Αποχαιρετισμός σ ένα αδελφό της καρδιάς...

Δημοσιεύτηκε: Σάββατο, 01 Αυγούστου 2015 09:26 Αποχαιρετισμός σ ένα αδελφό της καρδιάς...

Ήσουν μια εύκολα αναγνωρίσιμη φυσιογνωμία.

Ψηλός, αδύνατος, λίγο καμπουριαστός με ελαφρά μάγκικο περπάτημα και το καπέλο με το μπορ γυρισμένο πίσω, σήμα κατατεθέν σου .

Δεν γνωριστήκαμε σε καμιά κοινωνική συναναστροφή, ούτε σε είδα ποτέ σε καμιά συγκέντρωση φιλόζωων στα γραφεία ή σε κάποια εκδήλωση από τις πάμπολες που διοργανώνει ο Φιλοζωικός Σύλλογος Φθιώτιδας.

Αντίθετα σε συνάντησα πρώτη φορά στο δρόμο του ταΐσματος...Περιοχή σου η ΠΕΛ και όλη οι γύρω δρόμοι....

Μου μίλησες για τα ζώα που τάιζες,  την αγωνία σου για τη Μαυρούλα και τα μικρά της, για τη Σουζούκι, για την Καφετούλα, για τα μωρά της ΄Ασπρης....

Μαζί προσπαθούσαμε να πιάσουμε τα «κορίτσια» για να τα στειρώσουμε...εσύ με τα ψητά κοτόπουλα που κάποιος φίλος σου έδινε από τα περισσεύματα του μαγαζιού του κι εγώ με τις κονσέρβες και τα καλμιβέτ μέσα για να τα ηρεμήσουμε.

Και θυμάσαι που με πείραζες...το δικό μου φαΐ είναι καλύτερο από το δικό σου....

Θυμάσαι που μου τηλεφωνούσες για όποιο από τα «παιδιά» έβλεπες ότι είχε πρόβλημα....Το μικρό ...αδυνάτισε. η Καφετούλα έχει δερματικά...και τρέχαμε να τα πιάσουμε με χάδια και λιχουδιές για να τα θεραπεύσουμε.

Μαζί κλαίγαμε όταν εκείνος ο υπάνθρωπος έβαλε φόλα και χάθηκαν μέσα σε μια μέρα όλα τα «παιδιά» της αλάνας...Πάνε όλα...μου έλεγες...τόσα πολλά που χάσαμε, ποιόν ενοχλούσαν οι ψυχούλες?

Και ξαφνικά σ έχασα. Μέχρι που η αδερφή σου μου τηλεφώνησε : Ο αδερφός μου στο αυτοκίνητό του έχει ζωοτροφές και νομίζω ότι είναι καλύτερα να τα πάρετε για τα αδέσποτα, παρά να τα δώσω στη γειτόνισσα που έχει σκύλο.

Δεν την ήξερα. Δεν κατάλαβα ότι ο αδερφός ήσουν εσύ.΄Όταν συναντηθήκαμε και κατάλαβα ότι αναφερόταν σε σένα και έμαθα για την ασθένειά σου, πάγωσα.

Πόσο μάλλον όταν λίγη ώρα αργότερα μου ξανατηλεφώνησε για να μου πει πως ο Γιώργος « έφυγε».

Φίλε της καρδιάς, καλό σου ταξείδι. Είμαι σίγουρη ότι εκεί που πας θα συζητήσεις με τη Σουζούκι για την κοινή σας πάθηση, θα βρεις τα μωρά που τάιζες, τις μάνες και τους γαμπρούς που ήταν φίλοι μας.

Κι αν υπάρχει παράδεισος, είμαι σίγουρη ότι θα διαλέξεις την πλευρά όπου θα βρίσκεσαι με τους αγαπημένους σου τροφίμους.

 Δως τους τα χαιρετίσματά μου. Πες τους ότι τους αγαπώ και τους σκέφτομαι. Πες τους ότι εύχομαι κάποια στιγμή να γίνει και η πατρίδα μας μια χώρα όπου άνθρωποι και ζώα να ζουν μαζί κι ευτυχισμένοι και ότι δεν θα χρειάζεται ούτε εσύ ούτε άλλοι να πίνουμε κάθε φορά το ποτήρι της απελπισίας όταν αντιμετωπίζουμε την κακία μεταφρασμένη σε φόλα κι εγκατάλειψη του καλύτερου φίλου του ανθρώπου....

Καλό σου ταξείδι αδερφέ της καρδιάς Γιώργο Τσούμα... Κάποια στιγμή όταν θα έρθει καιρός να συναντηθούμε, κράτα μου μια καλή θέση με θέα σ ένα ειδυλλιακό κόσμο όλων των υπάρξεων....

Αγγέλα Μπαρτσιώκα 

 

Προσαρμοσμένη αναζήτηση