Είναι κάτι πράγματα στη ζωή τα οποία αν δεν βιώσεις δεν θα μπορέσεις να τα καταλάβεις ποτέ, όσο κι αν προσπαθήσεις. Πράγματα που καταρχήν φαίνονται εύκολα και απλά, όμως αν τύχει και με αυτά καταπιαστείς βλέπεις τις δυσκολίες τους, θολώνουν το μυαλό σου.  Όλοι ξέρουν μόνο να κάνουν κριτική όμως ποτέ δεν τα αγγίζουν γιατί αν πας πολύ κοντά, μάλλον σε  τσουρουφλίζουν.  Το έχω γράψει πολλές φορές πώς πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος που έρχεται πάνω στη γη κουβαλάει μαζί του και μία αποστολή, για κάτι είναι φτιαγμένος.

 Μέσα στα ελαττώματα και τα προτερήματα του καθενός μας  είναι και κάποιο μικρόβιο που φωλιάζει μέσα μας,  για όλη τη ζωή μας.  Υπάρχουν άνθρωποι όπου το μικρόβιο αυτό τους οδηγεί σαν ένστικτο στο δρόμο το σωστό, τον δρόμο της δημιουργίας. Αυτό συντελεί στην επιτυχία ή όχι, σε ότι κι αν καταπιαστεί σε ότι κι αν διαλέξει.

Ένας τέτοιος άνθρωπος με το χάρισμα της δημιουργίας παρουσιάστηκε εδώ και μερικά χρόνια στην πόλη μας, σαν μάνα εξ ουρανού φέρνοντας την ελπίδα.  Συνάμα όμως έτυχε να είναι και  φίλος του ποδοσφαίρου.  Χωρίς τυμπανοκρουσίες και  ιαχές  ανέλαβε τα ηνία της ποδοσφαιρικής ομάδας της πόλης μας με μοναδικό όραμα να την βγάλει στην επιφάνεια, να πρωταγωνιστήσει.  Την πήρε από μία κατηγορία μικρή που «βολόδερνε» για 60 περίπου χρόνια,  την αναδόμησε και μέσα σε μία τριετία κατόρθωσε να την ανεβάσει στο πρώτο το σκαλί, την έφερε στην Super league. 

 Το επίτευγμα αυτό στα χρονικά της πόλης μας είναι μοναδικό και σε αυτόν τον άνθρωπο τον Πανουργιά Παπαϊωάννου αξίζουν Συγχαρητήρια πολλά από όλους μας, καθώς και ένα Εύγε από την πόλη. 

 Τέτοιες πράξεις θα πρέπει να επιβραβεύονται ανάλογα για να δώσουν κίνητρο και σε άλλους πετυχημένους επιχειρηματίες που θα ήθελαν να προσφέρουν στην πόλη μας, την όμορφη Λαμία .

Για να κάνεις όμως ένα τέτοιο εγχείρημα χρειάζεται να έχεις κότσια, όραμα,  να διαθέτεις χρήμα όμως το κυριότερο επιμονή και υπομονή και χάρισμα ηγέτη.  Το ρίσκο στα οράματα αυτά είναι πολύ μεγάλο γιατί έχεις να κάνεις με πολλούς παράγοντες, όπως επίσης και με διαφορετικούς ανθρώπινους χαρακτήρες. Αυτό σημαίνει φθορά στην τσέπη σου, φθορά και στην υγεία σου .

Τα γράφω όλα αυτά γιατί κατά καιρούς έχω υπηρετήσει από πολλά πόστα την ομάδα αυτή και ξέρω από πρώτο χέρι τις δυσκολίες τις πολλές και το άγχος που βιώνεις.

 Κλείνοντας πιστεύω πως ο δήμαρχος της πόλης μας έχει υποχρέωση ως εκπρόσωπος του λαού να τιμήσει ανάλογα τον άνθρωπο αυτόν γιατί έκανε πραγματικότητα ένα όνειρο όλων μας και είδαμε την ομάδα της πόλης μας να κυριαρχεί μέσα στα γήπεδα ως μία ομάδα πρότυπο, ομάδα από ατσάλι.

Αθανάσιος Κάππος