Ο Θανάσης από το δίπλα μαγαζί με έπιασε ένα απόγευμα Παρασκευής, την ώρα που άνοιγα το δικό μου.

"Εύη", μου είπε, "έχεις δει τώρα που κάνουν την ανάπλαση του κέντρου με κυβόλιθους, ε;"

"Ναι ρε συ", του απάντησα γεμάτη χαρά. "Θα κάνουν και το δικό μας το στενό λογικά."

"Αμ δε", με προσγειώνει αμέσως. "Σε εμάς δεν θα κάνουν τίποτα."

Οι "εμείς" είμαστε μια χούφτα ελεύθεροι επαγγελματίες και "το δικό μας το στενό" είναι η οδός Ανδρούτσου, ένα στενό που όπως είχα γράψει πιο παλιά, ήταν μέχρι πρότινος ξεχασμένο από Θεό και ανθρώπους.

"Έλα ρε Θανάση, δεν παίζει να μην είμαστε μέσα. Αποκλείεται", επιμένω εγώ.

"Ρώτησα", μου ξανα-απαντάει ο εδώ και μία πενταετία γείτονας. "Δ ε ν   ε ί μ α σ τ ε   σ ο υ   λ έ ω."

Έκατσα κι εγώ και το έψαξα από μόνη μου, επειδή έτσι μ' έμαθε ο πατέρας μου, όταν ακούω φήμες ή απόψεις ή ακόμη και γεγονότα, να τα τριπλο-ερευνώ πριν προχωρήσω σε οποιεσδήποτε διαπιστώσεις. Διάβασα όσα βρήκα για την ανάπλαση του κέντρου της Λαμίας, έφτιαξα κι έναν χάρτη επειδή μεγάλωσα σε χωριό και οι χωριάτες ξέρεις, καλώς ή κακώς, τον γάιδαρο ακόμη κι όταν τους τον χαρίζουνε, εννοείται ότι θα τον κοιτάξουν στα δόντια.

Περιττό να σου πω ότι εμάς στην οδό Ανδρούτσου, όχι μόνο γάιδαρο δεν μας έχουνε χαρίσει ποτέ, αλλά αν το έφερνε η ώρα και περνάγανε με το ζωντανό από το στενάκι μας μπορεί και να αλλάζανε δρόμο. Θα μου πεις, το γαϊδαράκι δε μασάει μία μπροστά στις πλούσιες λακκούβες ή στις τρύπες των υπονόμων της οδού Ανδρούτσου, αλλά τον τοίχο που μπορεί να πέσει και να το πλακώσει πού τον πας; Τα γκρεμίδια του στενού είναι εγκατελειμένα από δημόσιους φορείς και ιδιοκτήτες εδώ και δεκαετίες. Αποτελούν εκτός από εστίες μόλυνσης και σημεία εξαιρετικά επισφαλή καθώς η πρόσβαση μέσα σε αυτά είναι ανύπαρκτη έως και επικίνδυνη. Αυτό που το πάς;

Αλλά ξεφεύγω από το θέμα και το θέμα μου είναι, είπαμε, "οι εργασίες στο κέντρο της Λαμίας που αφορούν παρεμβάσεις και πλακοστρώσεις σε δρόμους οι οποίοι είναι πεζόδρομοι. Στις οποίες [εργασίες] οι δημοτικές αρχές δίνουν μεγάλη σημασία, γιατί ελπίζουν ότι με την πλήρη επάνοδο από την πανδημία, οι επιχειρηματίες θα βρουν ένα κέντρο διαφορετικό, πιο λειτουργικό, πιο φιλικό, το οποίο θα είναι πόλος έλξης για επισκέπτες και δημότες." Λόγια του δημάρχου μας κ. Καραΐσκου, σε πρόσφατη συνέντευξή του για τα τρέχοντα έργα.

"Τριάγωνον Λαμία Open Mall".

Αυτό είναι το όνομα της ανάπλασης του κέντρου της πόλης μας. Είδα μία ωραία φωτογραφία κάπου με πολύχρωμες σημαιούλες έξω από μαγαζιά και ένα αρκετά όμορφο, τακτοποιημένο, σχεδόν γιορτινό στήσιμο. Τώρα βέβαια, στην οδό Ανδρούτσου θα ήταν λίγο δύσκολο να βρεί κάποιος ένα επίπεδο σημείο να στήσει τις εν λόγω σημαιούλες και δεν συζητώ καν το ενδεχομενο του να καρφώσει κάτι στους σάπιους τοίχους χωρίς να φοβάται επικείμενη διάσειση, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Αλλά εντάξει, πάλι ξεφεύγω από το θέμα.

Επανέρχομαι, παραθέτοντας έναν (δικής μου κατασκευής) χάρτη του έργου [Α] όπου με πορτοκαλί χρώμα φαίνονται εκείνα τα στενά της Λαμίας τα οποία την ώρα που γράφω ετούτο το κείμενο πλακοστρώνονται ξανά με κυβόλιθους. Αν προσέξεις, όλα αυτά περικλείονται μέσα σε ένα τριγωνικό σχήμα. Υποθέτω ότι απο εκεί προήλθε το όνομα "Τριάγωνον". Αυτό βέβαια είναι προσωπική μου υπόθεση και ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με την πραγματικότητα. Αν υπάρχει κάποιος που διαβάζει αυτό το κείμενο και γνωρίζει (εμπεριστατωμένα) την προέλευση του ονόματος, τον/την θερμοπαρακαλώ να με διορθώσει.

Συνεχίζω λοιπόν το σκεπτικό μου και τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες και φτιάχνω άλλον έναν χάρτη [Β], του οποίου το μπλε χρώμα -που σχηματίζει αυτή τη φορά ένα κάπως τετράγωνο σχήμα- υποδεικνύει τους δρόμους που είναι ήδη πεζοδρομημένοι, και κατά την θητεία του παρόντος δήμαρχου, και επί προηγούμενων δημάρχων και γενικά από τον καιρό του Νώε τέλος πάντων.

Και θέτω το εξής ερώτημα: Αυτοί δεν αποτελούν κέντρο της Λαμίας; Όλες οι επιχειρήσεις που στεγάζονται σε αυτά τα ήδη πεζοδρομημένα στενά, δεν ελπίζουν κι αυτές κάποια στιγμή στη ζωή τους οι περιβάλλοντες χώροι "να γίνουν διαφορετικoί, πιο λειτουργικοί, πιο φιλικοί" και επομενως "πόλος έλξης για επισκέπτες και δημότες";

Θα μπορούσα να γράψω ένα σωρό πράγματα που τα έχω συζητήσει άπειρες φορές με τους υπόλοιπους μαγαζάτορες της οδού Ανδρούτσου. Ένα σωρό παράπονα, αιτήματα, προτάσεις. Αλλά όποιος θέλει να μας ακούσει ξέρει που να μας βρει όλους μαζί και τον καθένα μας χωριστά. Κι εμείς κάνουμε ό,τι μπορούμε προκειμένου να κινηθούμε μέσα από τα σωστά κανάλια ώστε να εισακουστούμε.

Δεν έγραψα αυτό το κείμενο για να εξασκήσω τις γραπτές μου φωνητικές χορδές. Το έγραψα για να ενημερώσω. Μπορεί και να το εκτυπώσω, να το δίνω σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που συμπεριλαμβάνουν το στενάκι μας στον περίπατό τους τα τελευταία τρία χρόνια, θαυμάζουν τη γραφικότητά του και το έχουν αγαπήσει σχεδόν όσο το αγαπούμε κι εμείς. Να τους το δίνω όταν έρχονται και μου απευθύνουν την αιώνια ερώτηση: "Μα γιατί αυτό στενό είναι έτσι παρατημένο; Είναι από τα πιο όμορφα στενά της Λαμίας". Η συνήθης απάντησή μου είναι πως αν νομίζουν τώρα ότι το στενό είναι παρατημένο, θα έπρεπε να το έβλεπαν πέντε χρόνια πιο πριν, όταν δεν είχε αναλάβει ακόμη ο κ. Καραΐσκος ο οποίος το 2020 φρόντισε για τον φωτισμό και την καθαριότητά του.

"Δεν θυμάμαι, δεν περνούσα παλιά απο δω", έρχεται και η ακόμη πιο συνηθισμένη ανταπάντηση. Αυτό που σου έλεγα πιο πριν. Ελάχιστοι περνούσαν παλιά από την οδό Ανδρούτσου. Γι αυτόν το λόγο το στενό ήταν αόρατο σε πολίτες και φορείς.

Αγαπητοί αναγνώστες και αναγνώστριες, θαμώνες του στενού μας και πελάτες του δικού μου μαγαζιού και των υπολοίπων της οδού Ανδρούτσου. Το κείμενο αυτό το γράφω για να σας ενημερώσω ότι το στενάκι μας δεν θα υποστεί καμμία ανάπλαση, αντίθετα, θα συνεχίσει να υποβάλλεται σε καθημερινή εξάρθρωση, μέχρι τελικής πτώσεων των χαλασμάτων και των εγκατελειμένων κτισμάτων του. Να προσέχετε πολύ όταν περνάτε απο εκεί με βροχερό καιρό, αν έχετε γαλότσες να τις παίρνετε μαζί σας και να έχετε το νου σας στο ανισόπεδο υπάρχον πλακόστρωτο και στις τρύπες στις οποίες μπαινοβγαίνουν κατσαρίδες. Στις μικρές τρύπες αναφέρομαι. Τις μεγάλες όταν δεν βρέχει, εντάξει, αν προσέξετε λίγο τις βλέπετε κιόλας. Επίσης, αν είστε από αυτούς που γκρινιάζουν για πράσινο εντός της πόλης ή τίποτα τέτοιες λεπτομέρειες, να κοιτάξετε προσεκτικά και θα δείτε κι από μόνοι σας ότι έχουμε και συκιές που φυτρώνουν μέσα από τοίχους.

Η Ανδρούτσου δεν προτάθηκε ποτέ και από κανέναν να αποτελέσει κομμάτι του "Τριάγωνον Λαμία Open Mall". Ελπίζουμε όταν προταθεί αύριο-μεθαύριο το "Τετράγωνον Λαμία Open Mall" (και είμαστε όλοι εν ζωή), να πάρει και το στενό μας μέρος σε αυτό, καθώς το τετράγωνο έχει μία πλευρά περισσότερη από το τρίγωνο και μεγαλύτερη περίμετρο. Θα μου πεις τώρα, ρε κοπελιά εγώ εδώ ξεκίνησα να διαβάζω για λακκούβες και γαϊδούρια κι εσύ μου λες για εμβαδά και γεωμετρίες. Τέλος πάντων, εγώ κι εσύ μπορεί να μην τα σκαμπάζουμε τόσο καλά αυτά τα πράγματα, όμως κάτι μου λέει πως όλοι εκείνοι οι αρμόδιοι υπεύθυνοι που υπέβαλαν το συγκεκριμένο έργο για χρηματοδότηση το 2018, τους οποίους αν το ερευνήσεις λιγάκι πολύ εύκολα θα τους βρεις, θα μπορούσαν να πιάσουν το ευρύτερο νόημα αυτών που γράφω.

Ε;

Όχι;

Δε βαριέσαι.

Ραντεβού στην Ανδρούτσου, το πιο όμορφο στενό της Λαμίας ρε παιδιά.
_______________________
Εύη Τσιντζέλη