Όντας μάνα μαθητή που φοιτά στο 9^ο Γυμνάσιο Λαμίας και ακούγοντας σήμερα στα ΜΜΕ την αξιότιμη κυρία Διευθύντρια της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Στερεάς Ελλάδας να απευθύνεται στο παιδί μου λέγοντάς του πως πρέπει να πληρώσει το τίμημα του αγώνα του, ένιωσα την ανάγκη να απολογηθώ στο παιδί μου για όλα όσα ζει. Συνέταξα λοιπόν τούτη την επιστολή που θα σας παρακαλούσα από το βάθος της καρδιάς μου να το δημοσιεύσετε στο μέσο σας.

«Αγαπημένε μου γιε,

Τούτα τα λόγια της Διευθύντριας της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Στερεάς Ελλάδας, λόγια που απηύθυνε στη δεκατριάχρονη παιδική ψυχή σου μέσα από τα ΜΜΕ σήμερα 18 του Σεπτέμβρη, μη σε φοβίζουν. Ήδη, από την πρώτη τάξη του Δημοτικού Σχολείου έμαθες πως είναι αυτονόητα για κάθε Έλληνα. Έμαθες πως εκείνοι που πρόταξαν τα στήθη τους απέναντι στο άδικο πάντα πλήρωναν το τίμημα. Το άκουγες κάθε 28 του Οκτώβρη, το έβλεπες κάθε 25 του Μάρτη, το ένιωσες όταν πρωτοπάτησες τα Ιερά χώματα των Θερμοπυλών, δυο βήματα μακριά από το σχολείο σου. Μη θεωρήσεις ούτε για μια στιγμή πως απειλήθηκες, δεν σου ταιριάζει να σκύβεις το κεφάλι σε απειλές. Μην πισωπατήσεις, οι δικές σου Θερμοπύλες θέλουν να σταθείς με σθένος και αξιοπρέπεια να τις υπερασπιστείς όποιο κι αν είναι το τίμημα.

Κάθεσαι έξω από το σχολειό σου αλλά παίρνεις τούτες τις μέρες ένα μεγάλο μάθημα. Ένα μάθημα από εκείνα που θα σε συνοδέψουν για πάντα στη ζωή και θα θυμάσαι με περηφάνεια. Γιατί εσύ, όπως είπε ο ποιητής που θα με συγχωρέσει γιατί θα παραφράσω τα λόγια του, δεν αγωνίζεσαι για να χωρίσεις τον κόσμο μα αγωνίζεσαι για να σμίξεις τον κόσμο. Κι αγωνίζεσαι για έναν μεγάλο και ωραίο σκοπό που δεν είναι άλλος παρά να διασφαλίσεις τα δικαιώματα που η Πολιτεία οφείλει να μην ξεχνά να σου παρέχει. Δεν είσαι λαθραίος σε τούτον τον κόσμο παιδί μου, όσο κι αν κάποιοι σφυρίζοντας αδιάφορα θέλουν να σε κάνουν να νομίζεις.

Πήγαινε λοιπόν εκεί στα Ιερά χώματα που πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα ο Λεωνίδας και πες του πως κανείς δεν είναι ανάγκη να σου θυμίζει πως κι εσύ πρέπει να πληρώσεις το τίμημα του δίκαιου αγώνα σου. Πες του να μη λυπάται για τους ασήμαντους τούτης της χώρας μα να χαίρεται που στο 9^ο Γυμνάσιο εσύ και οι συμμαθητές σου φυλάτε επάξια τις Θερμοπύλες.

Είμαι περήφανη για σένα γιε μου!

Η μάνα σου,

Γεωργία Τζιουβάρα»