Οι άνεργοι νέοι μας προτιμούν το χαρτζιλίκι του μπαμπά για έναν καφέ και λένε όχι σε ένα πολύ κάλο μεροκάματο, αφού αρνούνται να πάνε για ελιές.

Το πρόβλημα της συγκομιδής ελιών και της έλλειψης εργατικών χεριών είναι ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα που απασχολεί φέτος τους αγρότες της Φθιώτιδας, ιδιαίτερα της ανατολικής όπου αποτελεί, σχεδόν, μονοκαλλιέργεια.

«Γιατί ρε παιδιά δεν έρχεται κανείς για μεροκάματο. Όλοι λένε ότι δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Τι θέλουν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι ή να τους κανουμε διευθυντές; Δίνουμε 50 ευρώ μεροκάματο και φαγητό και δεν έρχεται κανένας να μαζέψει ελιές...», λέει στο LamiaReport ένας ελαιοπαραγωγός από τον Αχινό.

Με μεροκάματα που ξεπερνούν πια, όπως μαθαίνουμε, τα 40 και τα 50 ευρώ, προκαλεί σίγουρα απορία το γεγονός πως παρατηρείται τέτοια αδιαφορία και άρνηση για εργασία, την στιγμή που, κάποιοι, διαμαρτύρονται για την υψηλή ανεργία, ιδίως στους νέους.

«Φέτος υπάρχει... πλούτος πάνω στα δέντρα αλλά πλέον είναι βέβαιο πως δεν θα συλλεγεί», τόνιζε σε πρόσφατες δηλώσεις του στον ΑγροΤύπο ο πρόεδρος στον Συνεταιρισμό Στυλίδος Γιώργος Πλιάτσικας αποτυπώνοντας με γλαφυρό τρόπο το αδιέξοδο και την απόγνωση των παραγωγών. Συμπληρώνοντας ότι «ο συνδυασμός της ξηρασίας με την έλλειψη εργατικών και τα ακριβά μεροκάματα-χαμηλές εμπορικές τιμές, είναι βέβαιο πως θα οδηγήσουν πολλούς παραγωγούς, τόσο στη Φθιώτιδα, όσο στο Πήλιο, τη Φωκίδα, την Άρτα και το Αγρίνιο, να μη μαζέψουν καν τις ελιές και κατ' επέκταση τα εργοστάσια θα κινδυνέψουν να μην έχουν πρώτη ύλη».