Φαινόμενα κρατικής παρακμής (του Γιάννη Γουργιώτη)

Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη, 22 Νοεμβρίου 2018 20:31 Φαινόμενα κρατικής παρακμής (του Γιάννη Γουργιώτη)

Στον ημερήσιο τύπο της πόλης μας είχα δημοσιεύσει, πριν από μερικά χρόνια (τέλη Δεκεμβρίου 2013) άρθρο μου με τίτλο : « Σημάδια εξαθλίωσης». Περιέγραφα εκεί τις δυσκολίες των κατώτερων εισοδηματικά λαϊκών στρωμάτων όπως: φορολογικά βάρη, άγριες περικοπές συντάξεων, ακριβό πετρέλαιο θέρμανσης και άλλα πολλά.

Αν εκείνα τα γεγονότα, οφειλόμενα σε κρατικές ενέργειες ή παραλείψεις, συνιστούσαν το σκηνικό μιας εικόνας εξαθλίωσης, σήμερα αναζητώ στο ελληνικό λεξικό τον όρο που θα με βοηθούσε να περιγράψω τη χαώδη κατάσταση που επικρατεί στη δύσμοιρη ετούτη χώρα. Θα αναφερθώ περιληπτικά και με πόνο ψυχής στο θλιβερό σκηνικό, που άσχετοι και καιροσκόποι, με τον απατηλό τίτλο  του «πολιτικού», έστησαν σε μικρογραφία την ψευδώνυμη παράσταση της «εξέλιξης» και της ευημερίας του ελληνικού λαού, ενώ ταυτόχρονα, με το φώλιασμα  στον αραμπά της εξουσίας, μαδούσαν ένα -ένα τα όποια άνθη διαφαινόμενης και πιθανής κοινωνικής αλλαγής επί « τα βελτίω». Απαριθμώ συνοπτικά τις φιλόδοξες προβλέψεις για απαλλαγή από τα «μνημόνια», ένα καρκίνωμα που αφυδάτωσε τους λιγότερο ευνοημένους οικονομικά πολίτες, με πολλαπλές στερήσεις, κυρίως τους τραυμάτισε ψυχικά και συναισθηματικά, δημιουργώντας συμπτώματα κατάθλιψης και αισθήματα ανασφάλειας για το αύριο των ίδιων και των παιδιών τους.

 1.    Η πτωτική πορεία της οικονομίας είναι εμφανής για τους γνωρίζοντες, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς των κυβερνώντων. Μείωση επιχειρηματικής δραστηριότητας, κλείσιμο με βαριά λουκέτα χιλιάδων επιχειρήσεων με συνέπεια την απώλεια εργασίας για πολλούς, αλλά και μείωση των εισφορών που είναι ο τροφοδότης των ασφαλιστικών Ταμείων, συνεπώς αδυναμία αυξήσεων μισθών, αντί τούτων δε,  αντιστροφή των οικονομικών δεδομένων των εργαζομένων, με μειώσεις μισθών ή συντάξεων.

Δεδομένων αυτών, θα ερωτήσει κανείς το αυτονόητο: πώς προκύπτουν τα υπερ-πλεονάσματα των 3,5% για μια πενταετία και των 2% μέχρι το 2060, δηλαδή ξεζούμισμα του ελληνικού λαού επ’ άπειρον; Η απάντηση είναι απλή. Με την αύξηση της φορολογίας, με τη μη απόδοση των κρατικών οφειλών προς ιδιώτες και οργανισμούς δημοσίου ( πχ, ΔΕΗ, ΙΚΑ, κλπ). Το μόνο νόμιμο, κατά την άποψή μου, φορολογικό μέτρο είναι η φορολογία των ακινήτων, ο ΕΝΦΙΑ. Απαλλαγή όμως της υπαίθρου και των αγροτικών περιοχών, γιατί είναι άδικο μέτρο. Και στα αστικά κέντρα το βάρος να πέφτει σε όσους έχουν επενδύσει σε πολλά ακίνητα. Όχι στην πρώτη και μοναδική κατοικία. Τα κόκκινα δάνεια και η πληθώρα των πλειστηριασμών είναι τεκμήριο της βαριά νοσούσας εθνικής οικονομίας, που υποδηλώνεται και με τη χρηματιστηριακή καθίζηση των τραπεζών. Το αναπηρικό τρέκλισμα του ελληνικού χρηματιστηρίου είναι ένας αδυσώπητος εφιάλτης για τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις. 

  2.    Πρωτοφανής ακρίβεια στο κεφάλαιο Υγεία, με τις εξής παρατηρήσεις: α) Ακριβά φάρμακα με πολλαπλασιασμό των γενοσήμων, ακόμα και σε αυτά που χορηγούνταν δωρεάν ή με χαμηλό ποσοστό συμμετοχής. Για παράδειγμα: στην ινσουλίνη για διαβητικούς, από το 10% η συμμετοχή στη δαπάνη, αυξήθηκε στο 25%!. Η κρίση στα φάρμακα είναι αναμφισβήτητη. Λέγεται ότι το καλό και ακριβό φάρμακο παίρνει το δρόμο για την αλλοδαπή.  

β) Πρόβλημα στις ιατρικές δαπάνες. Ο ασθενής οφείλει να πληρώνει το γιατρό του, χωρίς να αναμένει επιστροφή μέρους της δαπάνης του. Το γεγονός ότι υπάρχει η λύση των ιατρών του ΕΟΠΥΥ, είναι μια δύσκολη περίπτωση, όταν η κατάσταση είναι επείγουσα και ο ασθενής αδυνατεί να βρει λύση περιμένοντας, έχοντας πέραν των άλλων και οικονομική δυσχέρεια.

Γενικά ο ιδιώτης αδυνατεί να έχει την επιλογή του καλύτερου ιατρού. Αυτά είναι μερικά από τα προβλήματα της υγείας των πολιτών, προβλήματα που βρίσκονται σε κρίσιμη αν όχι σε αδιέξοδη φάση.

   γ) Πρόβλημα ασφάλειας των πολιτών. Εδώ η κατάσταση είναι τραγική. Ο έλεγχος των αρχών (αστυνομίας) είναι θέσει ανύπαρκτος, διότι δρουν ανεξέλεγκτα συμμορίες αντιεξουσιαστών με τη σκανδαλώδη ανοχή της κρατικής εξουσίας. Πού οφείλονται τα φαινόμενα αυτά; Στη δημοκρατική δήθεν ευαισθησία των κυβερνώντων για να δείξουν τη διαφορά τους από τα άλλα κυβερνητικά Κόμματα που κυβέρνησαν με αυστηρότερους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς; Δεν είναι όμως δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όταν παραβατικά άτομα ισοπεδώνοντας τα πάντα, υποκαθιστούν τα όργανα της τάξης ή στρέφονται εναντίον τους με πρόθεση φυσικής τους εξόντωσης, όπως συνέβη πρόσφατα σε αστυνομικά τμήματα της Πρωτεύουσας. Επίσης, δεν είναι κριτήριο δημοκρατικής ευαισθησίας, όταν γίνεται ανεκτή η  παραβίαση του πνευματικού ασύλου των Πανεπιστημίων και η εισβολή σε αυτά, όπου  προπηλακίζεται το εκπαιδευτικό προσωπικό και βανδαλίζονται τα πάντα! Σε τέτοια φαινόμενα η αστυνομία απουσιάζει, με ύπερθεν εντολή!

Την αναρχία που συμβαίνει στη Χώρα συμπληρώνει η ασυδοσία των ναρκωτικών! Έμποροι και χρήστες διακινούνται ελεύθερα. Οι συναλλαγές γίνονται στους δρόμους, στις πλατείες, στα κέντρα, στις Σχολές, όπου θηρεύονται οι υποψήφιοι χρήστες, ώστε να μεγαλώσει η καταναλωτική πίτα.

Είναι τραγικό, εγκληματικό, εφιαλτικό αυτό που συμβαίνει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιον με τους ναρκομανείς και τους εμπόρους-προμηθευτές τους, όχι μόνο να προκαλούν ξεδιάντροπα με την προκλητική τους αναίδεια, αλλά και να έχουν γίνει φόβος και τρόμος των φοιτητών, οι οποίοι διακατέχονται από το αίσθημα της ανασφάλειας, φοβούμενοι και για τη ζωή τους. Απαράδεκτη, επίσης, είναι και η κατάσταση στο Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ. Σύμφωνα με υπαλλήλους του Νοσοκομείου αυτού, η διακίνηση των ναρκωτικών ξεπερνά τα όρια της πρόκλησης και της δημόσιας αιδούς από τους ναρκομανείς και περισσότερο από τους διακινητές των ναρκωτικών! Εδώ ισχύει το κοινώς λεγόμενο: « Μπέστε σκύλοι αλέστε, και αλεστικά μη δίνετε»!

    Ως απλός Έλληνας πολίτης που αγαπώ τη χώρα μου και την υπηρέτησα όσο μπορούσα, καταγγέλλω όλους τους υπεύθυνους, σε όποιο πόστο και αν βρίσκονται, που ανέχονται τόσες και τέτοιες εγκληματικές παρεκτροπές, κυρίως γιατί δε φροντίζουν να προφυλάξουν και να προστατεύσουν την ελληνική νεολαία από τα ναρκωτικά και τον κάθε είδους εκμαυλισμό. Είναι κοινωνική πληγή που οδηγεί στο φυλετικό μας αφανισμό. Σε ποια νεολαία θα στηριχθεί το μέλλον αυτής της κοινωνίας, αυτού του τόπου, όταν αυτός ο φθοροποιός, ο νοσογόνος και διαλυτικός της προσωπικότητας εθισμός, επεκταθεί σε ευρύτερα στρώματα πληθυσμού;

Η εικόνα αυτής της αρρωστημένης κοινωνίας δε με εκφράζει, όπως δεν εκφράζει και όσους συνειδητά και πατριωτικά απορρίπτουν αυτά τα παρακμιακά φαινόμενα. Είναι θλιβερό να διαβάζω στα ΜΜΕ και να ακούω συνεχώς για επιστροφές χρημάτων, για αναδρομικά σε ορισμένες προνομιούχες κατηγορίες προσώπων, για τους οποίους το υπερβάλλον είναι σημάδι της απληστίας και της πλεονεξίας, τη στιγμή που η λούμπεν εργατική και η λιγότερο ευνοημένη κατηγορία πολιτών τρώει τις σάρκες της για να επιβιώσει! Λίγη θεοσέβεια και λίγος πατριωτισμός είναι το μόνο φάρμακο για την ίαση της εγωτικής τους μονοτροπίας.

Γιάννης Γουργιώτης

Προσαρμοσμένη αναζήτηση