«Εργάζομαι στον Ιδιωτικό τομέα, είμαι 28 χρονών και θα ήθελα να σας αναφέρω την εμπειρία μου απ΄το Νοσοκομείο Λαμίας.

Την Τρίτη (11/9/18) είχα ένα εργατικό ατύχημα και πήγα εσπευσμένα στα Επείγοντα του ΓΝ Λαμίας, όπου μου παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και μου έκαναν τις απαραίτητες εξετάσεις, οι οποίες έκριναν απαραίτητη την εισαγωγή μου στην Ορθοπεδική Κλινική.

Παρέμεινα για ένα βράδυ χωρίς καμία ουσιαστική απάντηση από τον εφημερεύοντα γιατρό για το τι έχω και πως να το αντιμετωπίσω. Την επόμενη ημέρα πήρα εξιτήριο και χωρίς να μου δοθεί κάποια αγωγή από τον γιατρό, παρά μόνο να είμαι σχεδόν σε ακινησία, γύρισα σπίτι με πόνο στην σπονδυλική στήλη και χωρίς καν παυσίπονα.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, αρνούνται πεισματικά να μου δώσουν τις εξετάσεις μου, έτσι ώστε να μπορέσω να πάρω μία δεύτερη γνώμη και ειδικά από τον αδερφό μου που είναι γιατρός, εκτός Λαμίας.

Μετά από αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα σε γιατρούς, υπαλλήλους και Διοίκηση, απίστευτη ταλαιπωρία και γραφειοκρατία, βρίσκομαι στον ίδιο παρανομαστή.

Και ερωτώ: Έχουν το δικαίωμα να παρακρατούν τις εξετάσεις των ασθενών; Εγώ που πρέπει να βρίσκομαι σε ακινησία, θα πρέπει να ξανακάνω ακτινογραφία και μαγνητική; Δεν μπορώ να έχω μια δεύτερη γνώμη; Μπορούν να φέρονται σαν να είναι κτήμα τους στο Δημόσιο Νοσοκομείο;

Φυσικά θα πρέπει να διαχωρίσω τους γιατρούς και νοσηλευτές των Επειγόντων, με την άριστη συμπεριφορά και περίθαλψή τους, από τους κυρίους των υψηλών ορόφων που έγιναν γιατροί αλλά ξέχασαν να είναι άνθρωποι!!»

Αναγνώστρια