Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για την αλλαγή στο ισχύοντος συστήματος επικουρικής ασφάλισης και την μετατροπή του από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό. Μέχρι το τέλος του χρόνου η κυβέρνηση θα έχει παρουσιάσει το σχέδιό της, το οποίο και θα τεθεί σε διαβούλευση και θα γίνει νόμος του κράτους τους πρώτους μήνες του 2021.

Η κυβέρνηση με τον τρόπο αυτό θα κάνει πράξη μία βασική της προεκλογική εξαγγελία. Το νέο σύστημα θα ισχύσει υποχρεωτικά για όλους τους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, ενώ θα είναι προαιρετικό για τους νυν εργαζομένους που είναι μικροί σε ηλικία και έχουν σχετικά λίγα χρόνια ασφάλισης. Παράλληλα στο νέο κεφαλαιοποιητικό σύστημα θα μπορούν να ενταχθούν ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες.

Το μεγάλο αγκάθι στην μετάβαση από το αναδιανεμητικό σύστημα στο κεφαλαιοποιητικό είναι το «κόστος μετάβασης» που υπολογίζεται μεταξύ 35 και 55 δισ. για τα επόμενα 50 χρόνια, κόστος το οποίο θα είναι ετεροβαρές, δηλαδή σχετικά μικρό στα πρώτα χρόνια της μετάβασης το οποίο με το πέρασμα του χρόνου θα αυξάνεται.

Σύμφωνα με τον υφυπουργό Εργασίας Πάνο Τσακλόγλου το κόστος αυτό θα καλυφθεί από τρεις βασικές πηγές χρηματοδότησης.

• Το μέρισμα της ανάπτυξης. Από επενδύσεις, αύξηση της απασχόλησης κλπ.
• Χρήματα που έχουν παρακρατηθεί στο πρόσφατο παρελθόν για ανάλογες περιστάσεις, ΑΚΑΓΕ και
• Τον κρατικό προϋπολογισμό

Όπως σημειώνει ο Π. Τσακλόγλου, στην αντίθετη περίπτωση θα έπρεπε οι νυν εργαζόμενοι να πληρώσουν δύο φορές, πράγμα που είναι άδικο και δεν μπορεί να συμβεί.

Πως θα λειτουργεί το κεφαλαιοποιητικό σύστημα

Για τους νέους εργαζομένους θα δημιουργηθεί ένας ατομικός «κουμπαράς», όπου οι επικουρικές τους εισφορές, της τάξης του 6% σήμερα, θα αθροίζονται, θα τοκίζονται και θα επενδύονται. Τη διαχείριση πιθανότατα θα την έχουν ιδιώτες, αλλά το σύστημα θα είναι υπό την αιγίδα του δημόσιου επικουρικού φορέα. Οι ασφαλισμένοι θα μπορούν να επιλέγουν χαρτοφυλάκια διαβαθμισμένου επενδυτικού κινδύνου, που δυνητικά θα αλλάζει με βάση και την ηλικία των ασφαλισμένων (υψηλότερο επενδυτικό ρίσκο για τους νεότερους, χαμηλότερο για τους μεγαλύτερους σε ηλικία).

Ποιοι θα συμμετάσχουν

Στο νέο σύστημα θα ενταχθούν όλοι οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας, ενώ προαιρετικά θα μπορούν να εισέλθουν και οι νέοι εργαζόμενοι, δηλαδή όσοι έχουν λίγα χρόνια ασφάλισης. Την ίδια δυνατότητα, βάσει των προτάσεων που επεξεργάζονται στη Γενική Γραμματεία Κοινωνικών Ασφαλίσεων, θα έχουν και ομάδες εργαζομένων για τις οποίες σήμερα δεν προβλέπεται επικουρική ασφάλιση, κατά κύριο λόγο ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες. Τόσο οι ήδη εργαζόμενοι, νέοι σε ηλικία ή σε έτη ασφάλισης, όσο και οι μη μισθωτοί θα μπορούν να ενταχθούν στο νέο σύστημα εθελοντικά. 

Σύμφωνα με πληροφορίες εξετάζεται το ενδεχόμενο να υπάρχει ένα ελάχιστο εξασφάλισης του αρχικού κεφαλαίου, υπό τη μορφή εγγύησης από το κράτος. Ασφαλιστική κάλυψη θα υπάρχει, άλλωστε, τόσο για τον κίνδυνο θανάτου όσο και αναπηρίας. Αυτό βέβαια θα συνεπάγεται ελαφρά χαμηλότερες αποδόσεις.

Μιλώντας, στο διαδικτυακό συνέδριο του Κύκλου Ιδεών, η Ελλάδα Μετά(;) την Πανδημία, ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Πάνος Τσακλόγλου, αφού επεσήμανε ότι η Ελλάδα και μετά τις παρεμβάσεις της τελευταίας 10ετίας, εξακολουθεί να έχει την υψηλότερη συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ στην Ε.Ε., πέριξ του 16,5%, με τα ελλείμματα του συνταξιοδοτικού συστήματος να ξεπερνούν το 10% του ΑΕΠ, τάχθηκε υπέρ ενός «νέου κοινωνικού συμβολαίου» με στόχο την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των νέων εργαζομένων και χωρίς να θιγούν τα δικαιώματα των παλαιών (νυν συνταξιούχων).

Σύμφωνα με τον υφυπουργό, το υφιστάμενο αμιγώς διανεμητικό σύστημα –τόσο στις κύριες όσο και στις επικουρικές συντάξεις– δεν ευνοεί τις επενδύσεις και την ανάπτυξη, είναι υπερβολικά εκτεθειμένο στο «δημογραφικό κίνδυνο» τόσο όσον αφορά τη γήρανση του πληθυσμού όσο και την υπογεννητικότητα, ενώ έχει χάσει την εμπιστοσύνη των νέων. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, στη συζήτηση με τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργό Τάσο Γιαννίτση και τον καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Μιλτιάδη Νεκτάριο, από το 2000 έως σήμερα, τα 4/5 της συνολικής αύξησης του δημόσιου χρέους παρήχθη από τα ελλείμματα του ασφαλιστικού συστήματος.  

Για τις δυσκολίες του εγχειρήματος μίλησε και ο πρώην υπουργός Τάσος Γιαννίτσης, αναφερόμενος χαρακτηριστικά στην άβυσσο που διαχρονικά και διακομματικά χωρίζει ένα αξιόπιστο ασφαλιστικό, από ένα ασφαλιστικό που να είναι πολιτικά αποδεκτό, ενώ ο κ. Νεκτάριος, αφού άσκησε κριτική στην ασφαλιστική μεταρρύθμιση Βρούτση, τάχθηκε υπέρ της μερικής κεφαλαιοποίησης του συστήματος, όχι μόνο για τους νέους, αλλά και για τους μετά το 1992 ασφαλισμένους, βάσει της πρότασης του Πανεπιστημίου Πειραιά.

πηγή: newsit.gr