«Έφυγε» για το τελευταίο ταξίδι ο Γρηγόρης  Οδυσ. Κοντογεώργος. Χρόνια ολόκληρα, από το 1959 -1991, χειμώνες και καλοκαίρια, υπηρέτησε αγόγγυστα και με αμέριστη ευθύνη το δρομολόγιο της άγονης γραμμής: Λαμία - Μεσοχώρι - Περιστέρι - Πύργος.

Ξεκινούσε στις δυο το μεσημέρι από Λαμία, διανυκτέρευε στον Πύργο και το πρωί ξανά προς Λαμία.

Δεν ήταν μόνο ένας δεξιοτέχνης στα βαριά και δύσκολα της εποχής οχήματα που διέσχιζαν τους " χαραγμένους" στα βουνά δρόμους και συχνά κάτω από αντίξοες συνθήκες, ήταν και ο άνθρωπος που άκουγε  τα παράπονα των χωριανών, εξυπηρετούσε τις ανάγκες τους σε φάρμακα, σε ψώνια, σε επισκευές, παραγγελίες πάσης φύσεως και θελήματα.

Δίαυλος επικοινωνίας για τους απομονωμένους και ανήμπορους, πάντα πρόθυμος, χαμογελαστός και ήρεμος κουμαντάριζε τα πάντα στον καθημερινό του αγώνα: για μια αξιοπρεπή ζωή , για μια σωστή οικογένεια , με "φύλακα και στυλοβάτη" πίσω του τη σύντροφο της ζωής του.

Δάσκαλος "ζωής" για μας τους μικρότερους ο θείος Γρηγόρης , που ακούγαμε τις ιστορίες του και τις συμβουλές του. "Κοσμογυρισμένος" για το μικρόκοσμο του χωριού.

 "Με προσοχή και υπομονή στο τιμόνι, κουβαλάς  ψυχές " έλεγε.

Καλό σου ταξίδι, καμάρωνε από κει πάνω για τον αγώνα σου, για τα εξαίρετα παιδιά σου, για τα εγγόνια σου για την κολόνα της ζωής σου  .

Σπύρος Κοντογεώργος