Ο τρόπος, που διεξάγεται η συζήτηση αυτές τις μέρες και αναφέρεται στην πιθανή κατάργηση του ΚΕΥΠ, δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Επικρατεί η καταστροφολογία και η κλασική νοοτροπία «κερδίζει όποιος πιέζει περισσότερο». Καμιά αναφορά στην ανάγκη επιλογής της βέλτιστης λύσης για τις ένοπλες δυνάμεις και τις επιχειρησιακές τους ανάγκες. 

Ξεχνάμε όμως ότι σήμερα προτεραιότητα έχει η παραγωγή και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και της κάθε περιοχής. Ξεχνάμε ότι είναι επιτακτική ανάγκη να παράξουμε για να μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε. Για να παράξουμε πρέπει να γίνει εξοικονόμηση και διάθεση πόρων στην πραγματική οικονομία και στην παραγωγή προϊόντων. Ναι, δεν πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί. Πρέπει να αυξηθεί ο βασικός μισθός και το μεροκάματο για να κυκλοφορήσει το χρήμα, βασικός παράγοντας οικονομικής δραστηριότητας στην κλασική οικονομία. Ναι, πρέπει να μειωθούν οι αντιπαραγωγικές δαπάνες και να αυξηθούν οι δημόσιες επενδύσεις σε παραγωγικούς τομείς, που θα φέρουν θέσεις εργασίας σε συνδυασμό με τις ιδιωτικές επενδύσεις και την κοινωνική οικονομία.

Άρα πρέπει να στρέψουμε την συζήτηση στην ουσία του προβλήματος. Μια συζήτηση για τις πραγματικές δυνατότητες ευημερίας, για τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής, με χαρακτηριστικά τοπικοποίησης και περιφερειοποίησης της οικονομίας. Ό,τι είναι θεωρητικά προσωρινό ή εξαρτάται από διάφορους κεντρικούς παράγοντες και επιλογές, κάποτε θα φύγει.

Το ζήσαμε με το Πανεπιστήμιο αλλά και με μια σειρά καταργήσεων Διευθύνσεων Οργανισμών και Υπηρεσιών, όπως του ΟΤΕ, των ΕΛΤΑ, της Εφορίας κλπ Αυτά που μένουν - και θα τα έχουμε πάντα - είναι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής μας, οι ιαματικές πηγές, η Οίτη, ο Σπερχειός, ο Μαλιακός, η κοιλάδα μας, οι ελαιώνες. Παραπλήσιες είναι απόψεις που ακούγονται για τους μεγάλους οδικούς άξονες ή και ακόμα τις παρακάμψεις κωμοπόλεων και χωριών. Όσες πόλεις δεν είναι πάνω στον άξονα μεγάλου αυτοκινητόδρομου υστερούν ή η παράκαμψη των Καμένων Βούρλων ή της Μακρακώμης θα βλάψει την οικονομία της πόλης…

Είναι γεγονός επίσης ότι οι επιχειρησιακές ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων είναι ανεξάρτητες από τις ανάγκες της κάθε πόλης. Αν είχαν κάποια σχέση, τότε το Μεσολόγγι, η Φιλιπιάδα, το Άργος Ορεστικό, τα Γρεβενά, η Κύμη θα έπρεπε να συμμετέχουν διαρκώς στις συσκέψεις του ΓΕΕΘΑ και του ΚΥΣΕΑ για την οργάνωση των μονάδων του στρατεύματος. Ή ακόμα όσες πόλεις δεν είχαν ποτέ στρατόπεδο, θα έπρεπε να υστερούν. Ζητούμενο είναι σήμερα η μείωση και ο εξορθολογισμός των στρατιωτικών δαπανών, όταν αυτές αντιστοιχούν στο 4,5% του ΑΕΠ της χώρας μας

Όπως ζητούμενο είναι η πραγματική και σωστή αντιμετώπιση της βιώσιμης ανάπτυξης της περιοχής. Να συζητήσουμε λοιπόν για το πώς συγκεκριμένα θα βοηθήσουμε για την καλύτερη πορεία της παραγωγής στον πρωτογενή και τον τριτογενή τομέα, αλλά και στον δευτερογενή. Να θυμίσουμε μόνο ότι η ΒΙΠΕ Λαμίας, μια πολλά υποσχόμενη στο παρελθόν υπόθεση για την ανάπτυξη της περιοχής, σήμερα υπολειτουργεί και κανείς τοπικός παράγοντας, μηδενός εξαιρουμένου, και του Δήμου βέβαια, δεν ενδιαφέρεται.

Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Λαμίας