Γράφει ο Γεώργιος Γαλανός ...
Ένα από τα κύρια θέματα που μια πολιτισμένη κοινωνία πρέπει και υποχρεώνεται να αντιμετωπίσει ιεραρχήσει στις προτεραιότητές της με σεβασμό στην Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια είναι η προστασία με κάθε νόμιμο αστυνομικό δικαστικό αυτοδιοικητικό πολιτικό θεσμικό τρόπο των αδύναμων ηλικιωμένων σεβάσμιων γερόντων συμπολιτών μας! Είτε διαμένει στο χωριό είτε στην πόλη είτε πολύ περισσότερο η Ζωή τα έφερε έτσι ώστε να ζει μοναχικά !
Παρακαλουθούμε λοιπόν στις μέρες μας στα Μ.Μ.Ε Άνθρωποι μονάχοι γέροντες και γερόντισσες να "πέφτουν" θύματα ανελέητου ξυλοδαρμού - ληστειών - προσβολών - κακοποίησης από νταήδες που ηλικιακά θα μπορούσε να ήταν παιδιά τους ή εγγόνια τους!
Ένας φυσιογνωμιστής θα μπορούσε εύκολα να μας δώσει τα χαρακτηριστικά αυτών των "ανθρώπων" που επιτίθενται σε ηλικιωμένους...δηλοί στην ψυχή και στο πνεύμα "δυνατοί" στην κακία να βασανίζουν έναν αδύναμο πια Άνθρωπο με πρόθεση ακόμα και τον θάνατό του, καθόσον ο ηλικιωμένος πλέον δεν ζει με αποθέματα νεότητας αλλά με ισχνές δυνάμεις ευάλωτος στον χρόνο και στην κάθε είδους κακοποίηση ψυχική πολλώ δε μάλλον σωματική !
Τα εγκλήματα τα συναντάμε αδιακρίτως σε καταστάσεις ενδοοικογενειακής βίας ενίοτε μεταξύ συγγενών σε περιπτώσεις διάπραξης αδικημάτων ληστειών σε "ξεκαθάρισμα προσωπικών λογαριασμών" που είτε έρχονται από το παρελθόν είτε από το στιγμιαίο παρόν!
Στην καλύτερη των περιπτώσεων τα ηλικιωμένα θύματα γλυτώνουν από τα αφηνιασμένα κτηνώδη αντικοικωνικά ένστικτα των θητών τους και αφού συγκεντρώσουν με κόπο όλες τις ψυχικές τους δυνάμεις παρουσιάζονται σε μια δικαστική αίθουσα ψυχολογικά ράκη πλέον για να αποδείξουν επαναλάβουν τα όσα σκληρά εφιαλτικά βιώματα έζησαν! Φυσικά οι δικαστές έμπειροι επιστήμονες της δικαιοσύνης γνωρίζουν και βάζουν τα πράγματα στην θέση τους επί της αρχής και επί του τέλους με ακριβοδικαιότητα επιβάλλοντας ποινές τόσο παιδαγωγικού χαρακτήρα όσο και παραδειγματισμού για επίδοξους νταήδες του μέλλοντος!
Για όσους/ες όμως δεν κατάφεραν από αποτρόπαιες πράξεις βασανισμού ξυλοδαρμού σκληρού προπηλακισμού να επιβιώσουν χάνοντας την μάχη για την Ζωή "έφυγαν" από αυτό τον κόσμο με τον πιο φρικτό τρόπο...γνωρίζοντας μοιραία την ακριβή ώρα του θανάτου τους δυστυχώς μη μπορώντας να την αποτρέψουν.
Η κοινωνία μπροστά σε τέτοια επαναλαμβανόμενα φαινόμενα θα πρέπει να εκγρηγορεί, βάζοντας πλάτη στήριξης σε αδύναμους - μοναχικούς συνανθρώπους μας που ζουν πέρα από τις μικρές σωματικές ψυχικές δυνάμεις τους, προσβλέποντας ελπίδα Ζωής συμπόνοιας στην Ανθρωπιά διορατικότητα καλοσύνη όλων ημών εξασφαλίζοντας την ατομική - προσωπική ασφάλειά τους...στην συνοικία στην γειτονιά στο χωριό στο διπλανό από εμάς σπίτι οπουδήποτε !
Οι κοινωνικές αυτοδιοκητικές αστυνομικές υπηρεσίες δομές κατά κανόνα παρέχουν αποτελεσματικό έργο προστασίας στους αδύναμους ηλικιωμένους συμπολίτες μας, εμείς όλοι οφείλουμε όμως 24 ώρες το 24ωρο να καλύπτουμε όλα τα κενά...ο ρόλος αυτός αδιαφιλονίκητα ανήκει αποκλειστικά στους οικείους πρωτίστως αν υπάρχουν...ο ρόλος δε της δικαιοσύνης που όλοι προσδακάμε είναι αμείλικτα να τιμωρεί με την εσχάτη των ποινών..τα ειδεχθή αυτά εγκλήματα και τους πρωταγωνιστές τους, ήτοι όσους για λόγους μικροψυχίας πλουτισμού κ.ο.κ ξυλοκοπούν βασανίζουν δολοφονούν αδύναμα γεροντάκια που η μόνη δύναμη που διαθέτουν είναι να μπορούν απλώς να αυτοεξυπηρετούνται,αν μπορούν και αυτό...!
Γεώργιος Γαλανός
