Η Μητρόπολη Φθιώτιδας αγκαλιάζει τα ορφανά και απροστάτευτα παιδιά

Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου 2019 11:55 Η Μητρόπολη Φθιώτιδας αγκαλιάζει τα ορφανά και απροστάτευτα παιδιά

Η Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδας στο πλαίσιο της Φιλανθρωπικής και Κοινωνικής μέριμνάς της, εγκαινιάζει νέα Φιλανθαρωπική δράση με σκοπό την πνευματική και υλική στήριξη των ορφανών και απροστάτευτων παιδιών εντός της Μητροπολιτικής της Περιφέρειας.

Στο 44ο Ιερατικό Συνέδριο, αναγνώσθηκε η εγκύκλιος 205 του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Νικόλαου με την οποία ενημερώνει «τον Φιλόθεο και Φιλάνθρωπο λαό της Φθιώτιδος, δια την νέα αυτή οργανωμένη δράση της Ιεράς Μητροπόλεως, η οποία ονομάζεται ‘’Ταβιθά’’ και η οποία έχει ως σκοπό να αγκαλιάσει όλα τα ορφανά και απροστάτευτα παιδιά της Φθιώτιδος και εμπράκτως να απαλύνει τον πόνο της ορφάνιας δίδοντας πνευματική και υλική στήριξη».

Παρακάτω διαβάστε την 205η εγκύκλιο του Σεβασμιότατου και δείτε φωτογραφίες από το 44ο Ιερατικό Συνέδριο, την ομιλία του Ομότιμου Καθηγητή της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιου Σπανού, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η παρουσία της Εκκλησίας στον αγώνα για την αρωγή και στήριξη των ορφανών και απροστάτευτων παιδιών και εφήβων» και από τα Εγκαίνια της ειδικής πτέρυγας της Βιβλιοθήκης της Ιεράς Μητροπόλεως, η οποία έχει τον τίτλο «Βιβλιοθήκη Επισκόπου Ευμενείας Μαξίμου Μαστίχη», όπου φιλοξενείται η προσωπική Βιβλιοθήκη του μακαριστού Επισκόπου Ευμενείας κυρού Μαξίμου, από τις Βρυξέλες, εμπλουτισμένη με σπάνιους Ελληνικούς και ξενόγλωσσους τόμους βιβλίων Θεολογικού ενδιαφέροντος:

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 205

Ὁ Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος

Πρός τόν φιλόθεο καί φιλάνθρωπο λαό 

τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί.

Ἡ κοινωνία μέσα στήν ὁποία ζοῦμε δέν ἔχει νά ἐπιδείξει μόνο εὐχάριστα ἐπιτεύγματα καί εὐτυχισμένες στιγμές, ἀλλά περικλείει καί μαῦρα σπήλαια, ἀπόκρημνες ἀνήλιες πλαγιές, χαράδρες ψυχῶν καί χώρους ἀγρίων ζώων, πού ἀποτελοῦν μιά μόνιμη ἀπειλή γιά τό σύνολό της.

Ὑπάρχουν ἄνθρωποι, πού εἶναι ἀναγκασμένοι νά ζήσουν μέσα σ΄αὐτήν τήν κόλαση, ὅπως εἶναι οἱ ἄστεγοι, οἱ πεινασμένοι, οἱ ἄνεργοι, τά ὀρφανά καί ἀπροστάτευτα παιδιά, ὅλοι ἐκεῖνοι, πού δέν ἔχουν καμμία ἐλπίδα νά ὀρθοποδήσουν καί νά ζήσουν κάποτε τήν καλή πλευρά τῆς ζωῆς.

Πρός ὅλους αὐτούς τούς δοκιμαζομένους ἀδελφούς τοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἐκκλησία μας ἀνοίγει τήν ζεστή ἀγκαλιά της καί κάνει ὅ,τι μπορεῖ γιά νά ἐλαφρύνει τόν πόνο τους καί τήν περιπέτειά τους.

Καθημερινά, μέ τίς διάφορες δράσεις φιλανθρωπίας, εὑρί­σκεται στό πλευρό τῶν χειμαζομένων καί προσπαθεῖ νά ρίξει βάλσαμο στίς ψυχικές τους πληγές μέ τήν ἀγάπη καί τήν φιλανθρωπία Της.

Κύριο ἔργο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ ἁγιασμός τῶν πιστῶν καί ἡ μετάδοση τοῦ Θείου Λόγου τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι προνοιακός ὀργανισμός. Ἡ πρόνοια καί ἡ ἀντιμετώ­πιση τῶν προβλη­μάτων τῆς κοινωνίας εἶναι ἔργο τοῦ κράτους, τό ὁποῖο καί φορολογεῖ τόν κάθε πολίτη, ὥστε καί διά τοῦ τρόπου αὐτοῦ νά συμμετάσχει στήν κοινωνική πρόνοια.

Ὅταν ὅμως τό κράτος ἀδυνατεῖ, ὅταν ἡ πολιτεία δέν διαθέτει τό ἀπαραίτητο δυναμικό, ὅταν ἡ οἰκονομική ἀδυναμία δέν τοῦ ἐπιτρέπει νά ἀγκαλιάσει ὅλους τούς αἰτούντας ἐλεημοσύνη, τότε ἡ Ἐκκλησία, ὡς Μητέρα πάντων, δέν ἠμπορεῖ νά κωφεύσει καί κινητοποιεῖ τόν πιστό λαό, ὁ ὁποῖος αὐτός κατασκευάζει ἱδρύματα Ἀγάπης, Γηροκομεῖα, Ὀρφανο­τροφεῖα, Κέντρα Ἀγάπης μέσα στά ὁποῖα εὑρίσκουν οἱ δοκιμαζομένοι στοργή καί γνησία ἀγάπη.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολίς μας ἔχει Χάριτι Θεοῦ νά ἐπιδείξει ἕνα καλά ὀργανωμένο φιλαθρωπικό ἔργο. Ὅλα τά Ἱδρύματα Ἀγάπης τά λειτουργεῖ ἐξ ἰδίων πόρων μέ μόνους χρηματοδότες τούς πιστούς τῶν ἐνοριῶν, οἱ ὁποῖοι προσφέρουν εἴδη ἤ χρήματα γιά τήν λειτουργία τῶν τριῶν (3) Γηροκομείων, τῶν Κέντρων Ἀγάπης, τῶν Κατασκηνώσεων καί ὅλων τῶν δράσεων Ἀγάπης καί Φιλανθρω­πίας. Κύριος ὁ Θεός νά ἀνταποδίδει εἰς αὐτούς πλουσιοπαρόχως τήν ἀγάπη Του ἐν παντί καιρῷ.

Ἀνακρίνοντας τά ὅσα πράττει ἡ τοπική μας Ἐκκλησία στεκό­μα­στε σέ ἕνα τομέα, τόν ὁποῖο ἀποφασίσαμε νά ὀργανώσουμε γιά νά εἶναι ἡ προσφορά τῆς Ἐκκλησίας πιό ἀποδοτική.

Σ΄ αὐτό συνετέλεσαν καί μερικά περιστατικά, τά ὁποῖα ἰδιαι­τέ­ρως μᾶς ἀπησχόλησαν καί μᾶς ἐπροβλημάτισαν.

Ἕνα μεγάλο πρόβλημα τῆς κοινωνίας μας εἶναι τά ὀρφανά καί ἀπροστάτευτα παιδιά, τά ὁποῖα χρήζουν ὀργανωμένης συμπαρα­στάσεως. Τά παιδιά, πού χάνουν τόν πατέρα ἤ τήν μητέρα καί μένουν χωρίς προστάτη καί κηδεμόνα. Τά ἀνήλικα παιδιά τῆς ὀρφάνιας, πού ἄν ἔχουν παπποῦ ἤ γιαγιά κάπως προστατεύονται, ἐάν ὅμως οὔτε αὐτοί ὑπάρχουν, τότε πέφτουν σέ μιά συμμορία ἀγρίων ζώων, ὅπως τό ἀρνί μέσα σέ ἀγέλες λύκων. Λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος γιά τά δεινά τῆς ὀρφάνιας γράφοντας ἐπιστολή στήν Ὀλυμπιάδα: «Δέν ὑπάρχει χειρότερο πρᾶγμα ἀπό τήν ἄωρη ὀρφάνια. Τότε ἐμφανίζονται πολλοί, πού ἐπιβουλεύο­νται καί παγιδεύουν σέ πολλά τά μικρά ἀρνά­κια. Αὐτοί εἶναι λύκοι, οἱ ὁποῖοι ἀπό ὅλες τίς πλευρές τά σπαράττουν καί τά δαγκώνουν. Αὐτή ἡ συμπεριφορά δέν περιγράφεται μέ λόγια».

Πολλές καλές προσπάθειες καταβάλλονται ἀπό τούς ἀρμοδίους τῆς Κοινωνικῆς Πρόνοιας τῆς Περιφέρειας καί τῶν τοπικῶν Δήμων. Οἱ πνευματικές καί ὑλικές ἀνάγκες ὅμως εἶναι πολύ μεγάλες. Γι᾿ αὐτό ἀποφασίσαμε νά ἀναλάβουμε καινούργια, ἀνανεωμένη καί καλά ὀργα­νωμένη δράση γιά τήν στήριξη τῶν ὀρφανῶν καί ἀπροστάτευτων παιδιῶν.

Τήν δράση αὐτή τῆς Μητροπόλεως ὀνομάσαμε «Ταβιθά» ἐκ τῆς ἐλεήμονος γυναικός τῆς Ἰόππης, γιά τήν ὁποία γράφει ὁ Εὐαγγε­λιστής Λουκάς στό βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων: «αὕτη ἦν πλήρης ἀγαθῶν ἔργων καὶ ἐλεημοσυνῶν ὧν ἐποίει» (Πραξ. 9,36).

Ἡ «Ταβιθά» θά ἀγκαλιάσει ὅλα τά ὀρφανά καί ἀπροστάτευτα παιδιά τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφερείας, ὥστε νά μήν ὑπάρχουν ἀδιέξοδα στά πονεμένα σπίτια, πού ἔχουν ὀρφανά παιδιά ἀπό Πατέρα ἤ Μητέρα. Ἡ βοήθεια θά εἶναι πνευματική καί ὑλική.

Τήν διαχείριση τοῦ θέματος ἔχει ἀναλάβει μιά ἐπιτροπή ἐπιλεγμένων προσώπων καί τήν ἐνημέρωσή μας οἱ Πρεσβυτέρες ὅλων τῶν ἐνοριῶν, οἱ ὁποῖες ὡς Μητέρες μέ ἰδιαίτερη εὐαισθησία στά παιδιά, θά μᾶς ἐνημε­ρώνουν γιά τίς περιπτώσεις στήν ἐνορία τους.

Ἐντός τῶν προσεχῶν ἡμερῶν θά συγκαλέσουμε εἰς τήν Λαμία ὅλους τούς Ἱερεῖς καί τίς Πρε­σβυ­τέ­ρες τους γιά νά τούς δώσουμε ὁδη­­γίες, ὥστε ἡ ἐργασία μας νά εἶναι συστηματική καί ἀποτελε­σμα­τι­κή.

Εὐχηθεῖτε, ἀδελφοί μου, ἡ «Ταβιθά» νά φέρει χαρά καί ἐλπί­δα, στά σπίτια τῆς ὀρφάνιας καί νά ἀνθίσει πάλι τό χα­μό­γε­λο ἐκεῖ πού βασι­λεύει ἡ θλίψη, ἡ μελαγχολία καί ἡ ἀπόγνωση.

     Μέ τήν πεποίθησή μας στόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν δύναμη, πού παρέχει ἡ ἑνότητα τῶν ψυχῶν μας, ἄς ξεκινή­σου­με τήν νέα αὐτή προσπάθεια, «κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ θελήματος αὐτοῦ,εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ» (Ἐφεσ. 1,6).

Μετά πατρικῶν εὐχῶν.

 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ 

   Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Προσαρμοσμένη αναζήτηση