(Της Σοφίας Αντωνοπούλου)
Εν αναμονή της ανακοίνωσης των βαθμολογιών των Πανελλήνιων εξετάσεων το Υπουργείο Παιδείας και Δια βίου Μάθησης ανακοινώνει ως περίοδο υποβολής των μηχανογραφικών δελτίων στα σχολεία 17 – 28 Ιουνίου!!! Κατά τ’ άλλα μεταθέτει την ευθύνη της ηλεκτρονικής υποβολής στον υποψήφιο, στον γονιό, στον φροντιστή, στον «γείτονα που έχει πρόσβαση στο ίντερνετ και ξέρει από υπολογιστές», στον «ειδικό στη συμπλήρωση μηχανογραφικού» και γενικότερα σ’ όποιον θα κάνει τη δουλειά δίχως ν’ αμειφθεί απ’ το δημόσιο ταμείο!!! Δεν ντρεπόμαστε, λέω εγώ; Ή μάλλον δεν ντρέπονται; Από πότε μωρέ, και από ποιόν αποφασίστηκε «λιτότητα» στα όνειρα τόσων παιδιών; Γιατί τόση πια προχειρότητα και ανευθυνότητα επί της διαδικασίας; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να παίζουν με την αγωνία τόσων οικογενειών και τις τύχες τόσων νέων;
Καθ΄όλη την διάρκεια της σχολικής χρονιάς, εισέπραττα περισσότερο από ποτέ την ανασφάλεια και την αναποφασιστικότητα των υποψηφίων που υιοθέτησαν σιγά σιγά την αντίληψη «η καλύτερη σχολή για μένα είναι αυτή που θα μου εξασφαλίσει δουλειά!» Τέρμα τα όνειρα, τέρμα οι επιθυμίες, οι ικανότητες…Τα πάντα θυσία στο βωμό της αγοράς εργασίας και των σκληρών όρων που επιβάλλει….
Ωστόσο, κανείς δεν έδωσε εναλλακτική σ’ αυτά τα παιδιά. Επί σειρά ετών γαλουχήθηκαν με την ελπίδα της επιτυχίας στις εισαγωγικές εξετάσεις, με το όραμα των σπουδών, κι ας είναι και στο πιο ξεπεσμένο ΤΕΙ, με την απόκτηση ενός «χαρτιού» που θα τους βόλευε σε μια «θέση»…Επιδόθηκαν σε μια πολυετή προετοιμασία, απομύζησαν οικονομικά τις οικογένειές τους προκειμένου να τύχουν της απαραίτητης πια φροντιστηριακής υποστήριξης, λόγω των γνωστών τοις πασι και χρόνιων αδυναμιών του «εκ»- παιδευτικού συστήματος, για να υποβληθούν σε διαδικασία αξιολόγησης που χάνει σταδιακά το κύρος και την εγκυρότητά της εξαιτίας αλλεπάλληλων αστοχιών και προχειροτήτων του Υπουργείου.
Δεν φτάνει που τόσα χρόνια η πολιτική εκμεταλλεύτηκε ως «όχημα» εξυπηρέτησης μικροκομματικών συμφερόντων την παιδεία, πολλαπλασιάζοντας τον αριθμό των εισακτέων στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, ιδρύοντας Τμήματα δίχως σχεδιασμό, προοπτική απορρόφησης των αποφοίτων, και φυσικά παντελή απουσία διασύνδεσης με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, έρχεται τώρα, «υπό την πίεση της οικονομικής κρίσης» , να επιβάλει δραματικές περικοπές. Η εξέλιξη αυτή επιφέρει μεταξύ πολλών άλλων τις συγχωνεύσεις με «παιδαγωγικά κριτήρια» ή την ηλεκτρονική υποβολή των μηχανογραφικών δελτίων στο πόδι και όπως όπως…
Δεν σχολιάσω περαιτέρω…Θα κλείσω απλώς με μια θλιβερή διαπίστωση. Φαίνεται ότι ξεχάσαμε τη ρήση του Σωκράτη:
"Η παιδεία καθάπερ ευδαίμων χώρα πάντα τα αγαθά παρέχει"… κι έτσι αφού χάσαμε την παιδεία, χάσαμε και τ’ αγαθά!
Σοφία Αντωνοπούλου
Φιλόλογος - φροντιστής
