Εκτύπωση αυτής της σελίδας

ΜΟΡΜΟΛΥΚΕΙΟ (του Γιάννη Γουργιώτη)

Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη, 09 Απριλίου 2020 13:52 ΜΟΡΜΟΛΥΚΕΙΟ (του Γιάννη Γουργιώτη)

Μια λαοθάλασσα με ζέση, τύρβη και ορμή

Αχός ασύμμετρος μες τις οδούς και ρύμες,

σε αναψυχής τα στέκια, ακρογιαλιές και πάρκα,

σφύζει  ζωή με ατέρμονες χαρές και πανηγύρια,

χαρμόσυνες και ηδονικές φωνές στις λιόχαρες στιγμές,

με ανεμελιά και μέριμνα σέρνει χορό η νιότη.

 

    Κι εκεί, στη μέση στο ξεφάντωμα, απρόσμενα

πολέμου ηχήσαν τα μαντάτα, φόβος και ταραχή

τρανή και ξέφρενη, παντού στη Γη απλώθη.

Τρόμος και πανικός μες τις καρδιές ξεχείλισε,

Το φως και τη λαμπρότητα σκοτάδι διαδέχθη.

Αόρατος εχθρός, θανάτου μηνυτής, δαιμονικός,

δόλια, καταχθόνια στη μάχη κατεβαίνει,

βγάζοντας απ’ τη φαρέτρα του τα μολυσμένα βέλη,

στοχεύει ευθύβολα και άπνοα ξαπλώνει

νεκρά κορμιά, σαν τους κομμένους τους κορμούς

δέντρων πυκνόφυλλων, σε δάσος τροπικό παρθένο.

 

       Πικρή μαυρίλα ο θάνατος, κατάμαυρο κοράκι,

Που φτερουγίζει ασίγαστα, κι αμέσως πλημμυρίζει

Κάθε γωνιά και στέγαστρο, που γίνεται κοιτώνας.

Άγχος και οδύνη, πόνος αδυσώπητος και βογγητό,

που βγαίνει από στήθη, πληγωμένα απ’ τον εχθρό.

Θλίψης αισθήματα και δάκρυα γιατρών, νοσηλευτών,

θωρώντας αποδήμηση ψυχών μοναχικών!

      Σαν πεταλούδες οι ψυχές οδεύουν προς τα ύψη,

Αφήνοντας κάτω στη γη αμέτρητα κουφάρια,

Άκλαφτα λείψανα και άμοιρα του ολέθρου αχνάρια

Που σωρηδόν μετάγονται σε κορεσμού κιβούρια.   

 

                                                                                   Ι. Α.  Γ

                                                                                  5/4/20