 παιχτων εως τα αγωνιστικα τμηματα Εφηβων-Ανδρων οπου εκει αλλαζει ο τροπος εκμαθησης αναλογα την ικανοτητα και την εμπειρια του αθλητη.

Κυριοτερο προβλημα ειναι η συγκεντρωση των παιδιων εως και την εφηβια και η αποβολη του ατομιστικου παιχνιδιου.Επειτα το δυσκολοτερο εργο ερχεται στην προ-εφηβικη ηλικια που πρεπει να συνεργαστουμε με αθλητη και γονιο για να κρατηθει ισσοροπια σχολικου,εξωσχολικου και γηπεδικου τροπου ζωης.

-Φετος κατεβαινει για 2η χρονια το Ανδρικο σας τμημα στο τοπικο πρωταθλημα,τι στοχους εχετε;

>Πριν 4 χρονια κατοπιν συνενοησης με την Διοικηση,αποφασισαμε να στελεχωσουμε στο μελλον το Ανδρικο τμημα με γηγενεις και νεαρους παιχτες. Δουλεψαμε σκληρα και τωρα ειμαστε εντος στοχων. Σιγουρα στοχος μας ειναι να βγαζουμε καλους ανθρωπους-παιδια,μαθητες-