Γράφει η Χριστίνα Πρίμπα...

Σε τούτη την επετειακή μέρα της φετινής χρονιάς  καλούμαστε  να αποδείξουμε τον πατριωτισμό μας με έναν, ομολογουμένως ,ιδιαίτερο  τρόπο . Να αγωνιστούμε όχι με τουφέκια αλλά με διαφορετικά  όπλα...τα μέτρα προστασίας . Να αποτινάξουμε την ανευθυνότητα και τον ωχαδελφισμό και να αποδείξουμε ότι νοιαζόμαστε στοιχειωδώς για την ζωή των δικών μας και των συνανθρώπων μας .

Η οικονομική δυσχέρεια των προηγούμενων ετών και η κοινωνική κρίση που αυτή επέβαλε ,μας έβαλε στην αδράνεια ως λαό και έπληξε την εθνική μας συνείδηση . Ακολούθησε η πρωτόγνωρη υγειονομική λαίλαπα ,που στο πέρασμά της ,ισοπέδωσε ο,τι είχε απομείνει όρθιο στην ψυχολογία μας .

Άραγε το σθένος  της ελληνικής ψυχής που πήγε ;

Αυτή η φλόγα που καίει στην καρδιά του Έλληνα , το συλλογικό αίσθημα που σε συνθήκες κρίσης αναβιώνει ...πού είναι τώρα που το έχουμε περισσότερο ανάγκη από ποτέ ;

Εμπρός σε αυτό τον αόρατο εχθρό  ,δεν έχουμε καμία άλλη εναλλακτική  παρά μόνο να είμαστε ενωμένοι και συναισθανόμενοι ο ένας τον άλλο . Να παλέψουμε το «θεριό» και να το νικήσουμε !

Χρόνια πολλά !

«Για εμάς η Ελλάδα είναι αυτές οι στεριές οι καμένες στον ήλιο κι αυτά τα γαλάζια πέλαγα με τους αφρούς των κυμάτων, είναι τ' άσπρα σπιτάκια τ' ασβεστωμένα και τα ταβερνάκια και τα τραγούδια τις νύχτες με το φεγγάρι πλάι στην ακροθαλασσιά ή κάτω από κάποιο πλατάνι. Είναι οι πατεράδες μας κι οι παππούδες μας με το τουφέκι στο χέρι, αυτοί που λευτερώσανε την πατρίδα μας και πιο πίσω, πιο παλιά, όλοι μας οι πρόγονοι που κι αυτοί ένα μονάχα είχανε στον νου τους - όπως κι εμείς σήμερα: τον αγώνα για τη λευτεριά».
Οδυσσέας Ελύτης

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΡΙΜΠΑ