Της Λίλης Τσώνη
Θυμόσαστε το δέντρο που έκλαιγε, γιατί ένα παιδί το έσκασε κρυφά από το σπίτι του; Θυμόσαστε και τον καλικάντζαρο, που… με ένα ξωτικό στην τσέπη του, πήγε με το τραίνο στο Παρίσι; Τότε, θα θυμόσαστε και ότι… έχασε το δρόμο του και πήγε στη Μονμάρτη! Και το αγοράκι που περιπλανιόταν για 22 ολόκληρες μέρες στο κεντρικό Παρίσι; Που αναστατώθηκαν όλοι και έψαχναν να το βρουν; Που σας ρωτούσα «μήπως είδατε πουθενά αυτό εδώ το παιδί, το αγοράκι του πορτραίτου;» Κι αυτό το θυμόσαστε!
Λοιπόν, τα νέα είναι καλά! Σήμερα, Παραμονή των Χριστουγέννων, το παιδί ταξιδεύει μαζί με τα ξωτικά, τις νεράιδες και τον Καλικάντζαρο των Χριστουγέννων και είναι στο δρόμο για το σπίτι του! Το δέντρο του δάσους σκούπισε τα δάκρυά του και χαμογέλασε ξανά! Ναι, σας λέω!
Ο Καλικάντζαρος έγινε ο ήρωας των καλικαντζάρων, και ο Φρανσουά-Λουί, μεγάλος άντρας τώρα πια, περιμένει κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, όπως τότε που ήταν παιδί… σαν παιδί! Γιατί, μαζί με τα Χριστούγεννα, έρχεται και ο φίλος του, ο Καλικάντζαρος!
