Ισπανία: Η επόμενη μέρα για την Αριστερά και η θέση «κλειδί» της Αγιούσο για την εθνική πολιτική

Δημοσιεύτηκε: Πέμπτη, 06 Μαΐου 2021 10:03 Ισπανία: Η επόμενη μέρα για την Αριστερά και η θέση «κλειδί» της Αγιούσο για την εθνική πολιτική

Πώς η Ιζαμπέλ Ντίαθ Αγιούσο του Λαϊκού Κόμματος συνέτριψε Σοσιαλιστές και Podemos στις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης.

Το σύνθημά της προεκλογικής της εκστρατείας ήταν «κομμουνισμός ή ελευθερία». Μπόρεσε να σύρει στην αρένα της το κυβερνητικό δίδυμο της χώρας, ήτοι τον Σοσιαλιστή πρωθυπουργό της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ και τον, πρώην πλέον, ηγέτη των Podemos, του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, Πάμπλο Ιγκλέσιας και αναπληρωτή πρωθυπουργού, καταφέρνοντας να τους συντρίψει και τους δύο. Ο λόγος για την Ιζαμπέλ Ντίαθ Αγιούσο. Την 42χρονη πολιτικό του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος της Ισπανίας που κατάφερε να εξαϋλώσει σύσσωμη την μαδριλένικη Αριστερά, κερδίζοντας περισσότερες έδρες στην πρωτεύουσα της χώρας της ιβηρικής από όσες έλαβαν μαζί και τα τρία αριστερά αντιπολιτευομενα κόμματα.

Η προεκλογική εκστρατεία στην πλουσιότερη περιφέρεια της χώρας υπήρξε η πιο ταραχώδης των τελευταίων δεκαετιών. Βίαιες συγκρούσεις σε προεκλογικές συγκεντρώσεις. Συμπλοκές ανάμεσα σε ψηφοφόρους δεξιών και αριστερών κομμάτων, επιστολές με σφαίρες και απειλές θανάτου σε πολιτικούς αντιπάλους και μια ρητορική που θύμισε τις πιο σκοτεινές ημέρες του ισπανικού εμφυλίου πολέμου της δεκαετίας του 1930.

Το ποσοστό συμμετοχής των πολιτών άγγιξε το, πρωτοφανές ποσοστό του 76%, δώδεκα μονάδες περισσότερο από ότι στις εκλογές του 2019, κάτι που, σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές και δημοσιογράφους από την τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δείχνει ότι τα εγγόνια» των πρωταγωνιστών του εμφυλίου», όπως χαρακτηρίζουν τους πολιτικούς της χώρας ενδέχεται να πολώσουν ακόμα περισσότερο την ήδη τεταμένη πολιτική κατάσταση.

Παρόλο που οι εκλογές αφορούσαν στην περιφέρεια της Μαδρίτης, το αποτέλεσμά τους έχει τεράστιες συνέπειες και σε εθνικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Μαδρίτη είναι η πλουσιότερη περιφέρεια της Ισπανίας και ο/η πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου έχει πολύ μεγάλη δύναμη στην χάραξη της εθνικής πολιτικής της χώρας. Με σύνθημά της το «Ελευθερία», η Ντίαθ Αγιούσο υπερασπίστηκε την απόφασή της να επιβάλει πολύ χαλαρά περιοριστικά μέτρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, επιτρέποντας εδώ και μήνες σε μπαρ, εστιατόρια και σχεδόν σε όλες τις επιχειρήσεις να λειτουργούν περίπου φυσιολογικά, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα βοηθήσει την τοπική οικονομία και την ψυχολογία των Μαδριλένων, παρά τα πολύ υψηλά ποσοστά μολύνσεων από τον ιό που καταγράφονται στην περιοχή. Ως αποτέλεσμα, αρκετοί καταστηματάρχες και επιχειρηματίες στάθηκαν ανοικτά στο πλευρό της, προκαλώντας την έντονη ανησυχία των Σοσιαλιστών. Σε μια ακόμα προσπάθεια να μετατρέψει τις τοπικές εκλογές σε εθνικό δημοψήφισμα, η Ντίαθ Αγιούσο συνέκρινε την εθνική κυβέρνηση υπό τον Σάντσεθ με αυτήν της Βενεζουέλας.

Ο Πέδρο Σάντσεθ έπεσε στην παγίδα που του έστησε προσεκτικά η Ντίαθ Αγιούσο. Αντί να επιλέξει να αναδείξει τον τοπικό χαρακτήρα των εκλογών, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας συμμετείχε ενεργά στην προεκλογική καμπάνια του κόμματος του,επισκιάζοντας τον επίσημο υποψήφιο στη Μαδρίτη, Ανχελ Γκαμπιλόντο, με αποτέλεσμα οι σοσιαλιστές να υποστούν περισσότερη ζημιά, καταγράφοντας τα χειρότερα ποσοστά στην πρωτεύουσα της χώρας.

Ωστόσο η επικράτηση της Αγιούσο σημαίνει και το οριστικό τέλος του Πάμπλο Ιγκλέσιας, μιας εξαιρετικά αμφιλεγόμενης προσωπικότητας, ο οποίος ενώ κατάφερε να αναδειχθεί σε ρυθμιστικό παράγοντα της χώρας του την εποχή των Ισπανών «Αγανακτισμένων», σε μια περίοδο κατά την οποία η πλήρης απαξίωση της πολιτικής ζωής αποτελούσε σχεδόν κανόνα, κατέρρευσε όταν οι συνθήκες άρχισαν να επανέρχονται σε μια περίοδο κανονικότητας.

Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας λειτούργησε περισσότερο ως η «μασκότ» της ριζοσπαστικής Αριστεράς την εποχή της οικονομικής και δημοσιονομικής κρίσης, παρά ως μια πραγματική εναλλακτική στην κυβέρνηση της χώρας. «El Coletas», ο... «αλογοουράς» δηλαδή της ισπανικής πολιτικής, όπως έγινε γνωστός στην Ισπανία, ήταν το κύριο πρόσωπο της χώρας στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014, όταν ο Έλληνας σύντροφός του, Αλέξης Τσίπρας έλαβε το χρίσμα από την πολιτική ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για να διεκδικήσει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Επτά χρόνια αργότερα, ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο δεν διετέλεσε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (άλλωστε μεσολάβησαν δύο άλλες προσωπικότητες όπως ο Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ και η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν), αλλά και... ο «Ισπανός σύντροφος» αποφάσισε να εγκαταλείψει την ενεργό πολιτική
.
Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας υπήρξε, αναντίρρητα, ένας από τους πολιτικούς που προκάλεσε τη μεγαλύτερη αναταραχή από την παλινόρθωση της Δημοκρατίας στην Ισπανία. Το λεγόμενο «πρόσωπο της νέας πολιτικής» που γεννήθηκε από την οικονομική κρίση του 2008 και ανδρώθηκε εισάγοντας ένα είδος λατινοαμερικάνικου λαϊκισμού, καταναλώθηκε σε μόλις επτά χρόνια.

«Θα μπορούσε να είναι ο ηγέτης ενός μαζικού κινήματος με προοδευτική ευρωπαϊκή ατζέντα και κατέληξε να γίνει ένα δόλωμα στα μετά – κομμουνιστικά κόμματα», αναφέρει χαρακτηριστικά για τον Πάμπλο Ιγκλέσιας η ισπανική εφημερίδα El Mundo.

Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές από την Ισπανία η απόφαση του κ. Ιγκλέσιας να αποχωρήσει από την πολιτική δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με την απόφαση των Μαδριλένων να καταψηφίσουν τόσο το κόμμα του, όσο και τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς, αλλά με τον οπορτουνισμό που τον χαρακτηρίζει, σκοπεύοντας να στήσει ένα αφήγημα σύμφωνα με το οποίο «δεν κρύβει την «αποτυχία» του, αλλά σώζει την αγνότητά του, το ιδεολογικό του πλεονέκτημα, που τον καθιστά ως δήθεν άφθαρτο πολιτικό».

Το τι θα φέρουν οι επόμενες ημέρες από τις περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Με την άνετη νίκη της, η Αγιούσο είναι μια δύναμη που πρέπει να υπολογίζεται σε εθνικό επίπεδο. Αναλυτές από την χώρα της Ιβηρικής, εικάζουν ότι μπορεί να προσπαθήσει να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ισπανίας.

Λιγότερο από δύο χρόνια πριν τις εθνικές εκλογές στην τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης η άνοδος της Αγιούσο προκάλεσε ζάλη στην ισπανική κεντροδεξιά, ωστόσο η πτώση του Ιγκλέσιας ήταν οδυνηρή για την Αριστερά.

Πηγή: protothema.gr

Προσαρμοσμένη αναζήτηση