Για περιπτώσεις άρνησης των μέτρων που λαμβάνονται για αποφυγή της ακαίρου και βιαίας απώλειας της ανθρώπινης ζωής, μολονότι αναπόφευκτη για τον καθένα μας στο άδηλο μέλλον η ανθρώπινη μοίρα, παριστάμεθα καθημερινά μάρτυρες στη χώρα μας, η οποία βρίσκεται υπό την θανατική απειλή του κορωνοϊού, όπως και όλες οι άλλες χώρες της Υφηλίου, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο δοκιμαζόμενες.
Αιτία που με ωθεί να αναφερθώ, για μια ακόμη φορά, στο θανατηφόρο ιό είναι, μεταξύ των άλλων, το κοινωνικό παράδοξο που παρατηρείται στη χώρα μας, ίσως και αλλού. Δηλαδή να υπάρχει αμφισβήτηση από πολλούς για τον κίνδυνο από τον ιό αυτό, που τον εξομοιώνουν με τον ιό μιας συνηθισμένης γρίπης, η οποία έχει και αυτή δυνητικά ανθρώπινα θύματα. Το ότι το διακύβευμα μεταξύ αυτών των δύο είναι διαφορετικό, αυτό είναι προφανές.
Αυτή η ακατανόητη λογική ή μάλλον ο παραλογισμός αυτός είναι τυχαίος; Οφείλεται σε ψυχολογικές αντιδράσεις; Είναι ενέργειες ή θέσεις με άγνωστα κίνητρα; Είναι μεταφυσικές αγωνίες ή, τέλος, είναι σκόπιμες εκφάνσεις υποκινούμενες από άγνωστα κέντρα, είτε πολιτικά είτε αναγόμενα σε κάποιο κοινωνικό επιφαινόμενο ; Ένα πάντως είναι το βέβαιο: ότι η στάση πολλών Ελλήνων, ιδιαίτερα νέας ηλικίας, έναντι του αγώνα κατά του ιού που καταβάλλουν οι αρμόδιοι φορείς, οι υγειονομικοί στην πρώτη γραμμή, είναι ασύμβατη, αμοραλιστική θα έλεγα σε κάποιες περιπτώσεις, ιδιαίτερα όταν το ιατρικό προσωπικό αντιμετωπίζει ανά πάσα στιγμή τον κίνδυνο της μόλυνσης με ενδεχόμενο το θάνατο!
Το να προβάλει κανείς επιχειρήματα για την ύπαρξη και τη σοβαρότητα της κατάστασης που δημιουργεί ο περίεργος ιός, είναι κίνηση περιττή, γιατί τα αποτελέσματα είναι μπροστά μας, σε διαρκή ροή. Το μακάβριο θέαμα που βλέπουμε σε χώρες με ιδιαίτερα αυξημένο ποσοστό θανάτων, μόνον οι τυφλοί δεν το βλέπουν. Αν στη χώρα μας δεν παρατηρήθηκε εκατόμβη θανάτων στην πρώτη φάση δράσης του ιού, οφείλεται στα σωστά μέτρα που ελήφθησαν για τη μη επέκταση της πανδημίας, μεταξύ αυτών και ο βαθμός αυστηρότητας των μέτρων. Εντούτοις, ο ιός δεν νικήθηκε, ούτε μειώθηκαν τα κρούσματα μόλυνσης με την είσοδο του καλοκαιριού. Αντίθετα, παρατηρούμε αύξηση των κρουσμάτων προς το τέλος Αυγούστου, παρότι προβλέψεις των ειδικών ήταν υπέρ της μείωσης της δράσης του ιού. Αυτό έχει να κάνει με την είσοδο στη χώρα τουριστών και ελλήνων μεταναστών που ζουν σε χώρες με βαριά πανδημία; Δεν είναι τόσο εμφανές.
Κατά κοινή ομολογία, η αύξηση των κρουσμάτων αυτή την περίοδο οφείλεται στη μη συμμόρφωση των νεώτερων με τις συνιστώμενες προφυλάξεις, μεταβαλλόμενοι συχνά οι ίδιοι, ακούσια το πιο πιθανόν, σε φορείς της πανδημίας. Στο σημείο αυτό η υπεύθυνη πολιτεία, με όλα τα συμμετέχοντα στον αγώνα στελέχη της, αντιμετωπίζει ένα παράγοντα διόλου ευκαταφρόνητο, θα έλεγα τον πιο σοβαρό: την ψυχολογία της νεολαίας. Δύσκολα ο νέος μπορεί να περιοριστεί σε οριοθετημένα πλαίσια, όταν προ του ιού οι ελευθερίες ήταν απεριόριστες. Είναι φυσικό, λοιπόν, να μην αντέχει καραντίνες και λονκτάουν. Αντίθετα, βρίσκει τρόπους διεξόδου και ομαδικής συνάντησης με συνομηλίκους, οπότε μέσα στους συνωστισμούς των πάρτι ακυρώνονται όλα τα μέτρα κατά της πανδημίας.
Πολύ δυσάρεστη, αλγεινή θα έλεγα εντύπωση έχει καταγραφεί από ομολογίες κάποιων, ακόμη και ενηλίκων, που απορρίπτουν παντελώς την ύπαρξη και τον κίνδυνο του κορωνοϊού. Επίσης, άλλοι αντί της σύμπνοιας και του κοινού αγώνα, διατυπώνουν μομφή κατά των διαχειριστών της θανατηφόρου κρίσης για σφάλματα και παραλείψεις. Όλα αυτά τα χαρακτηρίζω ως ελαφρότητα και απερισκεψία, τίποτε άλλο!
Χρειάζεται επαγρύπνηση και συνεπής εφαρμογή των προτεινόμενων μέτρων, ώστε να αποφύγουμε φθινοπωρινή έξαρση της πανδημίας. Όσον δε αφορά στο εμβόλιο, φαντάζει ως μακρινή υπόθεση. Έως ότου εξασφαλιστεί με αυτό η καθολική κάλυψη από τον κίνδυνο μόλυνσης, οφείλουμε όλοι να είμαστε σε ετοιμότητα, μακριά από επιπόλαιες στάσεις και συμπεριφορές. Η ζωή είναι πολύτιμο και αναντικατάστατο αγαθό, για να την προσφέρουμε βορά στον κορωνοϊό!
Προσωπικά θα ήθελα να στείλω ένα πατρικό μήνυμα προς τη νέα γενιά: Να φανεί συνετή, εγκρατής και υπομονετκή. Να τηρεί τα προτεινόμενα από τους αρμόδιους μέτρα, ώστε όλοι από κοινού να εκμηδενίσουμε το θανάσιμο κίνδυνο του κορωνοϊού. Να σκεφτούν ότι περισσότερο κινδυνεύουν οι γονείς τους και οι παππούδες τους, γενιές-προστάτες, βοηθοί, συνεργάτες και πηγές με εμπειρίες, χρήσιμες για όλους.
Γιάννης Γουργιώτης
