Οι Βόρειοι και οι Νότιοι (του Γιάννη Γουργιώτη)

Δημοσιεύτηκε: Δευτέρα, 04 Φεβρουαρίου 2019 17:06 Οι Βόρειοι και οι Νότιοι  (του Γιάννη Γουργιώτη)

« Είμαστε Μακεδόνες. Αυτό κανείς δεν μπορεί να μας το αμφισβητήσει». Ιδού μια περίπτωση όπου « η γλώττα προτρέχει της διανοίας»!

Κάπως έτσι εκφράστηκε στα ΜΜΕ της χώρας του και μέσω αυτών προς την παγκόσμια κοινότητα ο Ζόραν Ζάεφ, πρωθυπουργός των Σκοπίων και τώρα πλέον της «Βόρειας Μακεδονίας». Αυτό το τελευταίο, που υποτίθεται είναι erga omnes, του πέφτει λίγο βαρύ, γι’αυτό και η γλώσσα του επιλέγει, ως βολικότερο, το «Μακεδονία», που τον ηδονίζει κυριαρχικά.

Το έχω τονίσει πλειστάκις ότι αυτό το αλλογενές μόρφωμα σφετερίστηκε την ιστορικότητα της ελληνικής Μακεδονίας. Δημιούργησε ένα κρατικό ψευδώνυμο με τον όρο «Μακεδονία», οικοδόμησε μια νέα κρατική οντότητα και με πυρήνα ένα κρατικό ψευδεπίγραφο στα πλαίσια αυτής της μυθοπλασίας, οργάνωσε τις δομές μιας κρατικής οντότητας με άξονα ένα συνταγματικό χάρτη  με εξόφθαλμες τις επεκτατικές βλέψεις, με το πρόσχημα του αλυτρωτισμού. Ο επεκτατισμός χρειαζόταν μια εύλογη αιτιολόγηση. Αυτή τη βρήκε στην κλοπή του ονόματος. Έτσι δημιουργούσε το μύθο της χώρας που ζωτικός της χώρος βρισκόταν σε γειτονικό κράτος: στην ελληνική Μακεδονία! Εδώ είναι το εξωφρενικό στοιχείο που προκαλεί όχι απλή θυμηδία, αλλά αγανάκτηση που σε βγάζει εκτός εαυτού. Πρόκειται για ένα πρωτόγνωρο παραλογισμό, για μια πλήρη αντιστροφή της ιστορικής πραγματικότητας! Θα έλεγα ότι πρόκειται για ένα ιστορικό παράδοξο που ενσαρκώνεται με τη μορφή μιας ιστορικής απάτης, που συνδιαμορφώνεται από ένα σύνολο «διακεκριμένων» απατεώνων της «υψηλής» παγκόσμιας μαφίας, η οποία μανιπυλάρει κατά το δοκούν τις σύγχρονες κοινωνίες.   

Στη λίμνη των Πρεσπών ο Αλέξης Τσίπρας και ο μεγάλος «διπλωμάτης», κατά κύριο λόγο αυτός, ο Νίκος Κοτζιάς, βύθισαν στον πάτο της  ένα κομμάτι της ελληνικής ψυχής, τόσο άσπλαχνα, τόσο επιπόλαια, τόσο ασυνείδητα, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία του λαού προσπαθούσε.να τους αποτρέψει από αυτό το ανοσιούργημα. Ερήμην του λαού αυτού, εφαρμόζοντας μυστική διπλωματία και αγνοώντας τις συνταγματικές επιταγές που προβλέπουν την ύπαρξη μιας Αντιπολίτευσης, καθώς και τις διαδικασίες που απαιτούνται για συζήτηση επί εθνικών θεμάτων, με παρουσία των θεσμικών οργάνων, όπως είναι η διακομματική επιτροπή για εθνικά θέματα. Όλα αυτά αγνοήθηκαν εσκεμμένα. Υπήρχε πολιτική και ηθική δέσμευση της ελληνικής ηγεσίας προς τον ξένο παράγοντα να γίνει ανυπερθέτως η συμφωνία και υπογραφή του κειμένου παραχώρησης, που είχαν προετοιμάσει οι προστάτες των Σκοπιανών, ελέω σκοπιμότητας. Όλα τα άλλα είναι προφάσεις «εν αμαρτίαις» Στο βωμό των σκοπιμοτήτων θυσιάζονται ζωτικής σημασίας αιτήματα των λαών, με βασικό αυτό της ειρηνικής του ζωής, η οποία βρίσκεται ακατάπαυστα σε αναταραχή εξαιτίας της διαρκούς μετεξέλιξης  των καταστάσεων, σ’ ένα κόσμο αντιτιθέμενων στόχων και εφήμερης ικανοποίησης πολιτικών συμφερόντων των ισχυρών, οι οποίοι διαμορφώνουν κατά το δοκούν τις συνθήκες διακυβέρνησης των μικρότερων χωρών.

Κάτω από το sic volo, sic jubeo (έτσι θέλω, έτσι διατάσσω) των ισχυρών, έγινε η κατ’ ανοχή και ενθάρρυνση αναγνώριση μιας ιστορικής κλοπής, μιας ιστορικής παραχάραξης από ένα συνονθύλευμα  κρατικής οντότητας, ενός γκροπούσκουλου, που επιθυμεί ενδόμυχα εδαφική επέκταση, μεγέθυνση των κρατικών του ορίων εις βάρος της χώρας μας. Άλλωστε η εμμονή τους στο ονοματολογικό, αυτό υπονοεί. Ο ζωτικός τους χώρος θα αναζητηθεί προς τις ομώνυμες περιοχές, δηλαδή την ελληνική Μακεδονία.

Αντιλήφθηκαν οι πρόθυμοι της από εδώ πλευράς τι έπραξαν; Συνειδητοποιούν ήδη το μέγεθος της προδοσίας τους; Πρόκειται ακριβώς για προδοσία αυτό που έγινε. Ας αφήσουν τα περί ειρηνικής συνύπαρξης με τους γείτονες και τα περί σταθερότητας στα Βαλκάνια και στην ευρύτερη περιοχή και άλλα κουραφέξαλα. Το πρόβλημα δεν ήταν ελληνικό, αλλά των Σκοπιανών. Δεν είχαμε κανένα λόγο να ανησυχούμε από τις κινήσεις τους         

Η αφύπνιση και η ενεργοποίηση του μέχρι τώρα υπνωτισμένου διπλωματικού και πολιτικού παράγοντα της χώρας μας, θα μπορούσε προοδευτικά και με τη χρήση της λογικής και της ιστορικής αλήθειας να αποκαταστήσει τα πράγματα, όσο και αν οι ανταγωνισμοί των Μεγάλων ( ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε από τη μια μεριά και από την άλλη Ρωσία, Τουρκία κ.ά.) δημιουργούσαν μια αρνητική συγκυρία. Οι ηγέτες φαίνονται στα δύσκολα: «αρχή άνδρα δείκνυσι». Ο μεγάλος μας Ελευθέριος Βενιζέλος είχε να αντιμετωπίσει χειρότερες καταστάσεις, πιο ύπουλες συμπαιγνίες. κατόρθωσε, όμως, να μεγαλώσει τη χώρα, να δημιουργήσει την Ελλάδα των τριών ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Σήμερα, εκείνη η Ελλάδα ξεφτίζει, μικραίνει. Ασήμαντοι, αστόχαστοι, φιλόδοξοι, εξουσιολάγνοι έχουν μεταβληθεί σε πιόνια στη διεθνή σκακιέρα μιας αδίστακτης νέας Τάξης, απάνθρωπης και πνευματοκτόνου. Δεν υπάρχουν στον εξωγενή παράγοντα ανώτερες αξίες ούτε ιερά και όσια. Η υλιστική τους κοσμοθεωρία τούς συμπαρασύρει, δίκην Αρμαγεδόνα, στον όλεθρο. Στο άρμα αυτού του ανελέητου και απολίτιστου παράγοντα με τη μηδενιστική και μινιμαλιστική ιδεολογία, έχει προσκολληθεί η ελληνική ηγεσία, η οποία οδηγεί τη χώρα από το κακό στο χειρότερο. Προσπαθεί, παρόλη τη βαρύτατη ευθύνη της, με σοφιστείες και ανεδαφικά επιχειρήματα να αντιστρέψει τη λογική των πραγμάτων, γνωρίζοντας κατά βάθος ότι η ιστορία τούς έχει στιγματίσει, χρεώνοντάς τους με μια  βαρύτατη εγκληματική ενέργεια, στην οποία αντιστοιχούν τα λύτρα της μειοδοσίας. Όχι μόνον απεμπόλησαν σημαντικό κομμάτι της ιστορικής μας κληρονομιάς, αλλά προσβάλλουν το κύρος και την υπερηφάνεια του ελληνικού λαού θεωρώντας τον ως ηλίθιο, μη σκεπτόμενο και μη κατανοώντας το «μεγαλοφυές» εγχείρημά τους να ξεπουλήσουν το όνομα της Μακεδονίας μας. Αυτό τον απερίγραπτο χαρακτηρισμό τον έκανε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός! Ένας πρωθυπουργός αδίστακτος, αμοραλιστής, διχαστικός που ισοπεδώνει τις πατροπαράδοτες αξίες της χώρας. Με όσα κάνει και λέει ως «ηγέτης» αυτού του λαού, θέτει εαυτόν εκτός εθνικού πλαισίου, διότι οδηγεί τη χώρα προς τη συμφορά.

Τελικά, όλα έχουν το τίμημά τους, για τα οποία «έσετ’ ήμαρ…»         

Γιάννης Γουργιώτης

Προσαρμοσμένη αναζήτηση