Πόλεμος συνδικαλιστάδων και μεγάλο μπάχαλο στην ΕΛ.ΑΣ. (του Δημήτρη Κακαβά)

Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη, 04 Φεβρουαρίου 2021 10:37 Πόλεμος συνδικαλιστάδων και μεγάλο μπάχαλο στην ΕΛ.ΑΣ. (του Δημήτρη Κακαβά)

Γράφει ο Δημήτρης Κακαβάς...

Παρακολουθώντας την επικαιρότητα, στέκομαι με έκπληξη στα όσα διαδραματίζονται στον χώρο της ΕΛ.ΑΣ. τις τελευταίες ημέρες. Ως παλαιός συνδικαλιστής, με μια καριέρα 22 ετών στις αγωνιστικές επάλξεις της κλαδικής διεκδίκησης, αισθάνομαι πικρία, λύπη και αηδία για όλα αυτά τα τσιρκολίκια.

   Δυστυχώς τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα, δίνουν έναν τόνο εμφυλίου στους κόλπους των συνδικαλιστών! Ανακοινώσεις επί ανακοινώσεων και ανούσιες κατηγορίες και αιτιάσεις. Όλοι αυτοί, ή μάλλον αρκετοί απ’ αυτούς, που μοστράρουν το προσωπείο του συνδικαλιστικού εκπροσώπου, καμία σχέση έχουν με τον συνδικαλισμό, τους αγώνες και την ουσιαστική εκπροσώπηση των επαγγελματικών συμφερόντων των αστυνομικών.

   Ο «πόλεμος» ξέσπασε με αφορμή το Νομοσχέδιο για την αστυνόμευση των πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων! Σύμφωνα με αυτό, 1.000 Ε/Φ θα προσληφθούν για την αστυνόμευση των χώρων αυτών, οι οποίοι με ένα ταχύρυθμο σεμινάριο θα μπορούν να συντάσσουν και προανακριτικές πράξεις!

   Η Ομοσπονδία των αστυνομικών, από την άλλη διαχωρίζει την θέση της, ισχυριζόμενη (έχει ένα δίκιο) ότι η αστυνόμευση των ακαδημαϊκών εγκαταστάσεων δεν θα πρέπει να αναληφθεί από την ΕΛ.ΑΣ. αλλά από ξεχωριστό Σώμα.

   Την ίδια ώρα το σωματείο των ειδικών φρουρών καταγγέλλει τους συνδικαλιστές της Π.Ο.ΑΣ.Υ. ότι … στέκονται εμπόδιο στην επαγγελματική αποκατάσταση 1.000 νέων ειδικών φρουρών, που δεν υπηρετούν τώρα στο Σώμα, άρα ούτε τους εκπροσωπούν αλλά ΘΑ ΠΡΟΣΛΗΦΘΟΥΝ! Και να οι μεγαλόστομες μπαρούφες περί υποκρισίας, διακρίσεων και ανάγκης αναγνώρισης των υπηρεσιών που προσφέρουν οι ειδικοί φρουροί. Λες και θα μπορούσε κάποιος να παραγνωρίσει ή να ακυρώσει την χρήσιμη εμπλοκή και συμμετοχή των Ε/Φ σε όλες τις σημαντικές επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ.

   Ας δούμε όμως ποια είναι τα δεδομένα σχετικά με το ζήτημα αυτό, με μια κανονική, ΑΛΗΘΙΝΗ ματιά. Έχουμε και λέμε:

  • Η αστυνόμευση των Πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων, αν και επιτακτική, καλό θα ήταν να αναληφθεί από ξεχωριστό Σώμα και όχι την ΕΛ.ΑΣ. Κοινή παραδοχή βέβαια είναι ότι η εγκληματικότητα στους χώρους αυτούς είναι τόσο υψηλή που η ΕΛ.ΑΣ. είναι η μόνη που μπορεί να ανταποκριθεί. Τουλάχιστον στην αρχή.
  • Οι Ε/Φ προσελήφθησαν με αρμοδιότητα την φύλαξη (σκοπιά) προσώπων και εγκαταστάσεων. Βασικό σημείο για την Αιτιολόγηση της ανάγκης πρόσληψης τους τότε (1998), είχε προβληθεί η απεμπλοκή αστυνομικών, από την φύλαξη «στόχων» για να αποδοθούν στην πάταξη της εγκληματικότητας. Σχέδιο που ουσιαστικά ουδέποτε υλοποιήθηκε. Σχεδόν αμέσως οι Ε/Φ άρχισαν να διατίθενται σε όλες τις αστυνομικές υπηρεσίες. Καλύπτοντας έτσι τα όποια κενά υπάρχουν και προσφέροντας στην ενεργή αστυνόμευση. 
  • Όπως προβλέπεται στο (νέο) Νομοσχέδιο, οι νέοι Ε/Φ θα μπορούν να ασκούν ανακριτικά καθήκοντα,! Αυτό είναι παράτυπο, άδικο και αντιδεοντολογικό. Κι αυτό γιατί από το 1995 που θεσπίστηκε η κατάταξη των αστυνομικών μέσω Πανελλαδικών εξετάσεων, ο στόχος ήταν η αναβάθμιση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών και της εν γένει ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ τους αλλά και της δυνατότητας να ενεργούν προανακριτικές πράξεις. Γι’ αυτό τον λόγο και η φοίτηση τους προσδιορίστηκε στα 2,5 χρόνια που και αυτά από την ακαδημαϊκή χρονιά 2021-2022 αυξάνονται σε 3 χρόνια! Ποια λοιπόν η ανάγκη, ή έστω χρησιμότητα, της «Άρπα-Κόλα» ανάδειξης κάποιων Ε/Φ σε ανακριτικούς υπαλλήλους με 3μηνο σεμινάριο; Εφόσον ο σχεδιασμός περιλαμβάνει Ανακριτικούς Υπαλλήλους,, υπάρχουν οι αστυνομικοί απόφοιτοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της Αστυνομικής Ακαδημίας.

   Η εκτόξευση λαϊκίστικων τσιτάτων περί «γυρνούν την αστυνομία πίσω..» και «δήθεν ανωτατοποίησης» της Αστυνομικής Ακαδημίας, είναι απλά ανοησίες λόγω έλλειψης επιχειρημάτων. Κάποιοι προχώρησαν ακόμα και στον ηλιθιωδέστατο ισχυρισμό ότι η αύξηση της Ακαδημαϊκής φοίτησης, είναι απλά ένα βάρος στον «σβέρκο» των αστυνομικών.  Ξεχνούν ή μάλλον καλύτερα, θα πω εγώ, ότι ΑΓΝΟΟΥΝ όλοι αυτοί οι κάποιοι τους αγώνες που δώσαμε αρκετοί από εμάς τους πρωτεργάτες του συνδικαλιστικού κινήματος στα Σώματα Ασφαλείας, για την αναβάθμιση της κατάρτισης και παρουσίας του Έλληνα Αστυνομικού. Και αρκετοί από εμάς τότε διωχθήκαμε άδικα όσο και ΑΓΡΙΑ για τον αγώνα  αυτόν. Και νικήσαμε. Κόντρα σε κάθε «πονηρίδη» που τον βόλευε το υφιστάμενο τότε καθεστώς.

   Με ποιο δικαίωμα και πόσο θράσος εμφανίζονται σήμερα κάποιοι να απαξιώσουν, όχι τον αγώνα τον δικό μας, αλλά την κοπιώδη προσπάθεια των παιδιών και των οικογενειών τους που επί 3 τουλάχιστον χρόνια έφτασαν, στα όρια της αντοχής τους για να μπορέσουν να επιτύχουν την εισαγωγή τους στην ΕΛ.ΑΣ. μέσω των Πανελλαδικών εξετάσεων; Και στην συνέχεια να υποστούν, με ενθουσιασμό είναι αλήθεια, την 3ετή ή 4ετή εκπαίδευση στις Αστυνομικές Ακαδημίες! Για να πουν τι; Ότι είναι αδικία να μην γίνεται ανακριτικός υπάλληλος ένας Ε/Φ με 3μηνο σεμινάριο; Και είναι δίκαιο αυτό; Η οποιαδήποτε απόπειρα «ακύρωσης» της ακαδημαϊκής τους κατάρτισης ή εξομοίωσης των δύο, είναι απλά βλακωδώς απαξιωτική και εκ του πονηρού τιθέμενη. Και όλοι αυτοί, είναι τουλάχιστον αναρμόδιοι και σίγουρα άσχετοι με το επάγγελμα του αστυνομικού. Όπως άσχετοι είναι και σε ότι αφορά την συνδικαλιστική δράση και τα συνδικαλιστικά ιδεώδη.

    Καθήκον των «εκπροσώπων» των Ε/Φ, των αστυνομικών όπως και κάθε άλλου συνδικαλιστή που σέβεται και εκτιμά τον αγώνα που του ανατέθηκε, είναι η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων του κλάδου τους και όχι η «επίθεση» και «κατάληψη» των εργασιακών αντικειμένων άλλων επαγγελματιών του χώρου.

    Οι τραμπουκισμοί, οι θεατρινίστικες λιποθυμίες μπροστά στις κάμερες, η διεκδίκηση πληθώρας ΧΑΡΙΣΤΙΚΩΝ ιεραρχικών βαθμών χωρίς αξιολόγηση και οι κουτοπόνηρες διεκδικήσεις αμοιβών για υποτίθεται εξαιρετικές υπηρεσίες σε έκτακτα γεγονότα όπως η πανδημία, δεν είναι συνδικαλισμός. Ο θυμόσοφος λαός αυτά τα λέει ΓΥΦΤΙΛΙΚΙΑ!

    Και αυτοί που κάνουν τα γυφτιλίκια δεν είναι συνδικαλιστές. Είναι απλά … συνδικάλες! Κάποιοι καλοβολεμένοι τύποι, μέλη πολιτικών κομμάτων που με την εμφανή ή αφανή υποστήριξη τους, εκλέγονται στα συνδικαλιστικά αξιώματα … ΔΙΑ ΒΙΟΥ! Ναι. Ακριβώς έτσι. Για ολόκληρη την διάρκεια του επαγγελματικού τους βίου. Με μία και μόνη αρμοδιότητα. Την διατήρηση της «σημαίας». Όχι του αγώνα. Την σημαία του κόμματος. Και βέβαια το «φαινόμενο» δεν περιορίζεται σε ένα πολιτικό χώρο, αλλά σε όλους! Και έχουν το θράσος όλοι αυτοί να μιλούν για δικαιοσύνη, για δικαιώματα, για εκσυγχρονισμό και «νέα μυαλά»!

Ωχριά μπροστά τους κι αυτός ο Γκαίμπελς.

Δημήτριος Χρ. Κακαβάς

Προσαρμοσμένη αναζήτηση