Ένας 22χρονος σκύλος από καταφύγιο απέδειξε στον άνθρωπο που τον υιοθέτησε ως φοιτητής ότι είναι όντως φίλος για μια ζωή

Όταν ο Άλεξ Γουλφ, κάτοικος Καλιφόρνιας, πήγε με τους συγκατοίκους του στο κολέγιο να υιοθετήσουν έναν σκύλο από καταφύγιο πριν από δύο δεκαετίες, δεν είχε ιδέα ότι θα συνέχιζε να είναι το κατοικίδιό του μέχρι σήμερα- πόσο μάλλον να ανακηρυχθεί ο «γηραιότερος εν ζωή σκύλος» από το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες.

Αλλά αυτό ακριβώς συνέβη την περασμένη εβδομάδα.

«Ήταν παρών σε κάθε βήμα μου», λέει ο 40χρονος. «Είμαι τόσο χαρούμενος που τον πήραμε. Είναι ο καλύτερος».

Γεννημένος στις 24 Σεπτεμβρίου του 2000, ο Τζίνο ήταν ένας 2 ετών σκύλος με το όνομα Pee Wee και ζούσε σεο καταφύγιο Humane Society of Boulder Valley όταν ο Άλεξ Γουλφ ήταν δευτεροετής φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο το 2002. Υπέθεσε ότι επρόκειτο να υιοθετήσουν ένα μεγάλο σκυλί, αλλά οι δύο συγκάτοικοί του ήταν σίγουροι ότι το περίπου 7 κιλών σκυλάκι ήταν τελικά το καταλληλότερο.

Του άλλαξαν το όνομα σε Τζίνο και τον έφεραν στο σπίτι, όπου ο ανεξάρτητος χαρακτήρας του σκύλου ταίριαξε απόλυτα με την φιλοσοφία των skateboarders και snowboarders που ήταν οι ίδιοι. Του άρεσε να τρέχει στο χιόνι στην πίσω αυλή και να αράζει κάτω από το τραπέζι του σαλονιού για να βρίσκεται στη μέση της δράσης κάθε φορά που έρχονταν επισκέπτες.

«Αν μέναμε πιο αργά το βράδυ, καθόταν ξύπνιος, και αν εγώ κοιμόμουν, κοιμόταν κι αυτός», λέει ο Άλεξ Γουλφ. «Ήταν μέλος της παρέας».

Στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, έφερε τον σκύλο στο σπίτι του στη Νότια Καλιφόρνια για να ζήσει με τους γονείς του, ενώ τελείωνε τις σπουδές του, επειδή του φάνηκε «το πιο υπεύθυνο πράγμα που έπρεπε να κάνει εκείνη τη στιγμή».  Εκεί, ο Τζίνο έμαθε να αγαπάει την ηλιοθεραπεία και να ζει σαν σελέμπριτι.

«Όταν ήταν μικρότερος, του άρεσε να εξερευνά την τεράστια αυλή των γονιών μου, να τρέχει με τα άλλα σκυλιά μας στην παραλία του Μανχάταν, να πηγαίνει βόλτες χωρίς λουρί και μέσα στο αυτοκίνητο κατά μήκος της ακτής με μουσική και το κεφάλι του έξω από το παράθυρο ή να τρέχει στο γήπεδο γκολφ στη Λα Κουίντα», λέει ο 40χρονος.

Αφού αποφοίτησε από το κολέγιο, ο Τζίνο ήταν πάντα εκεί, δίπλα του σε σημαντικές αλλαγές της ζωής του, όπως η μετακόμιση σε διαμέρισμα, όταν έγινε μεσίτης, η αγορά σπιτιού και – λίγο πριν από την πανδημία – η γνωριμία με τη σύντροφό του, Ρεμπέκα Γκρενέλ, η οποία λατρεύει τον Τζίνο.

«Μας κάνει να γελάμε κάθε μέρα», λέει.

Η αυτοπεποίθηση του Τζίνο λάμπει ακόμα και σήμερα, όπως και πριν από δεκαετίες.

«Του άρεσε πάντα να βρίσκεται στο μεγάλο πάρκο σκύλων αντί για το μικρό. Τα μεγάλα σκυλιά τον ακολουθούσαν σαν να ήταν ο ατρόμητος αρχηγός τους, και αυτό έκανε τον Τζίνο περήφανο», εξηγεί. «Είχε πάντα ενέργεια μεγάλου σκύλου».

Πλέον ο Τζίνο προτιμά δραστηριότητες όπως ο ύπνος δίπλα στη φωτιά, το τσιμπολόγημα με λιχουδιές σολομού και βόλτες στη γειτονιά με το τροχήλατο όχημά του, αφού η όρασή του δεν είναι όπως παλιά. Ο Άλεξ Γουλφ γιόρτασε το Παγκόσμιο Ρεκόρ Γκίνες του Τζίνο με μια πολύ μεγάλη βόλτα με το «αμαξάκι» του.

Αποδίδει τη μακροζωία του Τζίνο στην υγιεινή διατροφή με τροφές που τρώνε και οι άνθρωποι, στην κτηνιατρική φροντίδα και στη συνεχή υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους του – αλλά κυρίως στον ίδιο τον Τζίνο.

«Του δίνω όλα τα εύσημα», είπε. «Έχει πάρει πολλή αγάπη και νομίζω ότι είναι απλά ένας δυνατός σκύλος».

Ο Άλεξ Γουλφ ελπίζει να χρησιμοποιήσει την ιδιότητα του Τζίνο ως το «γηραιότερο εν ζωή σκυλί» ως πλατφόρμα για να συγκεντρώσει χρήματα και να ευαισθητοποιήσει σχετικά με την υιοθεσία κατοικίδιων και τον ακτιβισμό για τα ζώα, και έχει ήδη επικοινωνήσει με τοπικούς μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς για να διερευνήσει επιλογές.

«Αυτό θα ήταν μια πολύ ωραία και ταιριαστή κληρονομιά για να αφήσει ο Τζίνο στον κόσμο», λέει.

Ελπίζει επίσης πως η χαρά που του έχει προσφέρει ο σκύλος του επί δύο δεκαετίες θα εμπνεύσει και άλλους να μοιραστούν την ακλόνητη πεποίθησή του ότι τα κατοικίδια είναι φίλοι για μια ζωή. Η συμβουλή του σε όποιον σκέφτεται να φέρει ένα κατοικίδιο στο σπίτι είναι να δεσμευτεί πλήρως για τη φροντίδα του για όλη του τη ζωή.

«Πρέπει να είσαι εκεί για το μεγάλο ταξίδι, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλο είναι», λέει. «Αυτή είναι η ευθύνη που αναλαμβάνεις – και αξίζει 1000%».

Πηγή: lifo.gr