Στα κάγκελα για τις φυλακές Δομοκού Γιωτόπουλος και Τζωρτζάτος

Δημοσιεύτηκε: Τρίτη, 26 Μαΐου 2015 23:45 Στα κάγκελα για τις φυλακές Δομοκού Γιωτόπουλος και Τζωρτζάτος

Δεν επιστρέφουμε στα κελιά μας λένε με επιστολή τους στο "Εθνος"

Με άρνηση να επιστρέψουν στα κελιά τους και ενδεχόμενη κλιμάκωση κινητοποιήσεων «απαντούν» στο υπουργείο Δικαιοσύνης οι Αλ. Γιωτόπουλος - Β. Τζωρτζάτος, καθώς έναν μήνα μετά την ψήφιση του νόμου κατάργησης των φυλακών Γ' τύπου, δεν έχει αλλάξει τίποτα.

Καταγγέλουν επίσης ότι υπάλληλος του Λογιστηρίου των φυλακών Δομοκού έχει τοποθετηθεί στο Συμβούλιο χορήγησης αδειών στους κρατουμένους.

Την ίδια στιγμή, καταγγέλλουν ότι η ισχυρή παρουσία αστυνομικών δυνάμεων στις φυλακές Δομοκού μόνο ως «αργομισθία-ρουσφέτι» εξηγείται, ενώ ισχυρίζονται ότι μία υπάλληλος του Λογιστηρίου έχει τοποθετηθεί στο συμβούλιο χορήγησης αδειών στους κρατουμένους. Οι δύο έγκλειστοι έστειλαν επιστολή στο «Εθνος» με τίτλο η «Φυλακή Γ' τύπου ζει και βασιλεύει», όπου επισημαίνουν τα εξής:

«Στις 20 Απριλίου ψηφίστηκε από τη Βουλή και στις 27 Απριλίου δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ ο νόμος 4322 που καταργεί τα καταστήματα κράτησης Γ' τύπου, δηλαδή αυτό του Δομοκού. Εναν μήνα μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η πτέρυγα εξακολουθεί να λειτουργεί όπως και πριν. Παρότι οι περισσότεροι από τους κρατούμενους έχουμε κάνει αίτηση για να μας μεταφέρουν στις φυλακές όπου βρισκόμασταν πριν, τίποτα δεν έχει γίνει.

Εδώ και έναν μήνα, κάθε εβδομάδα, μας εμπαίζουν, λέγοντάς μας ότι ''αυτές τις μέρες μεταφέρεστε με πρώτους τους Γιωτόπουλο και Τζωρτζάτο''. Παράλληλα η αστυνομική δύναμη που βρίσκεται έξω από τη φυλακή εξακολουθεί να είναι στη θέση της, παρότι η Γ' τύπου καταργήθηκε. Μόνο ως προκλητική αργομισθία-ρουσφέτι εξηγείται η παρουσία της.

Η μόνη διαφορά είναι ότι σήμερα μπορούμε να κάνουμε αίτηση για άδεια. Θεωρητικά βέβαια, γιατί στην πράξη η θετική απάντηση είναι πολύ δύσκολη ως αδύνατη. Σε πρόσφατη συνεδρίασή του, το Συμβούλιο απέρριψε την αίτηση τριών κρατουμένων σε χρόνο 20 δευτερολέπτων για τον καθένα και για τον 4ο σε ενάμισι λεπτό και ενώ τη δικαιούνταν.

Του αρνήθηκαν γιατί ήταν η πρώτη του αίτηση, ενώ αυτός είχε κάνει την πρώτη του αίτηση σε άλλη φυλακή, πράγμα που πιστοποιούσε ο φάκελός του και ενώ είχε χάσει 4 μήνες, δηλαδή άλλες 2 αιτήσεις, όντας στη φυλακή Γ' τύπου. Είναι αυτός σεβασμός στην αξιοπρέπεια των κρατουμένων, όπως λέει ο κανονισμός;

Να προσθέσουμε ότι το Συμβούλιο αποτελείται από την αντεισαγγελέα Λαμίας, τον διευθυντή και μια υπάλληλο του Λογιστηρίου. Από πότε μία υπάλληλος του Λογιστηρίου μπορεί να εκφράσει γνώμη για έναν κρατούμενο και να αντικαταστήσει τον κοινωνικό λειτουργό;

Πέρυσι το Συμβούλιο απέρριψε μία αίτηση με την αιτιολογία ότι η συμπεριφορά του κρατουμένου ήταν άψογη άρα το έκανε εσκεμμένα για να πάρει άδεια και να μην επιστρέψει! Σε άλλο κρατούμενο ειπώθηκε ότι έξω είναι επικίνδυνα και να προσέχει γιατί μπορεί να του συμβεί κάτι!

Είναι πασιφανές ότι σε μία τόσο τοξική φυλακή και ένα τέτοιο περιβάλλον, τόσο ο Τζωρτζάτος που έχει ήδη πάρει 5 άδειες και τις δικαιούται όσο και ο Γιωτόπουλος που σήμερα τις δικαιούται, αποκλείεται να πάρουν άδεια.

Η μη επιστροφή μας στον Κορυδαλλό ισοδυναμεί με κατάργηση του δικαιώματός μας σε άδεια. Στον Κορυδαλλό έχουμε εκτίσει 12,5 χρόνια ποινής και οι πάντες εκεί γνωρίζουν καλά τι είδους κρατούμενοι είμαστε, αν είμαστε επικίνδυνοι ή όχι. Μόνο οι εκεί αρμόδιοι μπορούν να αποφανθούν αν δικαιούμαστε ή όχι άδεια.

Παράλληλα, δεδομένου ότι ήμασταν μόνιμοι κάτοικοι Αθηνών, η παραμονή μας στον Δομοκό παραβιάζει και το δικαίωμά μας στο επισκεπτήριο. Στον Κορυδαλλό είχαμε 2 πραγματικά επισκεπτήρια την εβδομάδα. Εδώ δεν έχουμε πια κανένα, για λόγους οικονομικούς, απόστασης και ταλαιπωρίας.

Τα κελιά που είχαμε στον Κορυδαλλό στην απομονωμένη πτέρυγα είναι άδεια και τα μισά μας πράγματα είναι εκεί. Γιατί λοιπόν συνεχίζουν να μη μας μεταφέρουν όπως το ζητήσαμε αφού η Γ' τύπου καταργήθηκε με τον ν. 4322;

Ζητάμε να σταματήσει η κοροϊδία, να εφαρμοστεί ο νόμος και να μας μεταφέρουν στα κελιά της φυλακής Κορυδαλλού, όπου ήμασταν πριν για να μπορέσουμε να ασκήσουμε τα στοιχειώδη δικαιώματά μας ως κρατούμενοι. Μέχρι τότε αρνούμαστε να μπούμε στα κελιά μας το μεσημέρι ως μία πρώτη πράξη αντίστασης στη μη εφαρμογή του νόμου».

ethnos.gr

Προσαρμοσμένη αναζήτηση