ΠΟΛΕΜΟΣ
Πάλι η Μάρω* στο ζουριό*
Πάλι στην καραντίνα
Και ο ιός σαν το θεριό
Κι ο φόβος μας ρουτίνα.
Ξανά-μανά στη φυλακή
Με ανοιχτές τις θύρες
Και η καρδιά κι η λογική
Μαυροφορούν σαν χήρες.
Οι εφευρέσεις κι οι μαγκιές
Σωθήκαν απ’ το νου μας
Μέχρι κι αυτός ο καναπές
Βρίζει τους πισινούς μας.
Και η αχόρταγη θανή
Βρίσκεται σε μεθύσι
Και σκάβει με το τζι σι πι
Το φτυάρι τα ’χει φτύσει.
Κι οι νεολαίοι του χαβά
Την τρέλα κάνουν σούζα
Κι αναζητούν μιαν απλωσιά
Για πάρτι τους με ούζα.
Και στη δομή ο γέροντας
Με την ψυχή στο στόμα
Βλέπει πως ο Αχέροντας
Πιάνει πολλούς ακόμα.
Κι ο μασκοφόρος μας λαός
Θεριεύει μες στη φάκα
Και νιώθει τόσο δυνατός
Που θε να φάει τη γάτα.
Πριν πέσει η πρώτη ντουφεκιά
Στον πόλεμο φοβάσαι
Κι όμως μετά απ' τη χαλασιά
Μες στα κορμιά… κοιμάσαι.
*Ζουριό: Το κενό κάτω απ’ τη μυλόπετρα. Εκεί πήγαινε η κυρά
*Μάρω: η αλεπού να γλύψει ψήγματα αλεύρου.
Λαμία 11/11/2020
Χ.Τ. ο Βιτ΄λιωτης
