ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Ασύμμετρη* Πρωταπριλιά
Εαρινή μας γέννα
Φέρε μας φέτος μια χαρά
Νισάφι τα θλιμμένα.
Αν κάποτε εξαφανιστεί
Η φτώχεια απ’ το παζάρι
Και πότε θα ξεφορτωθεί
Ο Έλλην το νταμάρι;
Αν θα ’ρθει εκείνος ο καιρός
Να φτάνουν δυο φιλάκια
Να μας κουράρει ο γιατρός
Με δίχως φακελάκια.
Πες μας και για τη σίτιση
Σάμπως και την παιδεία
Ως πότε η αφήγηση
Θα ’ναι μια κοροϊδία;
Πες μας γιατί Πρωταπριλιά
Το ψέμα έχεις πουλήσει;
Κι όλες οι μέρες στη χρονιά
Μας έχουνε ξεσκίσει;
Κι ως πότε ο φόβος θα τρυπά
Του νου μας το ταβάνι
Και θα μας σφίγγει την καρδιά
Ο θόρυβος που κάνει;
Και προπαντός Πρωταπριλιά
Πες μας κι ας είναι ψέμα
Πως στην απάνω γειτονιά
Σταμάτησε το αίμα.
Και τρέξε στ’ ασυνόδευτο
Πεντάρφανο κοτσύφι…
Και δος του ένα χαμόγελο
Και γίνε «παραμύθι».
Λαμία 30/03/2022
Χ.Τ ο Βιτ’λιώτης
Ασύμμετρος* Mεταφ: με αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά
