ΣΠΟΡΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
Να γράψω κάτι θα ΄θελα
για έναν ρασοφόρο
που πέρασε απ’ τον τόπο μας
και έριξε τον σπόρο.
Τέτοιους σπόρους χρειάζεται
τώρα η κοινωνία,
ν’ ανθήσουν μες την άνοιξη
για να ΄ρθει ισορροπία.
Ήταν ιεροκήρυκας
απ’ τον Θεό σταλμένος,
Μητροπολίτης Νίκαιας,
μετά εντεταλμένος.
Τον λέγανε Γεώργιο,
Παυλίδης το επίθετό του,
μιλούσε οικουμενικά
σ’ όλο το ποίμνιό του.
Ήταν γλυκός σαν άγγελος
τα χείλη κελαηδούσαν,
κήρυττε και εσύ έλεγες
Θεοί πως σου μιλούσαν.
«Αν έχεις πίστη στο θεό
μα και στον εαυτό σου,
ο δρόμος είναι ανοιχτός
για κάθε όνειρό σου.»
Μας έλεγε για της ζωής
όλα τα μονοπάτια
τα εύκολα, τα δύσκολα
και αυτά που «βγάζουν μάτια».
Τέτοιες ήταν οι διάτες του
και τα λεγόμενά του,
που ταίριαζαν απόλυτα
με το «ανάστημά» του.
Είχε ένα λόγο πύρινο
φωτιά της καλοσύνης,
σου έβαζε μες την ψυχή
σπόρους δικαιοσύνης!
Τέτοια μυαλά χρειάζονται
φορείς της εξουσίας,
να δώσουν τώρα στον λαό
σπόρους δημιουργίας!
Αθανάσιος Κάππος
30/3/2024
