Ο Μπουρδούμης, ο άνθρωπος που μελέτησε τον Τσίπρα μιλάει: η ταινία, ρόλος

Δημοσιεύτηκε: Δευτέρα, 05 Αυγούστου 2019 15:50 Ο Μπουρδούμης, ο άνθρωπος που μελέτησε τον Τσίπρα μιλάει: η ταινία, ρόλος

"Προσπάθησα να τον σκιαγραφήσω, δεν σου κρύβω ότι στο γύρισμα ήρθα πολλές φορές σε φόρτιση".

Ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης μίλησε στο People για τη συνεργασία του με τον Κώστα Γαβρά και τον ρόλο του ως Αλέξης Τσίπρας, στη νέα  ταινία «Ενήλικοι Στο Δωμάτιο».

Διαβάστε όσα λέει για τον σκηνοθέτη, τη μελέτη που έκανε πάνω στον πρώην πρωθυπουργό, τη συναισθηματική φόρτιση των γεγονότων της περιόδου, ακόμα και το πώς πήρε τον ρόλο.

Διαβάστε όσα είπε:

Από πόσες οντισιόν πέρασες για να πάρεις τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα στην ταινία του Κώστα Γαβρά, βασισμένη στο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, Ενήλικοι Στο Δωμάτιο;

Τα πρώτα κάστινγκ ήταν τρία . Το ενδιαφέρον της υπόθεσης είναι ότι δεν ήξερα ότι θα είναι αυτός ο σκηνοθέτης. Νομίζω ούτε οι υπόλοιποι ηθοποιοί γνώριζαν κάτι. Το μόνο που είχαμε καταλάβει είναι ότι πρόκειται για κάτι μεγάλο, αλλά ύστερα σκεφτόμασταν «Ναι, οκ, ένας μεγάλος ξένος σκηνοθέτης κ.λπ., μας παραμυθιάζουν οι casting directors». Όταν μου δήλωσαν «Έχεις ραντεβού με τον κ. Γαβρά», έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ήταν σαν ένας Άγιος Βασίλης που ήρθε καλοκαιριάτικα, πέρσι τέτοια εποχή, και μου χάρισε το καλύτερο δώρο.

Σε εκείνες, τις πρώτες οντισιόν τι ειπώθηκε, δηλαδή; Δεν ζητήσατε περισσότερες πληροφορίες;

Δεν είχαμε κείμενο ή σενάριο στα χέρια μας. Κυρίως ήθελαν να δουν εσένα και το πώς αντιλαμβάνεσαι τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα. Υπήρχε, επίσης, πολύς αυτοσχεδιασμός. Μετά τις οντισιόν, με πήρε τηλέφωνο ο casting director, Μάκης Γαζής, και μου λέει:

-Τι κάνεις το πρωί του Σαββάτου;

– Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο, παίζω μπάλα συνήθως.

– Καλά καλά, σε περιμένει ο κ. Γαβράς να πάρετε μαζί πρωινό, στις 9.00 το πρωί, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Κοιμήθηκες το προηγούμενο βράδυ;

Μου είχαν πει να είμαι ξεκούραστος, καμιά ξεκούραση και κανένας ύπνος. Πήγα πολύ νωρίτερα και έκοβα βόλτες. (γέλια) Είχα μεγάλη αγωνία που θα τον συναντούσα. Ήρθε στο ξενοδοχείο με τη σύζυγό του, η οποία δεν ξέρει ελληνικά. Ευτυχώς, γνωρίζω εγώ γαλλικά, οπότε είχαμε όλοι μαζί μια γαλλο-αγγλικο-ελληνική συζήτηση γύρω από την κρίση στην Ελλάδα. Αυτή ήταν η πρώτη μας γνωριμία. Το επόμενο διάστημα αποκτήσαμε μια στενότερη επαφή . Ήρθε και με είδε και στο Mamma Mia!, που έπαιζα τότε. Το βρήκα πολύ αστείο! Επίσης, εκείνη τη μέρα στο θέατρο έκανε σε όλους εντύπωση το πόσο ευγενικός ήταν. Γύρισε όλα τα καμαρίνια, μόνο τον ταμία του θεάτρου δεν συνεχάρη, που λέει ο λόγος. Μια από τις επόμενες μέρες, μόλις είχε ξεσπάσει η φωτιά στην Κινέτα και μετά στο Μάτι, με πήρε στο τηλέφωνο. Εκείνη την ώρα οδηγούσα και συμπωματικά είχα στο αυτοκίνητό μου τον Άκη Σακελλαρίου, ο οποίος είχε αρχίσει να αρρωσταίνει ήδη από τη Νόσο των Λεγεωνάριων, αυτή που λίγο αργότερα τον οδήγησε στην Εντατική. Ήταν μια πολύ περίεργη μέρα η συγκεκριμένη, όταν μου ανακοίνωσε ο κ. Γαβράς στο τηλέφωνο ότι παίρνω έναν από τους δύο βασικούς ρόλους στην ταινία του. Ένιωσα τόσο μεγάλη η χαρά, αλλά δεν μπορούσα να τη μοιραστώ με κανέναν, γιατί μας είχε ζητήσει να μη διαρρεύσει τίποτα. Όταν διάβασα πια και το σενάριο, πραγματικά τα έχασα. Ήταν ό,τι ωραιότερο έχω διαβάσει!

Πόσο κράτησαν τα γυρίσματα;

Γύρω στους τέσσερις μήνες, σε Αθήνα και εξωτερικό. Η οδηγία ήταν η εξής: «Δεν θέλω να υποδυθείς τον Αλέξη Τσίπρα, δεν κάνουμε δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ ή βιογραφία, τα πρόσωπα αυτά δεν είναι ιστορικά, είναι πρόσωπα που τα συναντούμε δίπλα μας, δεν έχουν κάποια μακρινή απόσταση από εμάς». Νομίζω ότι αυτό έχει αποτυπωθεί σε όλη την ταινία. Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι θα μπορούσε, κάλλιστα, ο Γαβράς να κάνει την ταινία οπουδήποτε στο εξωτερικό με ξένους ηθοποιούς. Αποφάσισε, όμως, να την κάνει στην Ελλάδα με Έλληνες ηθοποιούς. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα και να του ρίχνουν λάσπη ότι πήρε επιχορηγήσεις! Όλο αυτό ήταν fake news, για να χρησιμοποιήσω μια κουβέντα της εποχής μας. Ψευδής είδηση!

Την ίδια περίοδο, κάποιοι αναρωτήθηκαν «Τι δουλειά έχει ο Μπουρδούμης με τον Γαβρά».

Μου μεταφέρθηκαν και μένα διάφορα πράγματα που γράφτηκαν, αλλά θα μείνω στην εμπιστοσύνη που μου έδειξε αυτός ο άνθρωπος και κυρίως στο γεγονός ότι όλες οι διαδικασίες έγιναν αξιοκρατικά.

Δεν έβαλες μέσο…

(γέλια) Ποιο μέσο; Ούτε που φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να βρεθώ πλάι του, πόσω μάλλον να κάνω ταινία μαζί του. Και για να επιστρέψω στην προηγούμενή σου ερώτηση, δεν θα κρυφτώ ότι άκουσα διάφορα: «Tι δουλειά έχει ο εμπορικός Μπουρδούμης με τον Γαβρά;» και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Θα συνεχίσω να κάνω τη δουλειά μου, να παλεύω γι’ αυτή. Δεν μου έχει χαριστεί τίποτα, ούτε ήρθα ουρανοκατέβατος. Δουλεύω από 18 χρόνων σε αυτόν τον χώρο. Θέλω να πω με αυτό ότι σαφώς έπαιξε ρόλο και τι βιογραφικό έχω για έναν τέτοιο σκηνοθέτη. Και επειδή αυτό μπορεί να ακουστεί κάπως αριβίστικο ή υπερφίαλο, εννοώ ότι προφανώς είδε πράγματα σε μένα σε σχέση με αυτό που είχε στο μυαλό του. Μακάρι, να τον βγάλω ασπροπρόσωπο. Μιλάμε για τον «πατέρα» του πολιτικού θρίλερ, δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος σκηνοθέτης που να μπαίνει τόσο μέσα στη φωτιά όσο ο κ. Γαβράς.

Του μιλάς στον πληθυντικό;

Πλέον όχι, δεν μας το επιτρέπει. Είναι ένας νεανικός άνθρωπος, με χιούμορ, που αγαπά πολύ την πατρίδα του και άλλο ένα προτέρημα είναι ότι δεν έχει κανέναν κομπλεξισμό. Καθ’ όλη τη διάρκεια των γυρισμάτων, άκουγε την οποιαδήποτε γνώμη είχαμε πάνω στο σενάριο και πιστεύαμε ότι μπορεί να βοηθήσει. Γυρίζαμε μια σκηνή με τον Χρήστο (σ.σ. Λούλη) και θυμάμαι χαρακτηριστικά να λέει: «Τώρα να το κάνουμε όπως λένε τα παιδιά, γιατί μπορεί να το χρησιμοποιήσουμε στο μοντάζ».

Τι θα ρωτούσες τον Αλέξη Τσίπρα, αν τον είχες απέναντί σου;

 Τον μελέτησα πολύ. Παρακολούθησα περισσότερα από 200-300 βίντεο από την εποχή ακόμη που πρωτοεξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Προσπάθησα να τον σκιαγραφήσω, δεν σου κρύβω ότι στο γύρισμα ήρθα πολλές φορές σε φόρτιση. Μου έρχονταν ξανά στο μυαλό θύμησες: οι τράπεζες, το δημοψήφισμα, η διαπραγμάτευση. Αλλά η ταινία δεν έχει στόχο να δικαιώσει ή να κατακεραυνώσει τους ήρωες. Κυρίως, θέλει να δείξει έναν ολόκληρο μηχανισμό που προσπαθεί να στραγγαλίσει ένα μέλος της και να το φέρει στο τέλμα. Τώρα, αν είχα απέναντί μου τον Αλέξη Τσίπρα, θα ήθελα να μάθω τι αισθανόταν εκείνη τη μέρα της διαπραγμάτευσης, εκείνες τις 15 ώρες. Εντάξει, ίσως μάθαινα και κάποιο παραπολιτικό, όπως πώς μιλούσε ο Σόιμπλε, τι ζητούσε η Μέρκελ κ.ο.κ.

Πηγή: thetoc.gr

Προσαρμοσμένη αναζήτηση