Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Πώς θα μένετε ήρεμοι σε αγχωτικές καταστάσεις, σύμφωνα με έναν πυροτεχνουργό

Δημοσιεύτηκε: Τετάρτη, 15 Μαρτίου 2017 12:59 Πώς θα μένετε ήρεμοι σε αγχωτικές καταστάσεις, σύμφωνα με έναν πυροτεχνουργό

Οι τεχνικές για να παραμένει κάποιος ήρεμος σε αγχωτικές καταστάσεις είναι πολλές- όποιον και αν ρωτήσεις, θα έχει κάτι να σου πει, καθώς λίγοι είναι αυτοί που θα παραδεχτούν ότι δεν τα καταφέρνουν να διατηρούν την ψυχραιμία τους. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι των οποίων η άποψη μετράει περισσότερο – όπως πχ ένας πυροτεχνουργός, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί να λειτουργεί υπό συνθήκες όπου το παραμικρό λάθος θα τον...εξαϋλώσει.

«Το να παραμένω ήρεμος κατά την εξουδετέρωση βομβών δεν ήταν ποτέ πρόβλημα» λέει στον Independent ο 40χρονος Άντι Τόρμπετ, πρώην πυροτεχνουργός (Explosive Ordnance Disposal) των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων. Ο Τόρμπετ ήταν στον στρατό για μια δεκαετία, και τέσσερα από αυτά τα χρόνια τα πέρασε ως ειδικός στην εξουδετέρωση εκρηκτικών στους Βασιλικούς Πεζοναύτες, τους Αλεξιπτωτιστές και τις Ειδικές Δυνάμεις του Ηνωμένου Βασιλείου.

Κατά τον Τόρμπετ, ήταν η εξαντλητική εκπαίδευση που τον βοηθούσε να παραμένει ήρεμος σε επικίνδυνες για τη ζωή του καταστάσεις. Ο ίδιος εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τις πρακτικές αυτές και σε καθημερινές καταστάσεις.

Η εκπαίδευση για να γίνει ειδικός εξουδετέρωσης βομβών διήρκεσε δύο μήνες. «Περιελάμβανε επτά εβδομάδες εξαντλητικής εκπαίδευσης, που ακολουθήθηκαν από την Εβδομάδα Δοκιμασίας» θυμάται ο Τόρμπετ. «Η εκπαίδευση είναι διανοητικά και ακαδημαϊκά εξαντλητική, έχεις τόσες πολλές πληροφορίες να μάθεις, κατανοήσεις και διατηρήσεις».

«Κατά την Εβδομάδα Δοκιμασίας σου δίνονται τρεις αποστολές αντίστοιχες αυτών που θα συναντούσες στην πραγματικότητα και, για να εξομοιωθεί η πραγματική ζωή, περνάς ή αποτυγχάνεις. Αν αποτύχεις αλλά θεωρηθεί πως αξίζεις τον κόπο, μπορείς να το ξαναπεράσεις. Αν αποτύχεις για δεύτερη φορά, τότε δεν σου επιτρέπεται να επιστρέψεις ποτέ. Η πίεση είναι τεράστια και ο βαθμός αποτυχίας ήταν μεγάλος».

Ωστόσο, λέει ο Τόρμπετ, η διαδικασία εξουδετέρωσης μιας βόμβας δεν ήταν τρομακτική εξαιτίας της τεράστιας ομαδικής προσπάθειας που έχει να κάνει με την ασφάλιση της περιοχής γύρω από τον εκρηκτικό μηχανισμό πριν ο ίδιος αρχίσει τη δουλειά του. Όπως σε κάθε κατάσταση- από μια συνέντευξη για δουλειά μέχρι έναν δημόσιο λόγο- οι προετοιμασίες ήταν «κλειδί» για να ηρεμούν τα νεύρα.

«Από τη στιγμή που μπαίνεις σε μια αποκλεισμένη περιοχή, είσαι μόνος σου. Κανείς δεν κάνει ερωτήσεις, δεν λέει τη γνώμη του, δεν απαιτεί απαντήσεις, δεν έχεις τίποτα να συντονίσεις, μόνο την αποστολή που έχεις μπροστά σου. Το έβρισκα αυτό πολύ “ζεν”. Έκανα ελέγχους στον εξοπλισμό και το σχέδιό μου, εξετάζοντας τα πάντα στο μυαλό μου, έπαιρνα μια βαθιά αναπνοή και προχωρούσα. Η προσπάθεια και το στρες βρίσκονταν πίσω από αυτό το σημείο, στους μήνες που έχεις περάσει για να γίνεις αρκετά καλός για αυτή τη δουλειά, στις εβδομάδες που πέρασες ετοιμαζόμενος για αυτή την επιχείρηση και στα τελευταία λεπτά που ελέγχεις το σχέδιο, τον εξοπλισμό και το πρωτόκολλο ασφαλείας».

Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου προκύπτουν απρόσμενες καταστάσεις, υπάρχουν κάποιοι μηχανισμοί που αξίζει να ξέρει κανείς. «Μου έχουν πάει πράγματα στραβά. Έχω βρεθεί να πέφτω ανεξέλεγκτα σε ελεύθερες πτώσεις, μου έχουν τύχει δυσλειτουργίες εξοπλισμού σε καταδύσεις σε πλημμυρισμένα σπήλαια και έχω πέσει ενώ σκαρφάλωνα, αλλά ποτέ δεν φοβήθηκα στην πραγματικότητα. Ίσως μετά να έκατσα και να σκέφτηκα τα “τι θα μπορούσε να είχε γίνει” και μετά αντιλαμβάνεσαι ποιο θα μπορούσε να ήταν το αποτέλεσμα, αλλά θα υποστήριζα ότι δεν ήμουν ποτέ σε κίνδυνο, καθώς είχα τις ικανότητες και τον εξοπλισμό για να τα καταφέρω».

«Αν η μόνη πηγή αέρα μου χαλάσει σε μια κατάδυση, αλλά έχω το τέλειο εφεδρικό σύστημα διαθέσιμο και απεμπλακώ έτσι ώστε να μπορέσω να αναδυθώ με ασφάλεια, ήταν επικίνδυνη κατάσταση; Θα έλεγα όχι. Ήδη είχα διαπιστώσει τους πιθανούς κινδύνους και είχα έτοιμα συστήματα για να τους αντιμετωπίσω από πριν, οπότε όταν εκδηλώθηκαν φαινόταν σαν ήταν όλα μέρος του σχεδίου. Τα δύο μεγαλύτερα πράγματα που έμαθα στις ένοπλες δυνάμεις είχαν να κάνουν με την ακριβή αξιολόγηση απειλής: Το να εντοπίζεις τους κινδύνους και να τους αντιμετωπίζεις και ότι η δουλειά που ολοκληρώνει την αποστολή και σε κρατά ασφαλή αρχίζει πολύ πιο νωρίς από ό,τι πιστεύουν οι περισσότεροι».

«Όταν κάνεις κατάδυση σε σπήλαια και ένα μέρος του εξοπλισμού σου δυσλειτουργεί, δεν σώζεις τη ζωή σου μέσα σε εκείνο το κλάσμα δευτερολέπτου. Τη σώζεις μέσα στα χρόνια που αναπτύσσεις τις ικανότητες και την ψυχολογία για να αντιμετωπίσεις αυτές τις καταστάσεις, τους μήνες που πέρασες σχεδιάζοντας τα Plan B σου εάν κάτι πάει στραβά, στις εβδομάδες που “πρόβαρες” τέτοιες καταστάσεις, στις ημέρες που ετοίμαζες τον εφεδρικό εξοπλισμό του και τις ενέργειές σου μέσα σε εκείνο το κλάσμα δευτερολέπτων».

huffingtonpost.gr